Plutarch, De exilio, section 13

(플루타르코스, De exilio, section 13)

ὀλίγουσ ἂν εὑρ́οισ ἐν ταῖσ ἑαυτῶν πατρίσι κεκηδευμένουσ, οἱ δὲ πλεῖστοι μηδενὸσ ἀναγκάζοντοσ αὐτοὶ τὸ ἀγκύριον ἀράμενοι μεθωρμίσαντο τοὺσ βίουσ καὶ μετέστησαν οἱ μὲν εἰσ Ἀθήνασ οἱ δ’ ἐξ Ἀθηνῶν. τίσ γὰρ εἴρηκε τῆσ ἑαυτοῦ πατρίδοσ ἐγκώμιον τοιοῦτον, οἱο͂ν Εὐριπίδησ; ᾗ πρῶτα μὲν λεὼσ οὐκ ἐπακτὸσ ἄλλοθεν, αὐτόχθονεσ δ’ ἔφυμεν·

αἱ δ’ ἄλλαι πόλεισ πεσσῶν ὁμοίωσ διαφορηθεῖσαι βολαῖσ, ἄλλαι παρ’ ἄλλων εἰσὶν εἰσαγώγιμοι.

εἰ δὲ πάρεργον χρή τι κομπάσαι, γύναι, οὐρανὸν ὑπὲρ γῆσ ἔχομεν εὖ κεκραμένον ἵν’ οὔτ’ ἄγαν πῦρ οὔτε χεῖμα συμπίτνει.

ἃ δ’ Ἑλλὰσ Ἀσία τ’ ἐκτρέφει κάλλιστα γῆσ, δέλεαρ ἔχοντεσ τήνδε συνθηρεύομεν ἀλλ’ ὁ ταῦτα γράψασ εἰσ Μακεδονίαν ᾤχετο καὶ παρ’ Ἀρχελάῳ κατεβίωσεν. ἀκήκοασ δὲ δήπου καὶ τουτὶ τοὐπιγραμμάτιον Αἰσχύλον Εὐφορίωνοσ Ἀθηναῖον τόδε κεύθει μνῆμα καταφθίμενον πυροφόροιο Γέλασ καὶ γὰρ καὶ οὗτοσ εἰσ Σικελίαν ἀπῆρε καὶ Σιμωνίδησ πρότερον.

"Ἡροδότου Θουρίου·

γὰρ εἰσ Θουρίουσ καὶ τῆσ ἀποικίασ ἐκείνησ μετέσχε. τὸ δ’ ἱερὸν καὶ δαιμόνιον ἐν μούσαισ πνεῦμα, Φρυγίασ κοσμήτορα μάχασ Ὅμηρον, οὐ τοῦτο πεποίηκε πολλαῖσ ἀμφισβητήσιμον πόλεσιν, ὅτι μὴ μιᾶσ ἐστιν ἐγκωμιαστήσ;

Διὸσ πολλαὶ τιμαὶ καὶ μεγάλαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION