Plutarch, De exilio, section 2

(플루타르코스, De exilio, section 2)

ὅθεν αὐτοὶ καθ’ αὑτοὺσ γιγνόμενοι τῶν συμπτωμάτων ὥσπερ φορτίων ἑκάστου τὸν σταθμὸν ἐξετάζωμεν. , τὸ μὲν γὰρ· ἄχθει, δὲ ψυχὴ τοῖσ πράγμασι πολλάκισ τὸ βάροσ ἐξ αὑτῆσ προστίθησιν.

ὁ λίθοσ φύσει σκληρόσ, ὁ κρύσταλλοσ φύσει ψυχρόσ ἐστιν, οὐκ ἔξωθεν εἰκῆ ταύτασ τὰσ ἀντιτυπίασ ἐπιφέροντεσ καὶ τὰσ πήξεισ·

φυγὰσ δὲ καὶ ἀδοξίασ καὶ τιμῶν ἀποβολάσ, ὥσπερ αὖ τἀναντία, στεφάνουσ καὶ ἀρχὰσ καὶ προεδρίασ, οὐ τὴν αὑτῶν φύσιν ἀλλὰ τὴν ἡμετέραν κρίσιν μέτρον ἔχοντα τοῦ λυπεῖν καὶ εὐφραίνειν, ἕκαστοσ· ἑαυτῷ κοῦφα καὶ βαρέα καὶ ῥᾴδια φέρειν ποιεῖ, καὶ τοὐναντίον.

τοῦ δ’ Ἀλκμᾶνοσ, ὡσ ὁ γράψασ τοὐπιγραμμάτιον πεποίηκε, Σάρδιεσ, ἀρχαῖοσ πατέρων νομόσ, εἰ μὲν ἐν ὑμῖν ἐτρεφόμην, κερνᾶσ·

ἦν τισ ἂν ἢ βακέλασ χρυσοφόροσ, ῥήσσων καλὰ τύμπανα·

νῦν δέ μοι Ἀλκμὰν οὔνομα, καὶ Σπάρτασ εἰμὶ πολυτρίποδοσ, καὶ Μούσασ ἐδάην Ἑλικωνίδασ, αἵ με τυράννων θῆκαν Δασκύλεω κρείσσονα καὶ Γύγεω. νόμισμα δόκιμον, τῷ δὲ δύσχρηστον καὶ βλαβερὸν ἐποίησεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION