Plato, Republic, book 6 139:

ἐπιμένοι ἐπὶ τοῖσ δοξαζομένοισ εἶναι πολλοῖσ ἑκάστοισ, ἀλλ’ ἰοί καὶ οὐκ ἀμβλύνοιτο οὐδ’ ἀπολήγοι τοῦ ἔρωτοσ, πρὶν αὐτοῦ ὃ ἔστιν ἑκάστου τῆσ φύσεωσ ἅψασθαι ᾧ προσήκει ψυχῆσ ἐφάπτεσθαι τοῦ τοιούτου ‐ προσήκει δὲ συγγενεῖ ‐ ᾧ πλησιάσασ καὶ μιγεὶσ τῷ ὄντι ὄντωσ, γεννήσασ νοῦν καὶ ἀλήθειαν, γνοίη τε καὶ ἀληθῶσ ζῴη καὶ τρέφοιτο καὶ οὕτω λήγοι ὠδῖνοσ, πρὶν δ’ οὔ;