Plato, Republic, book 4 146:

μὴ τοίνυν χαλέπαινε· καὶ γάρ πού εἰσι πάντων χαριέστατοι οἱ τοιοῦτοι, νομοθετοῦντέσ τε οἱᾶ ἄρτι διήλθομεν καὶ ἐπανορθοῦντεσ, ἀεὶ οἰόμενοί τι πέρασ εὑρήσειν περὶ τὰ ἐν τοῖσ συμβολαίοισ κακουργήματα καὶ περὶ ἃ νυνδὴ ἐγὼ ἔλεγον, ἀγνοοῦντεσ ὅτι τῷ ὄντι ὥσπερ Ὕδραν τέμνουσιν.