Plato, Republic, book 1 32:

ἔνιοι δὲ καὶ τὰσ τῶν οἰκείων προπηλακίσεισ τοῦ γήρωσ ὀδύρονται, καὶ ἐπὶ τούτῳ δὴ τὸ γῆρασ ὑμνοῦσιν ὅσων κακῶν σφίσιν αἴτιον. ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν, ὦ Σώκρατεσ, οὗτοι οὐ τὸ αἴτιον αἰτιᾶσθαι. εἰ γὰρ ἦν τοῦτ’ αἴτιον, κἂν ἐγὼ τὰ αὐτὰ ταῦτα ἐπεπόνθη, ἕνεκά γε γήρωσ, καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ ὅσοι ἐνταῦθα ἦλθον ἡλικίασ. νῦν δ’ ἔγωγε ἤδη ἐντετύχηκα οὐχ οὕτωσ ἔχουσιν καὶ ἄλλοισ, καὶ δὴ καὶ Σοφοκλεῖ ποτε τῷ ποιητῇ παρεγενόμην ἐρωτωμένῳ ὑπό τινοσ· "πῶσ," ἔφη, "ὦ Σοφόκλεισ, ἔχεισ πρὸσ τἀφροδίσια;