Epictetus, Works, chapter 48

(에픽테토스, Works, chapter 48)

Ἰδιώτου στάσισ καὶ χαρακτήρ· οὐδέποτε ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ ὠφέλειαν ἢ βλάβην, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἔξω. φιλοσόφου στάσισ καὶ χαρακτήρ· πᾶσαν ὠφέλειαν καὶ βλάβην ἐξ ἑαυτοῦ προσδοκᾷ. σημεῖα προκόπτοντοσ·

οὐδένα ψέγει, οὐδένα ἐπαινεῖ, οὐδένα μέμφεται, οὐδενὶ ἐγκαλεῖ, οὐδὲν περὶ ἑαυτοῦ λέγει ὡσ ὄντοσ τινὸσ ἢ εἰδότοσ τι. ὅταν ἐμποδισθῇ τι ἢ κωλυθῇ, ἑαυτῷ ἐγκαλεῖ. κἄν τισ αὐτὸν ἐπαινῇ, καταγελᾷ τοῦ ἐπαινοῦντοσ αὐτὸσ παρ’ ἑαυτῷ· κἂν ψέγῃ, οὐκ ἀπολογεῖται. περίεισι δὲ καθάπερ οἱ ἄρρωστοι, εὐλαβούμενόσ τι κινῆσαι τῶν καθισταμένων, πρὶν πῆξιν λαβεῖν. ὄρεξιν ἅπασαν ἦρκεν ἐξ ἑαυτοῦ·

τὴν δ’ ἔκκλισιν εἰσ μόνα τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐφ’ ἡμῖν μετατέθεικεν. ὁρμῇ πρὸσ ἅπαντα ἀνειμένῃ χρῆται. ἂν ἠλίθιοσ ἢ ἀμαθὴσ δοκῇ, οὐ πεφρόντικεν. ἐνί τε λόγῳ, ὡσ ἐχθρὸν ἑαυτὸν παραφυλάσσει καὶ ἐπίβουλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION