Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 100:

τίν’ οὖν νόμον ὑμῖν ἢ τίνα βούλησιν ἔχειν Ἀριστογείτων κατὰ πάντων δοκεῖ; πότερ’ εὐτυχοῦντασ ὁρᾶν καὶ ἐν εὐδαιμονίᾳ καὶ χρηστῇ δόξῃ διάγοντασ; καὶ τί ποιῶν ζήσεται; τὰ γὰρ τῶν ἄλλων κακὰ τοῦτον τρέφει. οὐκοῦν ἐν κρίσεσι καὶ ἀγῶσι καὶ πονηραῖσ αἰτίαισ ἅπαντασ εἶναι βούλεται· ταῦτα γεωργεῖ, ταῦτ’ ἐργάζεται. ὁ δὲ ποῖόσ τισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καλοῖτ’ ἂν δικαίωσ ὁ τρισκατάρατοσ, ὁ κοινὸσ ἐχθρόσ, ὁ πᾶσι δυσμενήσ, ὅτῳ μήτε γῆ φέροι καρπὸν μήτ’ ἀποθανόντα δέξαιτο; οὐχ ὁ τοιοῦτοσ; ἔγωγε νομίζω.