Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 68:

καὶ ταῦθ’ ὡσ ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τὸν τὴν ταφὴν τοῦ πατρὸσ οὐκ ἀπειληφότα, καὶ τὸν τῆσ δίκησ διαιτητήν, ἣν ὑπὲρ τῆσ πράσεωσ τῆσ ἀδελφῆσ ἔλαχεν αὐτῷ οὑτοσί, καὶ τὸ ἔγκλημα φέρε. κάλει δέ μοι πρῶτον πάντων τὸν τῆσ Ζωβίασ προστάτην, τῆσ ὑποδεξαμένησ αὐτόν, καὶ τοὺσ πωλητάσ, πρὸσ οὓσ ἀπήγαγεν αὐτήν. ὑμεῖσ δ’ ἠγανακτεῖτ’ ἀρτίωσ εἰ τῶν τὸν ἔρανον φερόντων εἰσ τὴν σωτηρίαν αὐτῷ κατηγόρει. μιαρόν, μιαρόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ θηρίον καὶ ἄμεικτον. λέγε τὰσ μαρτυρίασ. Μαρτυρίαι τίσ οὖν ἱκανὴ κατὰ τοῦ τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα πεποιηκότοσ γένοιτ’ ἂν δίκη;