Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 2:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 2:)

πάλαι καθήμενοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ κατηγοροῦντοσ ἀκούων, ὥσπερ ὑμεῖσ, Λυκούργου, τὰ μὲν ἄλλα καλῶσ αὐτὸν ἡγούμην λέγειν, ἓν δὲ τεθαύμακα ὁρῶν ὑπερδιατεινόμενον, εἰ ἀγνοεῖ τοῦθ’ ὅτι οὔτε παρὰ τοὺσ ὑφ’ ἑαυτοῦ λόγουσ εἰρημένουσ οὔτε παρὰ τοὺσ ὑπ’ ἐμοῦ μέλλοντασ ῥηθήσεσθαι τὰ τουτουὶ τοῦ ἀγῶνόσ ἐστιν δίκαι’ ἰσχυρά, ἀλλ’ ὡσ ἂν ἕκαστοσ ὑμῶν ἔχῃ πρὸσ τὸ δυσχεραίνειν ἢ προσίεσθαι πονηρίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION