Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 264:

οἱ μὲν τοίνυν ἄλλοι πάντεσ, ὅσοι τι παρ’ ὑμῶν εὑρ́ηνται πώποτε, ἐφ’ οἷσ εὖ πεποιήκασιν ὑμᾶσ τετίμηνται, οὗτοσ δ’ εἷσ ἁπάντων τῶν ἄλλων μόνοσ ἐφ’ οἷσ ἐγχειρῶν οὐ δεδύνηται κακῶσ ποιῆσαι. καίτοι τῷ τοιούτῳ τὸ δίκησ, ἣν ἔδωκε δικαίωσ ἄν, ἀφεῖσθαι, μεγάλη δωρειὰ παρ’ ὑμῶν ἦν. ἀλλ’ οὐ ταῦτα δοκεῖ τοῖσ ῥήτορσιν, ἀλλὰ πολίτησ, εὐεργέτησ, στέφανοι, δωρειαί, δι’ ἃ τούτοισ ἰδίᾳ δίδωσιν· οἱ δ’ ἄλλοι πεφενακισμένοι κάθησθε, τὰ πράγματα θαυμάζοντεσ.