Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους? 99:

τί δήποτ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ οὕτως ἔχει· ὅτι οἱ ταῦτ ἐξ ἀρχῆς τὰ νόμιμα διαθέντες, οἵτινές ποτ ἦσαν, εἴθ ἡρ´ωες εἴτε θεοί, οὐκ ἐπέθεντο τοῖς ἀτυχήμασιν, ἀλλ ἀνθρωπίνως ἐπεκούφισαν, εἰς ὅσον εἶχε καλῶς, τὰς συμφοράς. ταῦτα μέντοι πάνθ οὕτω καλῶς καὶ νομίμως ἔχονθ ὁ γράφων τὸ ψήφισμα τουτὶ παραβεβηκὼς φαίνεται: ἓν γὰρ οὐδ ὁτιοῦν ἔνι τούτων ἐν τῷ ψηφίσματι τῷ τούτου. καὶ πρῶτον μὲν παρ ἑνὸς τούτου δικαστηρίου καὶ παρὰ τοὺς γεγραμμένους νόμους καὶ τἄγραφα νόμιμα τὸ ψήφισμ εἴρηται.