Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 2:

μηδεὶσ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νομίσῃ μήτ’ ἰδίασ ἔχθρασ ἐμὲ μηδεμιᾶσ ἕνεχ’ ἥκειν Ἀριστοκράτουσ κατηγορήσοντα τουτουί, μήτε μικρὸν ὁρῶντά τι καὶ φαῦλον ἁμάρτημ’ ἑτοίμωσ οὕτωσ ἐπὶ τούτῳ προάγειν ἐμαυτὸν εἰσ ἀπέχθειαν, ἀλλ’ εἴπερ ἄρ’ ὀρθῶσ ἐγὼ λογίζομαι καὶ σκοπῶ, ὑπὲρ τοῦ Χερρόνησον ἔχειν ὑμᾶσ ἀσφαλῶσ καὶ μὴ παρακρουσθέντασ ἀποστερηθῆναι πάλιν αὐτῆσ, περὶ τούτου μοί ἐστιν ἅπασ’ ἡ σπουδή.