Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 67:

καίτοι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τί οἰέσθ’ ὁπότ’ ἄνθρωποσ πένησ ἢ καὶ πλούσιοσ, πολλὰ δ’ ἀνηλωκὼσ καί τιν’ ἴσωσ τρόπον εἰκότωσ οὐκ εὐπορῶν ἀργυρίου, ἢ τέγοσ ὡσ τοὺσ γείτονασ ὑπερβαίνοι, ἢ ὑποδύοιθ’ ὑπὸ κλίνην ὑπὲρ τοῦ μὴ τὸ σῶμ’ ἁλοὺσ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἕλκεσθαι, ἢ ἄλλ’ ἀσχημονοίη ἃ δούλων, οὐκ ἐλευθέρων ἐστὶν ἔργα, καὶ ταῦθ’ ὑπὸ τῆσ αὑτοῦ γυναικὸσ ὁρῷτο ποιῶν, ἣν ὡσ ἐλεύθεροσ ἠγγυήσατο καὶ τῆσ πόλεωσ πολίτησ, ὁ δὲ τούτων αἴτιοσ Ἀνδροτίων εἰή, ὃν οὐδ’ ὑπὲρ αὑτοῦ δίκην λαμβάνειν ἐᾷ τὰ πεπραγμένα καὶ βεβιωμένα, μή τί γ’ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ;