Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 241:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 241:)

οἶδα τοίνυν ὅτι τὰ παιδί’ ἔχων ὀδυρεῖται, καὶ πολλοὺσ λόγουσ καὶ ταπεινοὺσ ἐρεῖ, δακρύων καὶ ὡσ ἐλεινότατον ποιῶν ἑαυτόν. ἔστι δ’, ὅσῳ περ ἂν αὑτὸν νῦν ταπεινότερον ποιῇ, τοσούτῳ μᾶλλον ἄξιον μισεῖν αὐτόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι. διὰ τί; ὅτι εἰ μὲν μηδαμῶσ δυνηθεὶσ ταπεινὸσ γενέσθαι οὕτωσ ἀσελγὴσ καὶ βίαιοσ ἦν ἐπὶ τοῦ παρεληλυθότοσ βίου, τῇ φύσει καὶ τῇ τύχῃ, δι’ ἣν τοιοῦτοσ ἐγένετο, ἄξιον ἦν ἄν τι τῆσ ὀργῆσ ἀνεῖναι· εἰ δ’ ἐπιστάμενοσ μέτριον παρέχειν αὑτὸν ὅταν βούληται τὸν ἐναντίον ἢ τοῦτον τὸν τρόπον εἵλετο ζῆν, εὔδηλον δήπου τοῦθ’ ὅτι καὶ νῦν ἂν διακρούσηται, πάλιν αὐτὸσ ἐκεῖνοσ ὃν ὑμεῖσ ἴστε γενήσεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION