Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 138:

(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 138:)

ἐγὼ μὲν γὰρ αὐτόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νομίζω αὐτόχειρά μου γεγενῆσθαι τούτοισ τοῖσ ἔργοισ, καὶ τότε μὲν τοῖσ Διονυσίοισ τὴν παρασκευὴν καὶ τὸ σῶμα καὶ τἀναλώμαθ’ ὑβρίζειν, νῦν δὲ τούτοισ οἷσ ἐποίει καὶ διεπράττετ’ ἐκεῖνά τε καὶ τὰ λοιπὰ πάντα, τὴν πόλιν, τὸ γένοσ, τὴν ἐπιτιμίαν, τὰσ ἐλπίδασ· εἰ γὰρ ἓν ὧν ἐπεβούλευσε κατώρθωσεν, ἁπάντων ἂν ἀπεστερήμην ἐγὼ καὶ μηδὲ ταφῆναι προσυπῆρχεν οἴκοι μοι. διὰ τί, ἄνδρεσ δικασταί; εἰ γάρ, ἐάν τισ παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ ὑβρισθεὶσ ὑπὸ Μειδίου βοηθεῖν αὑτῷ πειρᾶται, ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερ’ αὐτῷ παθεῖν ὑπάρξει, προσκυνεῖν τοὺσ ὑβρίζοντασ ὥσπερ ἐν τοῖσ βαρβάροισ, οὐκ ἀμύνεσθαι κράτιστον ἔσται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION