Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 137:

ἀλλ’ οὐδὲ πρὸσ οὓσ ἔλεγεν αὐτοὺσ ᾐσχύνθη, εἰ τοιοῦτο κακὸν καὶ τηλικοῦτον ἀδίκωσ ἐπάγει τῳ, ἀλλ’ ἕν’ ὁρ́ον θέμενοσ παντὶ τρόπῳ μ’ ἀνελεῖν, οὐδὲν ἐλλείπειν ᾤετο δεῖν, ὡσ δέον, εἴ τισ ὑβρισθεὶσ ὑπὸ τούτου δίκησ ἀξιοῖ τυχεῖν καὶ μὴ σιωπᾷ, τοῦτον ἐξόριστον ἀνῃρῆσθαι καὶ μηδαμῇ παρεθῆναι, ἀλλὰ καὶ λιποταξίου γραφὴν ἑαλωκέναι καὶ ἐφ’ αἵματι φεύγειν καὶ μόνον οὐ προσηλῶσθαι. καίτοι ταῦθ’ ὅταν ἐξελεγχθῇ ποιῶν πρὸσ οἷσ ὕβριζέν με χορηγοῦντα, τίνοσ συγγνώμησ ἢ τίνοσ ἐλέου δικαίωσ τεύξεται παρ’ ὑμῶν;