Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 82:

οὔκουν δεινόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ σχέτλιον τῶν μὲν νικᾶν ἂν παρὰ τοῦτ’ οἰομένων χορηγῶν, τῶν ἀνηλωκότων πολλάκισ πάντα τὰ ὄντ’ εἰσ τὰσ λῃτουργίασ, μηδένα τολμῆσαι πώποτε μηδ’ ὧν οἱ νόμοι διδόασιν ἅψασθαι, ἀλλ’ οὕτωσ εὐλαβῶσ, οὕτωσ εὐσεβῶσ, οὕτω μετρίωσ διακεῖσθαι ὥστ’ ἀναλίσκοντασ, ἀγωνιῶντασ ὅμωσ ἀπέχεσθαι καὶ προορᾶσθαι τὰσ ὑμετέρασ βουλήσεισ καὶ τὴν περὶ τὴν ἑορτὴν σπουδήν, Μειδίαν δ’ ἰδιώτην ὄντα, μηδὲν ἀνηλωκότα, ὅτι τῳ προσέκρουσεν καὶ ἐχθρὸσ ὑπῆρχεν, τοῦτον ἀναλίσκοντα, χορηγοῦντα, ἐπίτιμον ὄντα προπηλακίζειν καὶ τύπτειν, καὶ μήτε τῆσ ἑορτῆσ μήτε τῶν νόμων μήτε τί ὑμεῖσ ἐρεῖτε μήτε τοῦ θεοῦ φροντίζειν;