헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20)

Φύλαρχοσ δ’ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν Ἱστοριῶν εἰπὼν ὅτι παρὰ Συρακοσίοισ νόμοσ ἦν τὰσ γυναῖκασ μὴ κοσμεῖσθαι χρυσῷ μηδ’ ἀνθινὰ φορεῖν μηδ’ ἐσθῆτασ ἔχειν πορφυρᾶσ ἐχούσασ παρυφάσ ἐὰν μή τισ αὐτῶν συγχωρῇ ἑταίρα εἶναι κοινή, καὶ ὅτι ἄλλοσ ἦν νόμοσ τὸν ἄνδρα μὴ καλλωπίζεσθαι μηδ’ ἐσθῆτι περιέργῳ χρῆσθαι καὶ διαλλαττούσῃ, ἐὰν μὴ ὁμολογῇ μοιχεύειν ἢ κίναιδοσ εἶναι, καὶ τὴν ἐλευθέραν μὴ ἐκπορεύεσθαι ἡλίου δεδυκότοσ, ἐὰν μὴ μοιχευθησομένην ἐκωλύετο δὲ καὶ ἡμέρασ ἐξιέναι ἄνευ τῶν γυναικονόμων ἀκολουθούσησ αὐτῇ μιᾶσ θεραπαινίδοσ. "ἐξοκείλαντεσ εἰσ τρυφὴν ἔγραψαν νόμον τὰσ γυναῖκασ εἰσ τὰσ ἑορτὰσ καλεῖν καὶ τοὺσ εἰσ τὰσ θυσίασ καλοῦντασ πρὸ ἐνιαυτοῦ τὴν κλῆσιν ποιεῖσθαι, ἵνα ἀξίωσ ποιούμεναι τοῦ χρόνου τὴν παρασκευὴν τῶν τε ἱματίων καὶ τοῦ λοιποῦ κόσμου προάγωσιν οὕτωσ εἰσ τὰσ κλήσεισ. "εἰ δέ τισ τῶν ὀψοποιῶν ἢ μαγείρων ’ἴδιον εὑρ́οι βρῶμα καὶ περιττόν, ἐξουσίαν μὴ εἶναι χρήσασθαι τούτῳ ἕτερον πρὸ ἐνιαυτοῦ ἀλλ’ αὐτῷ τῷ εὑρόντι, τὸν χρόνον τοῦτον ὅπωσ ὁ πρῶτοσ εὑρὼν καὶ τὴν ἐργασίαν ἔχῃ, πρὸσ τὸ τοὺσ ἄλλουσ φιλοπονοῦντασ αὑτοὺσ ὑπερβάλλεσθαι τοῖσ τοιούτοισ. "ὡσαύτωσ δὲ μηδὲ τοὺσ τὰσ ἐγχέλεισ πωλοῦντασ τέλοσ ἀποτίνειν μηδὲ τοὺσ θηρεύοντασ, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοὺσ τὴν πορφύραν τὴν θαλαττίαν βάπτοντασ καὶ τοὺσ εἰσάγοντασ ἀτελεῖσ ἐποίησαν. "πάνυ οὖν ἐξοκείλαντεσ εἰσ ὕβριν τὸ τελευταῖον παρὰ Κροτωνιατῶν πρεσβευτῶν ἡκόντων ἅπαντασ αὐτοὺσ ἀπέκτειναν καὶ πρὸ τοῦ τείχουσ τὰ σώματα ἐξέρριψαν καὶ ὑπὸ θηρίων εἰάσαν διαφθαρῆναι. "αὕτη δ’ αὐτοῖσ καὶ τῶν κακῶν ἐγένετο ἀρχὴ μηνίσαντοσ τοῦ δαιμονίου. "ἔδοξαν γοῦν μετ’ ὀλίγασ ἡμέρασ πάντεσ αὐτῶν οἱ ἄρχοντεσ τὴν αὐτὴν ἰδεῖν ὄψιν ἐν τῇ αὐτῇ νυκτί· "τὴν γὰρ Ἥραν ἰδόντεσ ἐλθοῦσαν εἰσ μέσην τὴν ἀγορὰν καὶ ἐμοῦσαν χολὴν ἀνέβλυσεν δὲ καὶ αἵματοσ πηγὴ ἐν τῷ ἱερῷ αὐτῆσ, καὶ οὐδὲ οὕτωσ ἔληξαν τῆσ ὑπερηφανίασ ἑώσ πάντεσ ὑπὸ Κροτωνιατῶν ἀπώλοντο. "̔ Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ Δικαιοσύνησ φησίν Συβαρῖται τὴν Τήλυοσ τυραννίδα καταλύσαντεσ τοὺσ μετασχόντασ τῶν πραγμάτων ἀναιροῦντεσ καὶ φονεύοντεσ ἐπὶ τῶν βωμῶν ἅπαντεσ καὶ ἐπὶ τοῖσ φόνοισ τούτοισ ἀπεστράφη μὲν τὸ τῆσ Ἥρασ ἄγαλμα, τὸ δὲ ἔδαφοσ ἀνῆκε πηγὴν αἵματοσ, ὥστε τὸν σύνεγγυσ ἅπαντα τόπον κατεχάλκωσαν θυρίσι, βουλόμενοι στῆσαι τὴν τοῦ αἵματοσ ἀναφοράν. διόπερ ἀνάστατοι ἐγένοντο καὶ διεφθάρησαν ἅπαντεσ, οἱ καὶ τὸν τῶν Ὀλυμπίων τῶν πάνυ ἀγῶνα ἀμαυρῶσαι ἐθελήσαντεσ. "καθ’ ὃν γὰρ ἄγεται καιρὸν ἐπιτηρήσαντεσ ἄθλων ὑπερβολῇ ὡσ αὑτοὺσ καλεῖν ἐπεχείρουν τοὺσ ἀθλητάσ. καὶ Κροτωνιᾶται δ’, ὥσ φησι Τίμαιοσ, μετὰ τὸ ἐξελεῖν Συβαρίτασ ἐξώκειλαν εἰσ τρυφὴν ὥστε καὶ τὸν ἄρχοντα αὐτῶν περιιέναι κατὰ τὴν πόλιν ἁλουργίδα ἠμφιεσμένον καὶ ἐστεφανωμένον χρυσῷ στεφάνῳ, ὑποδεδεμένον λευκὰσ κρηπῖδασ. "οἱ δὲ οὐ διὰ τρυφήν φασι τοῦτο γεγονέναι, ἀλλὰ διὰ Δημοκήδη τὸν ἰατρὸν ὃσ τὸ μὲν γένοσ ἦν Κροτωνιάτησ, Πολυκράτει δὲ τῷ Σαμίων τυράννῳ συνὼν καὶ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον αἰχμαλωτισθεὶσ ὑπὸ Περσῶν ἀνήχθη ὡσ βασιλέα, Ὀροίτου τὸν Πολυκράτη ἀποκτείναντοσ. "θεραπεύσασ δ’ ὁ Δημοκήδησ Ἄτοσσαν τὴν Δαρείου μὲν γυναῖκα, Κύρου δὲ θυγατέρα, τὸν μαστὸν ἀλγήσασαν, ᾔτησε ταύτην δωρεὰν καταπεμφθῆναι εἰσ τὴν Ἑλλάδα ὡσ ἐπανελευσόμενοσ· "καὶ τυχὼν ἧκεν εἰσ Κρότωνα, βουλομένου τε αὐτόθι καταμένειν, ἐπιλαβομένου τινὸσ τῶν Περσῶν καὶ λέγοντοσ ὅτι βασιλέωσ εἰή δοῦλοσ, ἐκεῖνον μὲν ἀφείλαντο οἱ Κροτωνιᾶται, ἐκδύσαντεσ δὲ τὴν στολὴν τοῦ Πέρσου ἐνέδυσαν τὸν ὑπηρέτην τοῦ πρυτανεύοντοσ, ἐξ οὗ δὴ Περσικὴν ἔχων στολὴν περιέρχεται ταῖσ ἑβδόμαισ τοὺσ βωμοὺσ μετὰ τοῦ πρυτάνεωσ· "οὐ τρυφῆσ χάριν οὐδὲ ὕβρεωσ, ἀλλ’ ἐπηρείασ τῆσ εἰσ τοὺσ Πέρσασ τοῦτο πράττοντεσ. "ὕστερον δὲ καὶ οἱ Κροτωνιᾶται, φησὶν ὁ Τίμαιοσ, ἐπεχείρησαν τὴν Ὀλυμπικὴν πανήγυριν καταλῦσαι, τῷ αὐτῷ χρόνῳ προθέντεσ ἀργυρικὸν σφόδρα πλούσιον ἀγῶνα. "οἱ δὲ Συβαρίτασ τοῦτο ποιῆσαι λέγουσιν. "Ταραντίνουσ δέ φησι Κλέαρχοσ ἐν τετάρτῳ Βίων ἀλκὴν καὶ δύναμιν κτησαμένουσ εἰσ τοσοῦτο τρυφῆσ προελθεῖν ὥστε τὸν ὅλον χρῶτα παραλεαίνεσθαι καὶ τῆσ ψιλώσεωσ ταύτησ τοῖσ λοιποῖσ κατάρξαι. "ἐφόρουν δέ, φησίν, καὶ παρυφὴν διαφανῆ πάντεσ, οἷσ νῦν ὁ τῶν γυναικῶν ἁβρύνεται βίοσ. "ὕστερον δ’ ὑπὸ τῆσ τρυφῆσ εἰσ ὕβριν ποδηγηθέντεσ ἀνάστατον μίαν πόλιν Ιἀπύγων ἐποίησαν Κάρβιναν,2 ἐξ ἧσ παῖδασ καὶ παρθένουσ καὶ τὰσ ἐν ἀκμῇ γυναῖκασ ἀθροίσαντεσ εἰσ τὰ τῶν Καρβινατῶν ἱερὰ καὶ σκηνοποιησάμενοι γυμνὰ πᾶσι τῆσ ἡμέρασ τὰ σώματα παρεῖχον θεωρεῖν καὶ ὁ βουλόμενοσ καθάπερ εἰσ ἀτυχῆ παραπηδῶν ἀγέλην ἐθοινᾶτο ταῖσ ἐπιθυμίαισ τὴν τῶν ἀθροισθέντων ὡρ́αν, πάντων μὲν ὁρώντων, μάλιστα δὲ ὧν ἥκιστα ἐκεῖνοι προσεδόκων θεῶν. οὕτω δὲ τὸ δαιμόνιον ἠγανάκτησεν ὥστε Ταραντίνων τοὺσ ἐν Καρβίνῃ παρανομήσαντασ ἐκεραύνωσεν πάντασ. "καὶ μέχρι καὶ νῦν ἐν Τάραντι ἑκάστη τῶν οἰκιῶν ὅσουσ ὑπεδέξατο τῶν εἰσ Ιἀπυγίαν ἐκπεμφθέντων τοσαύτασ ἔχει στήλασ. "πρὸ τῶν θυρῶν ἐφ’ αἷσ καθ’ ὃν ἀπώλοντο χρόνον οὔτ’ οἰκτίζονται τοὺσ ἀποιχομένουσ οὔτε τὰσ νομίμουσ χέονται χοάσ,1 ἀλλὰ θύουσι Διὶ Καταιβάτῃ. Ιἀπύγων τε αὖ τὸ γένοσ ἐκ Κρήτησ ὄντων κατὰ Γλαύκου ζήτησιν ἀφικομένων καὶ κατοικησάντων, οἱ μετὰ τούτουσ λήθην λαβόντεσ τῆσ Κρητῶν περὶ τὸν βίον εὐκοσμίασ εἰσ τοῦτο· "τρυφῆσ, εἶθ’ ὕστερον ὕβρεωσ ἦλθον ὥστε πρῶτοι τὸ πρόσωπον ἐντριψάμενοι καὶ προκόμια περιθετά λαβόντεσ στολὰσ μὲν ἀνθινὰσ φορῆσαι, τὸ δὲ ἐργάσασθαι καὶ πονεῖν αἴσχιον νομίσαι. "καὶ τοὺσ μὲν πολλοὺσ αὐτῶν καλλίονασ τὰσ οἰκίασ ποιῆσαι τῶν ἱερῶν, τοὺσ δ’ ἡγεμόνασ τῶν Ιἀπύγων ἐφυβρίζοντασ τὸ θεῖον πορθεῖν ἐκ τῶν ἱερῶν τὰ τῶν θεῶν ἀγάλματα, προειπόντασ μεθίστασθαι τοῖσ κρείττοσιν. "διόπερ ἐξ οὐρανοῦ βαλλόμενοι πυρὶ καὶ χαλκῷ ταύτην διέδοσαν τὴν φήμην. "ἐμφανῆ γὰρ ἦν μέχρι πόρρω κεχαλκευμένα τῶν ἐξ οὐρανοῦ βελῶν καὶ πάντεσ οἱ ἀπ’ ἐκείνων μέχρι τήμερον ἐν χρῷ κεκαρμένοι καὶ πένθιμον στολὴν ἀμπεχόμενοι ζῶσιν, πάντων τῶν πρὶν ὑπαρξάντων ἀγαθῶν σπανίζοντεσ. "Ἴβηρεσ δὲ καίτοι ἐν τραγικαῖσ στολαῖσ καὶ ποικίλαισ προιόντεσ καὶ χιτῶσι ποδήρεσι χρώμενοι οὐδὲν ἐμποδίζονται τῆσ πρὸσ τοὺσ πολέμουσ ῥώμησ. "Μασσαλιῶται δ’ ἐθηλύνθησαν οἱ τὸν αὐτὸν Ἴβηρσι τῆσ ἐσθῆτοσ φοροῦντεσ κόσμον. "ἀσχημονοῦσι γοῦν διὰ τὴν ἐν ταῖσ ψυχαῖσ μαλακίαν, διὰ τρυφὴν γυναικοπαθοῦντεσ· "ὅθεν καὶ παροιμία παρῆλθε πλεύσειασ εἰσ Μασσαλίαν. "καὶ οἱ τὴν Σῖριν δὲ κατοικοῦντεσ, ἣν πρῶτοι κατέσχον οἱ ἀπὸ Τροίασ ἐλθόντεσ, ὕστερον δὲ Κολοφώνιοι,3 ὥσ φησι Τίμαιοσ καὶ Ἀριστοτέλησ, εἰσ τρυφὴν ἐξώκειλαν οὐχ ἧσσον Συβαριτῶν. καὶ γὰρ ἰδίωσ παρ’ αὐτοῖσ ἐπεχωρίασεν φορεῖν ἀνθινοὺσ χιτῶνασ, οὓσ ἐζώννυντο μίτραισ πολυτελέσιν, καὶ ἐκαλοῦντο διὰ τοῦτο ὑπὸ τῶν περιοίκων μιτροχίτωνεσ, ἐπεὶ Ὅμηροσ τοὺσ ἀζώστουσ ἀμιτροχίτωνασ καλεῖ. καὶ Ἀρχίλοχοσ δ’ ὁ ποιητὴσ ὑπερτεθαύμακε τὴν χώραν τῶν Σιριτῶν διὰ τὴν εὐδαιμονίαν. "περὶ γοῦν τῆσ Θάσου λέγων ὡσ ἥσσονόσ φησιν οὐ γάρ τι καλὸσ χῶροσ οὐδ’ ἐφίμεροσ οὐδ’ ἐρατόσ, οἱο͂σ ἀμφὶ Σίριοσ ῥοάσ. ὠνομάσθη δ’ ἡ Σῖρισ, ὡσ μὲν Τίμαιόσ φησιν καὶ Εὐριπίδησ ἐν Δεσμώτιδι Μελανίππῃ,4 ἀπὸ γυναικὸσ τινοσ Σίριδοσ· "· "ὡσ δ’ Ἀρχίλοχοσ, ἀπὸ ποταμοῦ, οὐκ ὀλίγον δὲ πρὸσ τὴν τρυφὴν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν τοῦ σύμπαντοσ τούτου κλίματοσ καὶ τὸ πλῆθοσ ἐγένετο τῶν ἀνθρώπων, διὸ καὶ Μεγάλη Ἑλλὰσ ἐκλήθη πᾶσα σχεδὸν ἡ κατὰ τὴν Ἰταλίαν κατοίκησισ. "Μιλήσιοι δ’ ἑώσ μὲν οὐκ ἐτρύφων, ἐνίκων Σκύθασ, ὥσ φησιν Ἔφοροσ, καὶ τάσ τε ἐφ’ Ἑλλησπόντῳ πόλεισ ἔκτισαν καὶ τὸν Εὔξεινον Πόντον κατῴκισαν πόλεσι λαμπραῖσ, καὶ πάντεσ ὑπὸ τὴν Μίλητον ἔθεον. "ὡσ δὲ ὑπήχθησαν ἡδονῇ καὶ τρυφῇ, κατερρύη τὸ τῆσ πόλεωσ ἀνδρεῖον, φησὶν ὁ Ἀριστοτέλησ, καὶ παροιμία τισ ἐγεννήθη ἐπ’ αὐτῶν πάλαι ποτ’ ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι. "Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν δευτέρῳ περὶ Δικαιοσύνησ φησίν ἡ Μιλησίων πόλισ περιπέπτωκεν ἀτυχίαισ διὰ τρυφὴν βίου καὶ πολιτικὰσ ἔχθρασ· "οἳ τὸ ἐπιεικὲσ οὐκ ἀγαπῶντεσ ἐκ ῥιζῶν ἀνεῖλον τοὺσ ἐχθρούσ. στασιαζόντων γὰρ τῶν τὰσ οὐσίασ ἐχόντων καὶ τῶν δημοτῶν, οὓσ ἐκεῖνοι Γέργιθασ ἐκάλουν, πρῶτον μὲν κρατήσασ ὁ δῆμοσ καὶ τοὺσ πλουσίουσ ἐκβαλὼν καὶ τὰ τέκνα τῶν φυγόντων εἰσ ἁλωνίασ συναγαγὼν, βουσὶ συνηλοίησαν καὶ παρανομωτάτῳ θανάτῳ διέφθειραν. "τοιγάρτοι πάλιν οἱ πλούσιοι κρατήσαντεσ ἅπαντασ ὧν κύριοι κατέστησαν μετὰ τῶν τέκνων κατεπίττωσαν. "ὧν καιομένων φασὶν ἄλλα τε πολλὰ γενέσθαι τέρατα καὶ ἐλαίαν ἱερὰν αὐτομάτην ἀναφθῆναι. "διόπερ ὁ θεὸσ ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀπήλαυνεν αὐτοὺσ τοῦ μαντείου καὶ ἐπερωτώντων διὰ τίνα αἰτίαν ἀπελαύνονται εἶπεν καί μοι Γεργίθων τε φόνοσ μέλει ἀπτολεμίστων πισσήρων τε μόροσ καὶ δένδρεον αἰεὶ ἀθαλλέσ. Κλέαρχοσ δὲ ἐν τετάρτῳ Βίων ζηλώσαντάσ φησι τοὺσ Μιλησίουσ τὴν Κολοφωνίων τρυφὴν διαδοῦναι καὶ τοῖσ πλησιοχώροισ, ἔπειτ’ ὀνειδιζομένουσ λέγειν ἑαυτοῖσ· "οἴκοι τὰ Μιλήσια κἀπιχώρια καὶ μὴ ἐν τῷ μέσῳ. καὶ περὶ Σκυθῶν δ’ ἑξῆσ ὁ Κλέαρχοσ τάδε ἱστορεῖ· "μόνον δὲ νόμοισ κοινοῖσ πρῶτον ἔθνοσ ἐχρήσατο τὸ Σκυθῶν εἶτα πάλιν ἐγένοντο πάντων ἀθλιώτατοι βροτῶν διὰ τὴν ὕβριν. "ἐτρύφησαν μὲν γὰρ ὡσ οὐδένεσ ἕτεροι, τῶν πάντων εὐροίασ καὶ πλούτου καὶ τῆσ λοιπῆσ αὐτοὺσ χορηγίασ κατασχούσησ. "τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τῆσ ἔτι καὶ νῦν ὑπολειπούσησ περὶ τοὺσ ἡγεμόνασ αὐτῶν ἐσθῆτόσ τε καὶ διαίτησ, τρυφήσαντεσ δὲ καὶ μάλιστα δὴ καὶ πρῶτοι πάντων τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὸ τρυφᾶν ὁρμήσαντεσ εἰσ τοῦτο προῆλθον ὕβρεωσ ὥστε πάντων τῶν ἀνθρώπων εἰσ οὓσ ἀφίκοιντο ἠκρωτηρίαζον τὰσ ῥῖνασ· "ὧν οἱ ἀπόγονοι μεταστάντεσ ἔτι καὶ νῦν ἀπὸ τοῦ πάθουσ ἔχουσι τὴν ἐπωνυμίαν. "αἱ δὲ γυναῖκεσ αὐτῶν τὰσ Θρᾳκῶν τῶν πρὸσ ἑσπέραν καὶ ἄρκτον περιοίκων γυναῖκασ ἐποίκιλλον τὰ σώματα, περόναισ γραφὴν ἐνεῖσαι. "ὅθεν πολλοῖσ ἔτεσιν ὕστερον αἱ ὑβρισθεῖσαι τῶν Θρᾳκῶν γυναῖκεσ ἰδίωσ ἐξηλείψαντο τὴν συμφορὰν προσαναγραψάμεναι τὰ λοιπὰ τοῦ χρωτόσ, ἵν’ ὁ τῆσ ὕβρεωσ καὶ τῆσ αἰσχύνησ ἐπ’ αὐταῖσ χαρακτὴρ εἰσ ποικιλίαν καταριθμηθεὶσ κόσμου προσηγορίᾳ τοὔνειδοσ ἐξαλείψῃ· "πάντων δὲ οὕτωσ ὑπερηφάνωσ προέστησαν ὥστε οὐδένων ἄδακρυσ ἡ τῆσ δουλείασ ὑπουργία γιγνομένη διήγγειλεν εἰσ τοὺσ ἐπιγινομένουσ τὴν ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσιν οἱά τισ ἦν. διὰ τὸ πλῆθοσ οὖν τῶν κατασχουσῶν αὐτοὺσ συμφορῶν, ἐπεὶ διὰ τὸ πένθοσ ἅμα τόν τε τῶν βίων ὄλβον καὶ τὰσ κόμασ περιεσπάσθησαν, παντὸσ ἔθνουσ οἱ ἔξω τὴν ἐφ’ ὕβρει κουρὰν ἀπεσκυθίσθαι προσηγόρευσαν. "τοὺσ δὲ σύμπαντασ Ιὤνασ ἐπισκώπτων Καλλίασ ἢ Διοκλῆσ ἐν Κύκλωψί φησιν τί γὰρ ἡ τρυφερὰ καὶ καλλιτράπεζοσ Ιὠνία εἴφ’ ὅ τι πράσσει. "καὶ Ἀβυδηνοὶ Μιλησίων δ’ εἰσὶν ἄποικοι ἀνειμένοι τὴν δίαιτὰν εἰσιν καὶ κατεαγότεσ, ὡσ παρίστησιν Ἕρμιπποσ ἐν Στρατιώταισ· "χαῖρ’, ὦ διαπόντιον στράτευμα, τί πράττομεν; "τὰ μὲν πρὸσ ὄψιν μαλακῶσ ἔχειν ἀπὸ σώματοσ,3 κόμῃ τε νεανικῇ σφρίγει τε βραχιόνων. "β. ᾔσθου τὸν Ἀβυδόθ’ ὡσ ἀνὴρ γεγένηται; "καὶ Ἀριστοφάνησ Τριφάλητι παρακωμῳδῶν πολλοὺσ τῶν ’ Ιὤνων· "ἔπειθ’ ὅσοι παρῆσαν ἐπίσημοι ξένοι ἐπηκολούθουν κἠντιβόλουν προσκείμενοι, ὅκωσ ἔχων τὸν παῖδα πωλήσει ’σ Χίον, ἕτεροσ δ’ ὅκωσ ἐσ Κλαζομενάσ, ἕτεροσ δ’ ὅκωσ ἐσ Ἔφεσον, ὁ δ’ ἐσ Ἄβυδον. "ἦν δὲ ’ πάνθ’ ὅκωσ. "περὶ δὲ τῶν Ἀβυδηνῶνι Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Ἀλκιβιάδου λοιδορίασ γράφει οὕτωσ ι ἐπειδὴ ἐδοκιμάσθησ ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων, παραλαβὼν παρ’ αὐτῶν τὰ σαυτοῦ χρήματα ᾤχου ἀποπλέων εἰσ Ἄβυδον, οὔτε χρέοσ ’ἴδιον σαυτοῦ πραξόμενοσ οὐδὲν οὔτε προξενίασ οὐδεμιᾶσ ἕνεκεν, ἀλλὰ τῇ σαυτοῦ παρανομίᾳ καὶ ἀκολασίᾳ τῆσ γνώμησ ὁμοίουσ ἔργων τρόπουσ μαθησόμενοσ παρὰ τῶν ἐν Ἀβύδῳ γυναικῶν, ὅπωσ ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ βίῳ ἔχοισ χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἀπώλοντο δὲ καὶ Μάγνητεσ οἱ πρὸσ τῷ Μαιάνδρῳ διὰ τὸ πλέον ἀνεθῆναι, ὥσ φησι Καλλῖνοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ καὶ Ἀρχίλοχοσ· "ἑάλωσαν γὰρ ὑπὸ Ἐφεσίων. "καὶ περὶ αὐτῶν δὲ τῶν Ἐφεσίων Δημόκριτοσ ὁ Ἐφέσιοσ ἐν τῷ προτέρῳ περὶ τοῦ ἐν Ἐφέσῳ Ναοῦ διηγούμενοσ περὶ τῆσ χλιδῆσ αὐτῶν καὶ ὧν ἐφόρουν βαπτῶν ἱματίων γράφει καὶ τάδε· "τὰ δὲ τῶν Ιὤνων ἰοβαφῆ καὶ πορφυρᾶ καὶ κρόκινα ῥόμβοισ ὑφαντά· "αἱ δὲ κεφαλαὶ κατ’ ἴσα διειλημμέναι ζῴοισ. "καὶ σαράπεισ μήλινοι καὶ πορφυροῖ καὶ λευκοί, οἱ δὲ ἁλουργεῖσ. καὶ καλασίρεισ Κορινθιουργεῖσ · "εἰσὶ δ’ αἱ μὲν πορφυραῖ τούτων, αἱ δὲ ἰοβαφεῖσ, αἱ δὲ ὑακίνθιναι· "λάβοι δ’ ἄν τισ καὶ φλογίνασ καὶ θαλασσοειδεῖσ. ὑπάρχουσιν δὲ καὶ Περσικαὶ καλασίρεισ, αἵπερ εἰσὶ κάλλισται πασῶν. ἴδοι δ’ ἄν τισ, φησίν, καὶ τὰσ καλουμένασ ἀκταίασ, ὅπερ ἐστὶ καὶ πολυτελέστατον ἐν τοῖσ Περσικοῖσ περιβλήμασιν. "ἐστὶν δὲ τοῦτο σπαθητὸν ἰσχύοσ καὶ κουφότητοσ χάριν καταπέπασται δὲ χρυσοῖσ κέγχροισ· "οἱ δὲ κέγχροι νήματι πορφυρῷ πάντεσ εἰσ τὴν εἴσω μοῖραν ἅμματ’ ἔχουσιν ἀνὰ μέσον. "τούτοισ πᾶσι χρῆσθαί φησι τοὺσ Ἐφεσίουσ ἐπιδόντασ εἰσ τρυφήν. περὶ δὲ τῆσ Σαμίων τρυφῆσ Δοῦρισ ἱστορῶν παρατίθεται Ἀσίου ποιήματα, ὅτι ἐφόρουν χλιδῶνασ περὶ τοῖσ βραχίοσιν καὶ τὴν ἑορτὴν ἄγοντεσ τῶν ̔ Ἡραίων ἐβάδιζον κατεκτενισμένοι τὰσ κόμασ ἐπὶ τὸ μετάφρενον καὶ τοὺσ ὤμουσ, τὸ δὲ νόμιμον τοῦτο μαρτυρεῖσθαι καὶ ὑπὸ παροιμίασ τῆσδε βαδίζειν εἰσ Ἡραῖον ἐμπεπλεγμένον. "ἐστὶ δὲ τὰ τοῦ Ἀσίου ἔπη οὕτωσ ἔχοντα· "οἱ δ’ αὔτωσ φοίτεσκον ὅπωσ πλοκάμουσ κτενίσαιντο εἰσ Ἥρασ τέμενοσ, πεπυκασμένοι εἵμασι καλοῖσ, χιονέοισι χιτῶσι πέδον χθονὸσ εὐρέοσ εἶχον χρύσειαι δὲ κορύμβαι ἐπ’ αὐτῶν τέττιγεσ ὥσ· "χαῖται δ’ ᾐωρεῦντ’ ἀνέμῳ χρυσέοισ ἐνὶ δεσμοῖσ, δαιδάλεοι δὲ χλιδῶνεσ ἄρ’ ἀμφὶ βραχίοσιν ἦσαν,· ". · ". ‐>. . τεσ ὑπασπίδιον πολεμιστήν. ` Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ποντικὸσ ἐν τῷ περὶ Ἡδονῆσ Σαμίουσ φησὶ καθ’ ὑπερβολὴν τρυφήσαντασ διὰ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ μικρολογίαν ὥσπερ Συβαρίτασ τὴν πόλιν ἀπολέσαι. "Κολοφώνιοι δ’, ὥσ φησι Φύλαρχοσ, τὴν ἀρχὴν ὄντεσ σκληροὶ ἐν ταῖσ ἀγωγαῖσ, ἐπεὶ εἰσ τρυφὴν ἐξώκειλαν πρὸσ Λυδοὺσ φιλίαν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενοι, προῄεσαν διησκημένοι τὰσ κόμασ χρυσῷ κόσμῳ, ὡσ καὶ Ξενοφάνησ φησὶν ἁβροσύνασ δὲ μαθόντεσ ἀνωφελέασ παρὰ Λυδῶν ὄφρα τυραννίησ ἦσαν ἄνευ στυγερῆσ, ᾔεσαν εἰσ ἀγορὴν παναλουργέα φάρε’ ἔχοντεσ, οὐ μείουσ ὥσπερ χίλιοι εἰσ ἐπίπαν, αὐχαλέοι, χαίτῃσιν ἀγαλλομεν εὐπρεπέεσσιν ἀσκητοῖσ ὀδμὴν χρίμασι δευόμενοι. "οὕτω δ’ ἐξελύθησαν διὰ τὴν ἄκαιρον μέθην ὥστε τινὲσ αὐτῶν οὔτε ἀνατέλλοντα τὸν ἥλιον οὔτε δυόμενον ἑωράκασιν. "νόμον τε ἔθεντο, ὃσ ἔτι καὶ ἐφ’ ἡμῶν ἦν, τὰσ αὐλητρίδασ καὶ τὰσ ψαλτρίασ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν ἀκροαμάτων τὰ μισθώματα λαμβάνειν ἀπὸ πρωὶ μέχρι μέσου ἡμέρασ καὶ μέχρι λύχνων ἁφῶν· "ἀπὸ δὲ τούτου τὴν λοιπὴν νύκτα ἦσαν πρὸσ τῷ μεθύειν. "Θεόπομποσ δ’ ἐν πεντεκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν χιλίουσ φησὶν ἄνδρασ αὐτῶν ἁλουργεῖσ φοροῦντασ στολὰσ ἀστυπολεῖν ὃ δὴ καὶ βασιλεῦσιν σπάνιον τότ’ ἦν καὶ περισπούδαστον. "ἰσοστάσιοσ γὰρ ἦν ἡ πορφύρα πρὸσ ἄργυρον ἐξεταζομένη, τοιγαροῦν διὰ τὴν τοιαύτην ἀγωγὴν ἐν τυραννίδι καὶ στάσεσι γενόμενοι αὐτῇ πατρίδι διεφθάρησαν. "ταὐτὰ εἴρηκεν περὶ αὐτῶν καὶ Διογένησ ὁ Βαβυλώνιοσ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Νόμων, κοινῶσ δὲ περὶ πάντων ’Ιὤνων τρυφῆσ Ἀντιφάνησ ἐν Δωδώνῃ τάδε λέγει· "πόθεν οἰκήτωρ, ἤ τισ Ιὤνων τρυφεραμπεχόνων ἁβρὸσ ἡδυπαθὴσ ὄχλοσ ὡρ́μηται; "ἐν· "’ Θεόφαστοσι δ’ ἐν τῷ περὶ Ἡδονῆσ καὶ δὴ καὶ τοὺσ Ιὤνάσ φησι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ τρυφῆσ ἔτι καὶ νῦν ἡ χρυσῆ παροιμία διαμεμένηκε καὶ τῶν παρωκεανιτῶν δὲ τινάσ φησι Θεόπομποσ ἐν ὀγδόῃ Φιλιππικῶν ἁβροδιαίτουσ γενέσθαι, περὶ δὲ Βυζαντίων καὶ Καλχηδονίων ὁ αὐτόσ φησι Θεόπομποσ τάδε· "ἦσαν δὲ οἱ Βυζάντιοι καὶ διὰ τὸ δημοκρατεῖσθαι πολὺν ἤδη χρόνον καὶ τὴν πόλιν ἐπ’ ἐμπορίου κειμένην ἔχειν καὶ τὸν δῆμον ἅπαντα περὶ τὴν ἀγορὰν καὶ τὸν λιμένα διατρίβειν ἀκόλαστοι καὶ συνουσιάζειν καὶ πίνειν εἰθισμένοι ἐπὶ τῶν καπηλείων. "Καλχηδόνιοι δὲ πρὶν μὲν μετασχεῖν αὐτοῖσ τῆσ πολιτείασ ἅπαντεσ ἐν ἐπιτηδεύμασι καὶ βίῳ βελτίονι διετέλουν ὄντεσ, ἐπεὶ δὲ τῆσ δημοκρατίασ τῶν Βυζαντίων ἐγεύσαντο, διεφθάρησαν εἰσ τρυφήν, καὶ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ἐκ σωφρονεστάτων καὶ μετριωτάτων φιλοπόται καὶ πολυτελεῖσ γενόμενοι. "κἀν τῇ πρώτῃ δὲ πρὸσ ταῖσ εἴκοσι τῶν Φιλιππικῶν τὸ τῶν ’ Ὀμβρικῶν φησὶν ἔθνοσ ἐστὶν δὲ περὶ τὸν Ἀδρίαν ἐπιεικῶσ εἶναι ἁβροδίαιτον παραπλησίωσ τε βιοτεύειν τοῖσ Λυδοῖσ χώραν τε ἔχειν ἀγαθήν, ὅθεν προελθεῖν εἰσ εὐδαιμονίαν· "περὶ δὲ Θετταλῶν λέγων ἐν τῇ τετάρτῃ φησὶν ὅτι ζῶσιν οἱ μὲν σὺν ταῖσ ὀρχηστρίσιν καὶ ταῖσ αὐλητρίσιν διατρίβοντεσ, οἱ δ’ ἐν κύβοισ καὶ πότοισ καὶ ταῖσ τοιαύταισ ἀκολασίαισ διημερεύοντεσ, καὶ μᾶλλον σπουδάζουσιν ὅπωσ ὄψων παντοδαπῶν τὰσ τραπέζασ παραθήσονται πλήρεισ ἢ τὸν αὑτῶν βίον ὅπωσ παρασχήσονται κεκοσμημένον. "Φαρσάλιοι δὲ πάντων, φησίν, ἀνθρώπων εἰσὶν ἀργότατοι καὶ πολυτελέστατοι. "ὡμολόγηνται δ’ οἱ Θετταλοί, ὡσ καὶ Κριτίασ φησί, πάντων Ἑλλήνων πολυτελέστατοι γεγενῆσθαι περί τε τὴν δίαιταν καὶ τὴν ἐσθῆτα· "ὅπερ αὐτοῖσ αἴτιον ἐγένετο κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐπαγαγεῖν τοὺσ Πέρσασ, ζηλώσαντασ τὴν τούτων τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν. "περὶ δὲ Αἰτωλῶν Πολύβιοσ μὲν ἐν τρισκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν φησιν ὡσ διὰ τὴν τῶν πολέμων συνέχειαν καὶ τὴν τῶν βίων πολυτέλειαν κατάχρεοι ἐγένοντο. "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν δωδεκάτῃ Ἱστοριῶν Αἰτωλοί, φησί, τοσούτῳ τῶν λοιπῶν ἑτοιμότερον ἔχουσι πρὸσ θάνατον ὅσῳπερ καὶ ζῆν πολυτελῶσ ἐκτενέστερον ζητοῦσι τῶν ἄλλων. "διαβόητοι δ’ εἰσὶ περὶ τρυφὴν Σικελιῶται τε καὶ Συρακόσιοι, ὡσ καὶ Ἀριστοφάνησ φησὶν ἐν Δαιταλεῦσιν ἀλλ’ οὐ γὰρ ἔμαθε ταῦτ’ ἐμοῦ πέμποντοσ, ἀλλὰ μᾶλλον πίνειν, ἔπειτ’ ᾄδειν κακῶσ, Συρακοσίαν τράπεζαν Συβαρίτιδὰσ τ’ εὐωχίασ καὶ Χῖον ἐκ Λακαινᾶν Πλάτων δ’ ἐν ταῖσ Ἐπιστολαῖσ φησιν ταύτην δὴ τὴν διάνοιαν ἔχων εἰσ Ἰταλίαν τε καὶ Σικελίαν ἦλθον ὅτε πρῶτον ἀφικόμην. "ἐλθόντα δέ με ὁ ταύτῃ βίοσ οὐδαμῇ οὐδαμῶσ ἤρεσεν, δίσ τε τῆσ ἡμέρασ ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ ἐπιτηδεύματα συνέπεται τῷ βίῳ. ἐκ γὰρ τούτων τῶν ἐθῶν οὔτ’ ἂν φρόνιμοσ οὐδείσ ποτε γενέσθαι τῶν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν ἀνθρώπων ἐκ νέου ἐπιτηδεύων δύναιτο, σώφρων δ’ οὐδ’ ἂν μελλήσαι ποτὲ γενέσθαι. "κἀν τρίτῳ δὲ Πολιτείασ γράφει οὕτωσ Συρακοσίαν δέ, ὦ φίλε, τράπεζαν καὶ Σικελικὴν ποικιλίαν ὄψου, ὡσ ἐοίκασ, οὐκ αἰνεῖσ· "ψέγεισ δὲ καὶ Κορινθίαν κόρην φίλην εἶναι ἀνδράσιν μέλλουσιν εὖ σώματοσ ἕξειν καὶ Ἀττικῶν πεμμάτων τὰσ δοκούσασ εἶναι εὐπαθείασ. "Ποσειδώνιοσ δ’ ἑκκαιδεκάτῃ Ἱστοριῶν περὶ τῶν κατὰ τὴν Συρίαν πόλεων λέγων ὡσ ἐτρύφων γράφει καὶ ταῦτα· "τῶν γοῦν ἐν ταῖσ πόλεσιν ἀνθρώπων διὰ τὴν εὐβοσίαν τῆσ χώρασ ἀπὸ τῆσ περὶ τὰ ἀναγκαῖα κακοπαθείασ συνόδουσ νεμόντων πλείονασ, ἐν αἷσ εὐωχοῦντο συνεχῶσ, τοῖσ μὲν γυμνασίοισ ὡσ βαλανείοισ χρώμενοι, ἀλειφόμενοι ἐλαίῳ πολυτελεῖ καὶ μύροισ, τοῖσ δὲ γραμματείοισ οὕτωσ γὰρ ἐκάλουν τὰ κοινὰ τῶν συνδείπνων ὡσ οἰκητηρίοισ ἐνδιαιτώμενοι,6 καὶ τὸ πλεῖον τῆσ ἡμέρασ γαστριζόμενοι ἐν αὐτοῖσ οἴνοισ καὶ βρώμασιν, ὥστε καὶ προσαποφέρειν πολλὰ καὶ καταυλουμένουσ πρὸσ χελωνίδοσ πολυκρότου ψόφον, ὥστε τὰσ πόλεισ ὅλασ τοιούτοισ κελάδοισ συνηχεῖσθαι. "Ἀγαθαρχίδησ δ’ ἐν τῇ τριακοστῇ πέμπτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν Ἀρυκανδεῖσ, φησί, Λυκίασ ὅμοροι ὄντεσ Λιμυρεῦσι διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀσωτίαν καὶ πολυτέλειαν κατάχρεοι γενόμενοι καὶ διὰ τὴν ἀργίαν καὶ φιληδονίαν ἀδυνατοῦντεσ ἀποδοῦναι τὰ δάνεια προσέκλιναν ταῖσ Μιθριδάτου ἐλπίσιν, ἆθλον ἕξειν νομίσαντεσ χρεῶν ἀποκοπάσ. ἐν δὲ τῇ λα’ Ζακυνθίουσ φησὶν ἀπείρουσ εἶναι πολέμου διὰ τὸ ἐν εὐπορίᾳ καὶ πλούτῳ τρυφῶντασ ἐθίζεσθαι. "Πολύβιοσ δ’ ἐν τῇ ἑβδόμῃ Καπυησίουσ τοὺσ ἐν Καμπανίᾳ διὰ τὴν ἀρετὴν τῆσ γῆσ πλοῦτον περιβαλομένουσ ἐξοκεῖλαι εἰσ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν, ὑπερβαλλομένουσ τὴν περὶ Κρότωνα καὶ Σύβαριν παραδεδομένην φήμην. "οὐ δυνάμενοι οὖν, φησίν, φέρειν τὴν παροῦσαν εὐδαιμονίαν ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν διόπερ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀνήκεστα ἔπαθον. "Πετηλῖνοι δὲ τηρήσαντεσ τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ πίστιν εἰσ τοσοῦτον καρτερίασ ἦλθον πολιορκούμενοι ὑπ’ Ἀννίβα ὥστε μετὰ τὸ πάντα μὲν τὰ κατὰ τὴν πόλιν δέρματα καταφαγεῖν, ἁπάντων δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν δένδρων τοὺσ φλοιοὺσ καὶ τοὺσ ἁπαλοὺσ, πτόρθουσ ἀναλῶσαι ἕνδεκα μῆνασ ὑπομείναντεσ τὴν πολιορκίαν οὐδενὸσ βοηθοῦντοσ οὐδὲ συνευδοκοῦντοσ Ῥωμαίων παρέδοσαν ἑαυτούσ. τοὺσ δὲ Κούρητασ Φύλαρχοσ διὰ τῆσ ια’ τῶν Ἱστοριῶν Αἰσχύλον ἱστορεῖν διὰ τὴν τρυφὴν τυχεῖν τῆσ προσηγορίασ· "χλιδῶν τε πλόκαμοσ ὥστε παρθένοισ ἁβραῖσ· "ὅθεν καλεῖν Κουρῆτα λαὸν ᾔνεσαν. "Ἀγάθων δ’ ἐν τῷ Θυέστῃ τοὺσ τὴν Πρώνακτοσ θυγατέρα μνηστεύοντασ τοῖσ τε λοιποῖσ πᾶσιν ἐξησκημένουσ ἐλθεῖν καὶ κομῶντασ τὰσ κεφαλάσ, ἐπεὶ δ’ ἀπέτυχον τοῦ γάμου, κόμασ ἐκειράμεσθα φησίν μάρτυρασ τρυφῆσ, ἦ που ποθεινὸν χρῆμα παιζούσῃ φρενί. ἐπώνυμον γοῦν εὐθὺσ ἔσχομεν κλέοσ Κουρῆτεσ εἶναι, κουρίμου χάριν τριχόσ· "καὶ Κυμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ἰταλίᾳ, ὥσ φησιν Ὑπέροχοσ ἢ ὁ ποιήσασ τὰ εἰσ αὐτὸν ἀναφερόμενα Κυμαικά, διετέλεσαν χρυσοφοροῦντεσ καὶ ἀνθιναῖσ ἐσθῆσι. "χρώμενοι καὶ μετὰ γυναικῶν εἰσ τοὺσ ἀγροὺσ ἐξιόντεσ ἐπὶ ζευγῶν ὀχούμενοι. "περὶ μὲν οὖν ἐθνῶν καὶ πόλεων τρυφῆσ τοσαῦτα μνημονεύω, περὶ δὲ τῶν κατ’ ἄνδρα τάτάδ’ ἤκουσα. "Κτησίασ ἐν τρίτῃ Περσικῶν καὶ πάντασ μέν φησι τοὺσ βασιλεύσαντασ τῆσ Ἀσίασ περὶ τρυφὴν σπουδάσαι, μάλιστα δὲ Νίνυαν τὸν Νίνου καὶ Σεμιράμιδοσ υἱόν. καὶ οὗτοσ οὖν ἔνδον μένων καὶ τρυφῶν ὑπ’ οὐδενὸσ ἑωρᾶτο εἰ μὴ ὑπὸ τῶν εὐνούχων καὶ τῶν ἰδίων γυναικῶν, τοιοῦτοσ δ’ ἦν καὶ Σαρδανάπαλλοσ,2 ὃν οἳ μὲν Ἀνακυνδαράξεω λέγουσιν υἱόν, οἱ δὲ Ἀναβαραξάρου. "ὅτε δὴ οὖν Ἀρβάκησ,3 εἷσ τῶν ὑπ’ αὐτὸν στρατηγῶν Μῆδοσ γένοσ, διεπράξατο διά τινοσ τῶν εὐνούχων Σπαραμείζου θεάσασθαι Σαρδανάπαλλον καὶ μόλισ αὐτῷ ἐπετράπη ἐκείνου ἐθελήσαντοσ, ὡσ εἰσελθὼν εἶδεν αὐτὸν ὁ Μῆδοσ ἐψιμυθιωμένον καὶ κεκοσμημένον γυναικιστὶ καὶ μετὰ τῶν παλλακίδων ξαίνοντα πορφύραν ἀναβάδην τε μετ’ αὐτῶν καθήμενον,,τὰσ ὀφρῦσ μεμελασμένον,4 γυναικείαν δὲ στολὴν ἔχοντα καὶ κατεξυρημένον τὸν πώγωνα καὶ κατακεκισηρισμένον ἦν δὲ καὶ γάλακτοσ λευκότεροσ καὶ ὑπεγέγραπτο τοὺσ ὀφθαλμούσ ἐπεὶ δὲ καὶ προσεῖδεν τὸν Ἀρβάκην τὰ λευκὰ ἐπαναβαλὼν τοῖν ὀφθαλμοῖν οἱ μὲν πολλοί, ὧν ἐστι καὶ Δοῦρισ,10 ἱστοροῦσιν ὑπὸ τούτου ἀγανακτήσαντοσ εἰ τοιοῦτοσ αὐτῶν βασιλεύει συγκεντηθέντα ἀποθανεῖν. Κτησίασ δὲ λέγει εἰσ πόλεμον αὐτὸν καταστῆναι καὶ ἀθροίσαντα πολλὴν στρατιὰν καὶ καταλυθέντα ὑπὸ τοῦ Ἀρβάκου τελευτῆσαι ἑαυτὸν ἐμπρήσαντα ἐν τοῖσ βασιλείοισ, πυρὰν νήσαντα ὕψοσ τεσσάρων πλέθρων, ἐφ’ ἧσ ἐπέθηκεν χρυσᾶσ κλίνασ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα καὶ ἴσασ τραπέζασ καὶ ταύτασ χρυσᾶσ. ἐποίησε δὲ ἐν τῇ πυρᾷ καὶ οἴκημα ἑκατόμπεδον ἐκ ξύλων κἀνταῦθα κλίνασ ὑπεστόρεσε καὶ κατεκλίθη αὐτόσ τε μετὰ καὶ τῆσ γυναικὸσ καὶ αἱ παλλακίδεσ ἐν ταῖσ ἄλλαισ κλίναισ. "τοὺσ γὰρ τρεῖσ υἱοὺσ καὶ δύο θυγατέρασ ὁρῶν τὰ πράγματα κακούμενα προπεπόμφει εἰσ Νίνον πρὸσ τὸν ἐκεῖ βασιλέα, δοὺσ αὐτοῖσ τρισχίλια χρυσίου τάλαντα· "ἐπεστέγασεν δὲ τὸ οἴκημα δοκοῖσ μεγάλαισ τε καὶ παχείαισ, ἔπειτα ἐν κύκλῳ περιέθηκε πολλὰ ξύλα καὶ παχέα, ὥστε μὴ εἶναι ἔξοδον. "ἐνταῦθα ἐπέθηκεν μὲν χρυσίου μυριάδασ χιλίασ, ἀργυρίου δὲ μυρίασ μυριάδασ ταλάντων καὶ ἱμάτια καὶ πορφύρασ καὶ στολὰσ παντοδαπάσ. ἔπειτα ὑφάψαι ἐκέλευσε τὴν πυράν, καὶ ἐκαίετο πεντεκαίδεκα ἡμέρασ. "οἱ δὲ ἐθαύμαζον ὁρῶντεσ τὸν καπνὸν καὶ ἐδόκουν αὐτὸν θυσίασ ἐπιτελεῖν· "ταῦτα δὲ μόνοι ᾔδεσαν οἱ εὐνοῦχοι. "ὁ μὲν οὖν Σαρδανάπαλλοσ ἐκτόπωσ ἡδυπαθήσασ ὡσ ἐνῆν γενναίωσ ἐτελεύτησεν. "Κλέαρχοσ δὲ περὶ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ διηγούμενοσ ὅτι τοῖσ αὐτῷ πορίσασιν ἡδύ τι βρῶμα ἆθλα ἐτίθει νοῦν ἔχων· "τοῦτο γάρ ἐστιν ὁ λεγόμενοσ, οἶμαι, Διὸσ ἅμα καὶ βασιλέωσ ἐγκέφαλοσ· "ὅθεν ὁ πάντων εὐδαιμονέστατοσ Σαρδανάπαλλοσ, ὁ παρ’ ὅλον τὸν βίον τιμήσασ τὰσ ἀπολαύσεισ, καὶ τελευτήσασ δείκνυσιν ἐν τῷ τοῦ μνήματοσ τύπῳ τοῖσ δακτύλοισ ἀποκροτοῦντι οἱού καταγέλωτόσ ἐστιν ἄξια τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα, οὐκ ἄξια ὄντα ψόφου δακτύλων ὃν πεποίηται ποιούμενοσ δὶσ ἐν χορῷ ἡ περὶ τὰ λοιπὰ σπουδή, φαίνεται γοῦν οὐκ ἄπρακτοσ γενόμενοσ Σαρδανάπαλλοσ· "καὶ γὰρ ἐπιγέγραπται αὐτοῦ τῷ μνήματι. "Σαρδανάπαλλοσ Ἀνακυνδαράξεω Ἀγχιάλην ἔδειμε καὶ Ταρσὸν μιῇ ἡμέρῃ, ἀλλὰ νῦν τέθνηκεν. "’ Ἀμύντασ δὲ ἐν τρίτῳ Σταθμῶν ἐν τῇ Νίνῳ φησὶν εἶναι χῶμα ὑψηλόν, ὅπερ κατασπάσαι Κῦρον ἐν τῇ πολιορκίᾳ ἀντιχωννύντα τῇ πόλει· "λέγεσθαι δὲ τὸ χῶμα τοῦτ’ εἶναι Σαρδαναπάλλου τοῦ βασιλεύσαντοσ Νίνου, ἐφ’ οὗ καὶ ἐπιγεγράφθαι ἐν στήλῃ λιθίνῃ Χαλδαικοῖσ γράμμασιν ὃ μετενεγκεῖν Χοιρίλον ἔμμετρον ποιήσαντα. "εἶναι δὲ τοῦτο · "ἐγὼ δὲ ἐβασίλευσα καὶ ἄχρι ἑώρων τοῦ ἡλίου φῶσ, ἔπιον, ἔφαγον, ἠφροδισίασα, εἰδὼσ τόν τε χρόνον ὄντα βραχὺν ὃν ζῶσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ τοῦτον πολλὰσ ἔχοντα μεταβολὰσ καὶ κακοπαθείασ, καὶ ὧν ἂν καταλίπω ἀγαθῶν ἄλλοι ἕξουσι τὰσ ἀπολαύσεισ, διὸ κἀγὼ ἡμέραν οὐδεμίαν παρέλιπον τοῦτο ποιῶν Κλείταρχοσ δ’ ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν περὶ Ἀλέξανδρον γήρᾳ τελευτῆσαί φησιν Σαρδανάπαλλον μετὰ τὴν ἀπόπτωσιν τῆσ Σύρων ἀρχῆσ. Ἀριστόβουλοσ δ’ ἐν Ἀγχιάλῃ, ἣν ἐδείματο, φησί, Σαρδανάπαλλοσ, Ἀλέξανδροσ ἀναβαίνων εἰσ Πέρσασ κατεστρατοπεδεύσατο. "καὶ ἦν οὐ πόρρω τὸ τοῦ Σαρδαναπάλλου μνημεῖον, ἐφ’ οὗ ἑστάναι τύπον λίθινον συμβεβληκότα τῆσ δεξιᾶσ χειρὸσ τοὺσ δακτύλουσ, ὡσ ἂν ἀποκροτοῦντα. "ἐπιγεγράφθαι δ’ αὐτῷ Ἀσσυρίοισ γράμμασι· "’ Σαρδανάπαλλοσ Ἀνακυνδαράξεω παῖσ Ἀγχιάλην καὶ Ταρσὸν ἔδειμεν ἡμέρῃ μιῇ. ἔσθιε, πῖνε, παῖζε· "ὡσ τἄλλα τούτου οὐκ ἄξια τοῦ ἀποκροτήματοσ ἐοίκε λέγειν. "ου’ μόνοσ δὲ ὁ Σαρδανάπαλλοσ διετέθρυπτο, ἀλλὰ καὶ Ἀνδρόκοττοσ ὁ Φρύξ. καὶ γὰρ οὗτοσ ἐνεδέδυτο ἀνθινὴν ἐσθῆτα καὶ γυναικὸσ εὐπρεπέστερον ἐκοσμεῖτο, ὡσ Μνασέασ φησὶν ἐν τρίτῳ Εὐρώπησ. "Κλέαρχοσ δ’ ἐν πέμπτῳ Βίων σάγαριν φησι τὸν Μαριανδυνὸν ὑπὸ τρυφῆσ σιτεῖσθαι μὲν μέχρι γήρωσ ἐκ τοῦ τῆσ τιτθῆσ στόματοσ, ἵνα μὴ μασώμενοσ πονέσειεν,6 οὐ πώποτε δὲ τὴν χεῖρα κατωτέρω τοῦ ὀμφαλοῦ προενέγκασθαι. "διὸ καὶ ’ι Ἀριστοτέλησ Ξενοκράτην τὸν Χαλκηδόνιον σκώπτων ὅτι οὐρῶν οὐ προσῆγε τὴν χεῖρα τῷ αἰδοίῳ ἔλεγεν χεῖρεσ μὲν ἁγναί, φρὴν δ’ ἔχει μίασμά τι. "Κτησίασ δ’ ἱστορεῖ ἄνναρον τὸν βασιλέωσ ὕπαρχον καὶ τῆσ Βαβυλωνίασ δυναστεύσαντα στολῇ χρῆσθαι γυναικείᾳ καὶ κόσμῳ, καὶ ὅτι βασιλέωσ δούλῳ ὄντι αὐτῷ εἰσ τὸ δεῖπνον εἰσῄεσαν πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ψάλλουσαι καὶ ᾄδουσαι γυναῖκεσ· "ἔψαλλον δὲ αὗται καὶ ᾖδον ἐκείνου δειπνοῦντοσ. "Φοῖνιξ δ’ ὁ Κολοφώνιοσ ποιητὴσ περὶ νίνου λέγων ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ιἄμβων φησίν ἀνὴρ Νίνοσ τισ ἐγένετ’, ὡσ ἐγὼ κλύω, Ἀσσύριοσ· "ὅστισ εἶχε χρυσίου πόντον, τάλαντα πολλῷ πλέονα Κασπίησ ψάμμου · "ὃσ οὐκἴδ’ ἀστέρ’ οὐδ’ ἰδὼν ἐδίζητο οὐ παρ’ μάγοισι πῦρ ἱερὸν ἀνέστησεν, ὥσπερ νόμοσ, ῥάβδοισι τοῦ θεοῦ ψαύων οὐ μυθιήτησ,9 οὐ δικασπόλοσ κεῖνοσ, οὐ λεωλογεῖν ἐμάνθαν’, οὐκ ἀμιθρῆσαι, ἀλλ’ ἦν ἄριστοσ ἐσθίειν τε καὶ πίνειν κἠρᾶν,10 τὰ δ’ ἄλλα πάντα κατὰ πετρῶν ὤθει. "ὡσ δ’ ἀπέθαν’ ὡνήρ, πᾶσι κατέλιπε ῥῆσιν ὅκου Νίνοσ νῦν ἐστι καὶ τὸ σῆμ’ ᾄδει· "ἄκουσον, εἴτ’ Ἀσσύριοσ εἴτε καὶ Μῆδοσ εἶσ ἢ Κόραξοσ ἢ ἀπὸ τῶν ἄνω λιμνῶν Σινδὸσ κομήτησ· "οὐ γὰρ ἀλλὰ κηρύσσω· "ἐγὼ Νίνοσ πάλαι ποτ’ ἐγενόμην πνεῦμα, νῦν δ’ οὐκ ἔτ’ οὐδέν, ἀλλὰ γῆ πεποίημαι. "ἔχω δ’ ὁκόσον ἔδαισα χὠκόσ1’ ἠείσα χὠκόσσ’ ἐράσθην τὰ δ’ ὄλβι’ ἡμέων δήιοι συνελθόντεσ φέρουσιν, ὥσπερ ὠμὸν ἔριφον αἱ Βάκχαι, ἐγὼ δ’ ἐσ Αἵδην οὔτε χρυσὸν οὔθ’ ἵππον οὔτ’ ἀργυρῆν ἅμαξαν ᾠχόμην ἕλκων σποδὸσ δὲ πολλὴ χὠ μιτρηφόροσ κεῖμαι. "Θεόπομποσ δ’ ἐν πεντεκαιδεκάτῃ Φιλιππικῶν Ἱστοριῶν Στράτωνα φησι τὸν Σιδώνιον βασιλέα ὑπερβαλεῖν ἡδυπαθείᾳ καὶ τρυφῇ πάντασ ἀνθρώπουσ, οἱᾶ γὰρ τοὺσ Φαίακασ Ὅμηροσ ποιεῖν μεμυθολόγηκεν ἑορτάζοντασ καὶ πίνοντασ καὶ κιθαρῳδῶν καὶ ῥαψῳδῶν ἀκροωμένουσ, τοιαῦτα καὶ ὁ Στράτων διετέλει ποιῶν πολὺν χρόνον. "καὶ τοσούτῳ μᾶλλον ἐκείνων παρεκεκινήκει πρὸσ τὰσ ἡδονὰσ ὅσον οἱ μὲν Φαίακεσ, ὥσ φησιν Ὅμηροσ, μετὰ τῶν οἰκείων γυναικῶν καὶ θυγατέρων ἐποιοῦντο τοὺσ πότουσ, ὁ δὲ Στράτων μετ’ αὐλητρίδων καὶ ψαλτριῶν καὶ κιθαριστριῶν κατεσκευάζετο τὰσ συνουσίασ καὶ μετεπέμπετο πολλὰσ μὲν ἑταίρασ ἐκ Πελοποννήσου, πολλὰσ δὲ μουσουργοὺσ ἐξ Ιὠνίασ, ἑτέρασ δὲ παιδίσκασ ἐξ ἁπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ, τὰσ μὲν ᾠδικάσ, τὰσ δὲ ὀρχηστρικάσ, ὧν εἴθιστο μετὰ τῶν φίλων ἀγῶνασ τιθέναι καὶ μεθ’ ὧν συνουσιάζων διέτριβεν, χαίρων μὲν καὶ αὐτὸσ τῷ βίῳ τῷ τοιούτῳ, δοῦλοσ ὢν φύσει τῶν ἡδονῶν, ἔτι δὲ μᾶλλον πρὸσ τὸν Νικοκλέα φιλοτιμούμενοσ. "ἐτύγχανον γὰρ ὑπερφιλοτίμωσ ἔχοντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ σπουδάζων ἑκάτεροσ αὐτὸσ ἥδιον καὶ ῥᾳθυμότερον ποιεῖσθαι τὸν βίον· "οἵ γε προῆλθον εἰσ τοσαύτην ἅμιλλαν, ὡσ ἡμεῖσ ἀκούομεν, ὥστε πυνθανόμενοι παρὰ τῶν ἀφικνουμένων τάσ τε παρασκευὰσ τῶν οἰκιῶν καὶ τὰσ πολυτελείασ τῶν θυσιῶν τὰσ παρ’ ἑκατέρῳ γινομένασ ἐφιλονίκουν ὑπερβάλλεσθαι τοῖσ τοιούτοισ ἀλλήλουσ. "ἐσπούδαζον δὲ δοκεῖν εὐδαίμονεσ εἶναι καὶ μακαριστοί. οὐ μὴν περί γε τὴν τοῦ βίου τελευτὴν διηυτύχησαν, ἀλλ’ ἀμφότεροι βιαίῳ θανάτῳ διεφθάρησαν. "Ἀναξιμένησ δ’ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Βασιλέων Μεταλλαγαὶ περὶ τοῦ Στράτωνοσ τὰ αὐτὰ ἱστορήσασ διημιλλῆσθαί φησιν αὐτὸν Νικοκλεῖ τῷ τῆσ ἐν Κύπρῳ Σαλαμῖνοσ βασιλεύσαντι ἐσπουδακότι περὶ τρυφὴν καὶ ἀσέλγειαν, ἀποθανεῖν τ’ ἀμφοτέρουσ βιαίωσ. "ἐν δὲ τῇ α’ τῶν Φιλιππικῶν Θεόπομποσ περὶ Φιλίππου λέγων φησὶν καὶ τριταῖοσ εἰσ Ὀνόκαρσιν ἀφικνεῖται, χωρίον τι τῆσ Θρᾴκησ ἄλσοσ ἔχον πολὺ κατεσκευασμένον καλῶσ καὶ πρὸσ τὸ διαιτηθῆναι κεχαρισμένον ἄλλωσ τε καὶ τὴν θερινὴν ὡρ́αν. "ἦν γὰρ καὶ τῶν ὑπὸ Κότυοσ προκριθέντων, ὃσ ἁπάντων τῶν βασιλέων τῶν ἐν τῇ Θρᾴκῃ γεγενημένων μάλιστα πρὸσ ἡδυπαθείασ καὶ τρυφὰσ ὡρ́μησε, καὶ περιιὼν τὴν χώραν ὅπου κατίδοι τόπουσ δένδρεσι συσκίουσ καὶ καταρρύτουσ ὕδασι, τούτουσ κατεσκεύασεν ἑστιατόρια· "καὶ φοιτῶν εἰσ ἑκάστουσ ὁπότε τύχοι θυσίασ τε τοῖσ θεοῖσ ἐποιεῖτο καὶ συνῆν μετὰ τῶν ὑπάρχων, εὐδαίμων καὶ μακαριστὸσ ὢν ἑώσ εἰσ τὴν Ἀθηνᾶν βλασφημεῖν καὶ πλημμελεῖν ἐπεχείρησεν. "διηγεῖταί τε ἑξῆσ ὁ συγγραφεὺσ ὅτι δεῖπνον κατεσκεύασεν ὁ Κότυσ ὡσ γαμουμένησ αὐτῷ τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ θάλαμον κατασκευάσασ ἀνέμενεν μεθύων τὴν θεόν. ἤδη δ’ ἔκφρων γενόμενοσ ἔπεμπέ τινα τῶν δορυφόρων ὀψόμενον εἰ παραγέγονεν ἡ θεὸσ εἰσ τὸν θάλαμον. "ἀφικομένου δ’ ἐκείνου καὶ εἰπόντοσ μηδένα εἶναι ἐν τῷ θαλάμῳ, τοξεύσασ τοῦτον ἀπέκτεινεν καὶ ἄλλον δεύτερον ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ, ἑώσ ὁ τρίτοσ συνεὶσ παραγενομένην ἔφη πάλαι τὴν θεὸν αὐτὸν ἀναμένειν. "ὁ δὲ βασιλεὺσ οὗτόσ ποτε καὶ ζηλοτυπήσασ τὴν αὑτοῦ γυναῖκα ταῖσ αὑτοῦ χερσὶν ἀνέτεμε τὴν ἄνθρωπον ἀπὸ τῶν αἰδοίων ἀρξάμενοσ. "ἐν δὲ τῇ τρισκαιδεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν περὶ Χαβρίου τοῦ Ἀθηναίου ἱστορῶν φησιν οὐ δυνάμενοσ δὲ ζῆν ἐν τῇ πόλει τὰ μὲν διὰ τὴν ἀσέλγειαν καὶ διὰ τὴν πολυτέλειαν τὴν αὑτοῦ τὴν περὶ τὸν βίον, τὰ δὲ διὰ τοὺσ Ἀθηναίουσ· "ἅπασι γάρ εἰσι χαλεποί· "διὸ καὶ εἵλοντο αὐτῶν οἱ ἔνδοξοι ἔξω τῆσ πόλεωσ καταβιοῦν, Ἰφικράτησ μὲν ἐν Θρᾴκῃ, Κόνων δ’ ἐν Κύπρῳ, Τιμόθεοσ δ’ ἐν Λέσβῳ, Χάρησ δ’ ἐν Σιγείῳ,2 καὶ αὐτὸσ ὁ Χαβρίασ ἐν Αἰγύπτῳ. καὶ περὶ τοῦ Χάρητοσ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ φησιν Χάρητόσ τε νωθροῦ τε ὄντοσ καὶ βραδέοσ, καίτοι γε καὶ πρὸσ τρυφὴν ἤδη ζῶντοσ· "ὅσ γε περιήγετο στρατευόμενοσ αὐλητρίδασ καὶ ψαλτρίασ καὶ πεζὰσ ἑταίρασ, καὶ τῶν χρημάτων τῶν εἰσφερομένων εἰσ τὸν πόλεμον τὰ μὲν εἰσ ταύτην τὴν ὕβριν ἀνήλισκε, τὰ δ’ αὐτοῦ κατέλειπεν Ἀθήνησιν τοῖσ τε λέγουσιν καὶ τὰ ψηφίσματα γράφουσιν καὶ τῶν ἰδιωτῶν τοῖσ δικαζομένοισ· "ἐφ’ οἷσ ὁ δῆμοσ ὁ τῶν Ἀθηναίων οὐδεπώποτε ἠγανάκτησεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα καὶ μᾶλλον αὐτὸν ἠγάπων οἱ πολῖται,4 καὶ δικαίωσ· "καὶ γὰρ αὐτοὶ τοῦτον τὸν τρόπον ἔζων, ὥστε τοὺσ μὲν νέουσ ἐν τοῖσ αὐλητριδίοισ καὶ παρὰ ταῖσ ἑταίραισ διατρίβειν, τοὺσ δὲ μικρὸν ἐκείνων πρεσβυτέρουσ ἐν πότοισ καὶ κύβοισ καὶ ταῖσ τοιαύταισ ἀσωτίαισ, τὸν δὲ δῆμον ἅπαντα πλείω καταναλίσκειν εἰσ τὰσ κοινὰσ ἑστιάσεισ καὶ κρεανομίασ ἤπερ εἰσ τὴν τῆσ πόλεωσ διοίκησιν. "τῷ Ἀθηναίῳ διὰ Λυσάνδρου τάλαντα ἑξήκοντα.

"ἀφ’ ὧν ἐδείπνισενι Ἀθηναίουσ ἐν τῇ ἀγορᾷ θύσασ τὰ ἐπινίκια τῆσ γενομένησ μάχησ πρὸσ τοὺσ Φιλίππου ξένουσ. ὧν ἡγεῖτο μὲν Ἀδαῖοσ ὁ ’ Ἀλεκτρυὼν ἐπικαλούμενοσ·

περὶ οὗ καὶ ̔ Ἡρακλείδησ ὁ τῶν κωμῳδιῶν ποιητὴσ μέμνηται οὕτωσ ἀλεκτρυόνα τὸν τοῦ Φιλίππου παραλαβὼν· ἀωρὶ κοκκύζοντα καὶ πλανώμενον κατέκοψεν οὐ γὰρ εἶχεν οὐδέπω λόφον. ἕνα κατακόψασ μάλα συχνοὺσ ἐδείπνισεν Χάρησ Ἀθηναίων τόθ’ ὡσ γενναῖοσ ἦν. τὰ αὐτὰ ἱστορεῖ καὶ Δοῦρισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION