Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 18

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 18)

δοκεῖ δὲ μέγα τῆσ εὐδαιμονίασ αἴτιον· εἶναι ὅτι ἐκ τῆσ χώρασ, ἀλιμένου τῆσ θαλάσσησ παρηκούσησ καὶ τῶν καρπῶν σχεδὸν ἁπάντων ὑπὸ τῶν πολιτῶν καταναλισκομένων, ὅ τε τῆσ πόλεωσ τόποσ καὶ ὁ παρὰ τοῦ θεοῦ χρησμὸσ συμπαροξῦναι πάντασ ἐκτρυφῆσαι καὶ ποιῆσαι ζῆσαι ὑπὲρ τὸ μέτρον ἐκλελυμένωσ. ἡ δὲ πόλισ αὐτῶν ἐν κοίλῳ κειμένη τοῦ μὲν θέρουσ ἑώθέν τε καὶ πρὸσ ἑσπέραν ψῦχοσ ὑπερβάλλον ἔχει, τὸ δὲ μέσον τῆσ ἡμέρασ καῦμα ἀνύποιστον ὥστε τοὺσ πλείστουσ αὐτῶν ὑπειληφέναι πρὸσ ὑγίειαν διαφέρειν τοὺσ πότουσ· ὅθεν καὶ ῥηθῆναι ὅτι τὸν βουλόμενον ἐν Συβάρει μὴ πρὸ μοίρασ ἀποθανεῖν οὔτε δυόμενον οὔτε ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον ὁρᾶν δεῖ.

ἔπεμψαν δέ ποτε καὶ εἰσ θεοῦ τοὺσ χρησομένουσ, ὧν ἦν εἷσ Ἄμυρισ,1 πυνθανόμενοι μέχρι τίνοσ εὐδαιμονήσουσι. καὶ ἡ Πυθία ἔφη· εὐδαίμων, Συβαρῖτα, πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεὶ ἐν θαλίῃσιν ἔσῃ, τιμῶν γένοσ αἰὲν ἐόντων. εὖτ’ ἂν δὲ πρότερον θνητὸν θεοῦ ἄνδρα σεβίσσῃσ,4 τηνίκα σοι πόλεμόσ τε καὶ ἔμφυλοσ στάσισ ἥξει. τούτων ἀκούσαντεσ ἔδοξαν λέγειν αὐτοῖσ τὸν θεὸν ὡσ οὐδέποτε παύσοιντο τρυφῶντεσ·

οὐδέποτε γὰρ τιμήσειν ἄνθρωπον μᾶλλον θεοῦ. ἐγένετ’ οὖν αὐτοῖσ τῆσ τύχησ ἡ μεταβολὴ ἐπεί τισ τῶν οἰκετῶν τινα μαστιγῶν τοῦτον καταφυγόντα εἰσ τὰ ἱερὰ πάλιν ἐμαστίγου· ὡσ δὲ τὸ τελευταῖον κατέδραμεν ἐπὶ τὰ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ μνήματα, ἀφῆκεν αἰδεσθείσ. ἐξαναλώθησαν δὲ φιλοτιμούμενοι πρὸσ ἑαυτοὺσ τρυφαῖσ, καὶ ἡ πόλισ δὲ πρὸσ ἁπάσασ τὰσ ἄλλασ ἡμιλλᾶτο περὶ τρυφῆσ.

εἶτα μετ’ οὐ πολὺ γινομένων αὐτοῖσ σημείων πολλῶν τῆσ ἀπωλείασ, περὶ ἧσ οὐ κατεπείγει λέγειν, διεφθάρησαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION