Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 2 4:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 4:)

διὰ μὲν οὖν τοῦ ἤθουσ, ὅταν οὕτω λεχθῇ ὁ λόγοσ ὥστε ἀξιόπιστον ποιῆσαι τὸν λέγοντα· τοῖσ γὰρ ἐπιεικέσι πιστεύομεν μᾶλλον καὶ θᾶττον, περὶ πάντων μὲν ἁπλῶσ, ἐν οἷσ δὲ τὸ ἀκριβὲσ μὴ ἔστιν ἀλλὰ τὸ ἀμφιδοξεῖν, καὶ παντελῶσ. δεῖ δὲ καὶ τοῦτο συμβαίνειν διὰ τοῦ λόγου, ἀλλὰ μὴ διὰ τοῦ προδεδοξάσθαι ποιόν τινα εἶναι τὸν λέγοντα· οὐ γάρ, ὥσπερ ἔνιοι τῶν τεχνολογούντων, <οὐ> τίθεμεν ἐν τῇ τέχνῃ καὶ τὴν ἐπιείκειαν τοῦ λέγοντοσ, ὡσ οὐδὲν συμβαλλομένην πρὸσ τὸ πιθανόν, ἀλλὰ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν κυριωτάτην ἔχει πίστιν τὸ ἦθοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION