Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 27:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 27:)

ἔτι τῶν ὀνομάτων τὰ μὲν σφόδρα σημαίνεται, τὰ δὲ ἧττον, οἱο͂ν τὰ μὲν σφόδρα, διεξῆλθεν, ἐξήλασεν· τὰ δὲ ἧττον, ἐπορεύθη, ὡσ καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀγησιλάου, τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ὑπερβάλλων τὰ Ἀχαϊκὰ τῆσ Φθίασ ὄρη καὶ τὴν λοιπὴν πᾶσαν διὰ φιλίασ ἐπορεύθη ἐσ τὰ τῶν Βοιωτῶν ὁρ́ια. ἔχει δὲ καὶ ἡ καινοπρέπεια τὴν ἀφέλειαν· τὸ γὰρ τοῦ προσώπου πρᾶγμα ἐπὶ τὸν τόπον μετέθηκεν· ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰπεῖν διὰ τῆσ τῶν φίλων λέγει διὰ φιλίασ, καὶ ἀντὶ τοῦ διὰ τῆσ τῶν συμμάχων διὰ τῆσ συμμαχίδοσ. χρῶνται δὲ οἱ ἀφελεῖσ καὶ τῷ ἐνταῦθα ποικίλωσ· καὶ γὰρ τόπου καὶ χρόνου σημαντικόν ἐστι, τὸ δὲ ἐνταῦθα καταλαμβάνει τοῦ τόπου, ἡ δὲ διάστασισ ἀφελήσ· τὸ γὰρ νόημα ἀπέστησεν ἀπὸ τῶν προηγουμένων. καὶ ποτὲ μὲν τελείῳ δεικτικῷ χρῆται ἐνταῦθα δή, ποτὲ δ’ ἐλλιπεῖ ἔνθα δή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION