Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἑρμηνείασ. 4:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἑρμηνείασ. 4:)

δεῖ δὲ τὰ παραδείγματα καὶ τὰ παρατιθέμενα δι’ ὧν ἂν ἐπιδεικνύῃσ πρὸσ τὸ προκείμενόν σοι ὅμοια εἶναι καὶ κοινωνεῖν τούτοισ περὶ ὧν ἂν λέγηται, ἢ κατὰ γένοσ, ἢ κατὰ ἰσχύν, ἢ κατὰ χρόνον, ἢ κατὰ τὰ ἀποβαίνοντα ἐξ αὐτῶν, ἢ κατὰ ἰδιώματα αὐτῶν, ἢ κατ’ ἄλλην τινὰ ὁμοιότητα. καὶ ἔστι τοῦτο καλὸν ἐν τῷ τοιούτῳ εἴδει τῶν λόγων καὶ τὸ τὴν ἁπλότητα μάλιστα ἀπεργαζόμενον, ὅθεν καὶ εὐπορία πλεκτὴ γίνεται, καὶ ὁ λόγοσ ἐκ τῶν ἐπεγκυκλουμένων ἀφελὴσ φαίνεται, διά τε τὸ σεμνότερον γίνεσθαι τὸ λεγόμενον καὶ δι’ ἑτέρου ἐναργέστερον, ὅπερ λαλιᾶσ ἔργον μᾶλλον εἶναι φαίνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION