Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 2:

γίνεται δὲ καὶ ἐν ἀφελεῖ λόγῳ περιβολή, ὅταν τισ πλαγιάσασ νόημα ἐπεμβάλῃ ἕτερον δεύτερον μήπω τῆσ διανοίασ ἀπηρτισμένησ μηδὲ τοῦ συμπεράσματοσ ἐπηγμένου, ὡσ μίαν δοκεῖν ἔννοιαν, οἱο͂ν βουλευομένων δὲ περὶ τούτων Λακεδαιμονίων Ἀγησίλαοσ ὑπέστη, νῦν τὸ ἀπαρτίζον, διαβήσεσθαι οὐκ ἔτι πλαγιάσασ· μακρὸν γὰρ ἐγίνετο, οἱο͂ν διαβὰσ ποιήσειν τὰ καὶ τά, ἀλλὰ διαβήσεσθαι.