Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 7:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 7:)

δεῖ δὲ πολλάκισ καὶ τὰ νοήματα μὴ πάντα ἰσχυρὰ εἶναι, ὥσπερ καὶ τὰ τῶν πολιτικῶν λόγων, ἀλλ’ ἔνια καὶ ὑφειμένωσ τιθέναι, καὶ τὰ ἥττω δοκοῦντα εἶναι, ἔνια δέ, εἰ οἱο͂́ν τε, ὡσ καὶ γέλωτοσ ἄξια ἂν φανείη, ὡσ καὶ ἐν τῷ Συμποσίῳ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου φησὶν ἀλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ τῶν καλῶν ἢ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν οὐ μόνον τὰ μετὰ σπουδῆσ πραττόμενα ἀξιομνημόνευτα εἶναι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ ἤθουσ ἐχόμενόν ἐστι τὸ νόημα, ὅτι δεῖ καὶ τὰ μετὰ παιδιᾶσ πραττόμενα τῶν καλῶν τε κἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀποδέχεσθαι. καὶ τοῦτό ἐστι τὸ θεώρημα τοῦ ἀφελοῦσ λόγου, ὅτι μὴ ἐκ παντὸσ τρόπου διώκειν τὰ ἔνδοξα καὶ μεγάλα, ἀλλὰ καὶ τὰ δοκοῦντα φαῦλα εἶναι καὶ εὐκαταφρόνητα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION