Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 2 1:

(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 1:)

Καὶ τὰ μὲν περὶ Ἀντώνιον ἦν τοιάδε· Καίσαρι δὲ ἐσ τὴν Ῥώμην ἐπανιόντι ἥ τε νόσοσ αὖθισ ἤκμαζεν ἐν Βρεντεσίῳ μάλιστα ἐπικινδύνωσ, καὶ φήμη διήνεγκεν αὐτὸν καὶ τεθνάναι. ῥαΐσασ δ’ ἐσῆλθεν ἐσ τὴν πόλιν καὶ τοῖσ Ἀντωνίου τὰ γράμματα ἐδείκνυε τὰ Ἀντωνίου. οἱ δὲ Καληνόν τε προσέτασσον ἀποδοῦναι τὰ δύο τέλη τῷ Καίσαρι καὶ ἐσ Λιβύην ἐπέστελλον Σεξστίῳ Λιβύησ καὶ αὐτὸν Καίσαρι ἀποστῆναι. καὶ οἱ μὲν οὕτωσ ἐποίουν, ὁ δὲ Καῖσαρ οὐδὲν ἀνήκεστον ἁμαρτεῖν δόξαντι Λεπίδῳ Λιβύην ἀντὶ τῶν προτέρων ἐθνῶν ἐνήλλασσε καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἐπὶ ταῖσ προγραφαῖσ δεδημευμένων διεπίπρασκε. καταλέγοντι δ’ αὐτῷ τὸν στρατὸν ἐσ τὰσ ἀποικίασ καὶ τὴν γῆν ἐπινέμοντι δυσεργὲσ ἦν. οἵ τε γὰρ στρατιῶται τὰσ πόλεισ ᾔτουν, αἳ αὐτοῖσ ἀριστίνδην ἦσαν ἐπειλεγμέναι πρὸ τοῦ πολέμου, καὶ αἱ πόλεισ ἠξίουν τὴν Ἰταλίαν ἅπασαν ἐπινείμασθαι τὸ ἔργον ἢ ἐν ἀλλήλαισ διαλαχεῖν τῆσ τε γῆσ τὴν τιμὴν τοὺσ δωρουμένουσ ᾔτουν, καὶ ἀργύριον οὐκ ἦν, ἀλλὰ συνιόντεσ ἀνὰ μέροσ ἐσ τὴν Ῥώμην οἵ τε νέοι καὶ γέροντεσ ἢ αἱ γυναῖκεσ ἅμα τοῖσ παιδίοισ, ἐσ τὴν ἀγορὰν ἢ τὰ ἱερά, ἐθρήνουν, οὐδὲν μὲν ἀδικῆσαι λέγοντεσ, Ἰταλιῶται δὲ ὄντεσ ἀνίστασθαι γῆσ τε καὶ ἑστίασ οἱᾶ δορίληπτοι. ἐφ’ οἷσ οἱ Ῥωμαῖοι συνήχθοντο καὶ ἐπεδάκρυον, καὶ μάλιστα, ὅτε ἐνθυμηθεῖεν οὐχ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ἐπὶ σφίσιν αὐτοῖσ καὶ τῇ μεταβολῇ τῆσ πολιτείασ τόν τε πόλεμον γεγονότα καὶ τὰ ἐπινίκια διδόμενα καὶ τὰσ ἀποικίασ συνισταμένασ τοῦ μηδ’ αὖθισ ἀνακῦψαι τὴν δημοκρατίαν, παρῳκισμένων τοῖσ ἄρχουσι μισθοφόρων ἑτοίμων, ἐσ ὅ τι χρῄζοιεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION