Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:)

μετ’ οὐ πολὺ δὲ κλαπεισῶν ἐξ Εὐβοίασ ὑπὸ Αὐτολύκου βοῶν, Εὔρυτοσ μὲν ἐνόμιζεν ὑφ’ Ἡρακλέουσ γεγονέναι τοῦτο, Ἴφιτοσ δὲ ἀπιστῶν ἀφικνεῖται πρὸσ Ἡρακλέα, καὶ συντυχὼν ἥκοντι ἐκ Φερῶν αὐτῷ, σεσωκότι τὴν ἀποθανοῦσαν Ἄλκηστιν Ἀδμήτῳ, παρακαλεῖ συζητῆσαι τὰσ βόασ. καὶ τοῦτον διαλυθέντων τὸν τρόπον, λαμβάνει χρησμὸν Ἡρακλῆσ, ὃσ ἔλεγεν ἀπαλλαγὴν αὐτῷ τῆσ νόσου ἔσεσθαι πραθέντι καὶ τρία ἔτη λατρεύσαντι καὶ δόντι ποινὴν τοῦ φόνου τὴν τιμὴν Εὐρύτῳ. Ἡρακλῆσ δὲ ὑπισχνεῖται· καὶ ξενίζει μὲν αὐτόν, μανεὶσ δὲ αὖθισ ἀπὸ τῶν Τιρυνθίων ἔρριψεν αὐτὸν τειχῶν. καθαρθῆναι δὲ θέλων τὸν φόνον ἀφικνεῖται πρὸσ Νηλέα· Πυλίων ἦν οὗτοσ δυνάστησ. ἀπωσαμένου δὲ Νηλέωσ αὐτὸν διὰ τὴν πρὸσ Εὔρυτον φιλίαν, εἰσ Ἀμύκλασ παραγενόμενοσ ὑπὸ Δηιφόβου τοῦ Ἱππολύτου καθαίρεται. κατασχεθεὶσ δὲ δεινῇ νόσῳ διὰ τὸν Ἰφίτου φόνον, εἰσ Δελφοὺσ παραγενόμενοσ ἀπαλλαγὴν ἐπυνθάνετο τῆσ νόσου. μὴ χρησμῳδούσησ δὲ αὐτῷ τῆσ Πυθίασ τόν τε ναὸν συλᾶν ἤθελε, καὶ τὸν τρίποδα βαστάσασ κατασκευάζειν μαντεῖον ἴδιον. μαχομένου δὲ αὐτῷ Ἀπόλλωνοσ, ὁ Ζεὺσ ἱήσι μέσον αὐτῶν κεραυνόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION