헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́3́04́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4)

Ἀκρισίῳ δὲ περὶ παίδων γενέσεωσ ἀρρένων χρηστηριαζομένῳ ὁ θεὸσ ἔφη γενέσθαι παῖδα ἐκ τῆσ θυγατρόσ, ὃσ αὐτὸν ἀποκτενεῖ. δείσασ δὲ ὁ Ἀκρίσιοσ τοῦτο, ὑπὸ γῆν θάλαμον κατασκευάσασ χάλκεον τὴν Δανάην ἐφρούρει. ταύτην μέν, ὡσ ἔνιοι λέγουσιν, ἔφθειρε Προῖτοσ, ὅθεν αὐτοῖσ καὶ ἡ στάσισ ἐκινήθη· ὡσ δὲ ἔνιοί φασι, Ζεὺσ μεταμορφωθεὶσ εἰσ χρυσὸν καὶ διὰ τῆσ ὀροφῆσ εἰσ τοὺσ Δανάησ εἰσρυεὶσ κόλπουσ συνῆλθεν. αἰσθόμενοσ δὲ Ἀκρίσιοσ ὕστερον ἐξ αὐτῆσ γεγεννημένον Περσέα, μὴ πιστεύσασ ὑπὸ Διὸσ ἐφθάρθαι, τὴν θυγατέρα μετὰ τοῦ παιδὸσ εἰσ λάρνακα βαλὼν ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν. προσενεχθείσησ δὲ τῆσ λάρνακοσ Σερίφῳ Δίκτυσ ἄρασ ἀνέτρεφε τοῦτον. βασιλεύων δὲ τῆσ Σερίφου Πολυδέκτησ ἀδελφὸσ Δίκτυοσ, Δανάησ ἐρασθείσ, καὶ ἠνδρωμένου Περσέωσ μὴ δυνάμενοσ αὐτῇ συνελθεῖν, συνεκάλει τοὺσ φίλουσ, μεθ’ ὧν καὶ Περσέα, λέγων ἔρανον συνάγειν ἐπὶ τοὺσ Ἱπποδαμείασ τῆσ Οἰνομάου γάμουσ.

τοῦ δὲ Περσέωσ εἰπόντοσ καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τῆσ Γοργόνοσ οὐκ ἀντερεῖν, παρὰ μὲν τῶν λοιπῶν ᾔτησεν ἵππουσ, παρὰ δὲ τοῦ Περσέωσ οὐ λαβὼν τοὺσ ἵππουσ, ἐπέταξε τῆσ Γοργόνοσ κομίζειν τὴν κεφαλήν. ὁ δὲ Ἑρμοῦ καὶ Ἀθηνᾶσ προκαθηγουμένων ἐπὶ τὰσ Φόρκου παραγίνεται θυγατέρασ, Ἐνυὼ καὶ Πεφρηδὼ καὶ Δεινώ· ἦσαν δὲ αὗται Κητοῦσ τε καὶ Φόρκου, Γοργόνων ἀδελφαί, γραῖαι ἐκ γενετῆσ. ἕνα τε ὀφθαλμὸν αἱ τρεῖσ καὶ ἕνα ὀδόντα εἶχον, καὶ ταῦτα παρὰ μέροσ ἤμειβον ἀλλήλαισ. ὧν κυριεύσασ ὁ Περσεύσ, ὡσ ἀπῄτουν, ἔφη δώσειν ἂν ὑφηγήσωνται τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ τὰσ νύμφασ φέρουσαν. αὗται δὲ αἱ νύμφαι πτηνὰ εἶχον πέδιλα καὶ τὴν κίβισιν, ἥν φασιν εἶναι πήραν· Πίνδαροσ δὲ καὶ Ἡσίοδοσ ἐν Ἀσπίδι ἐπὶ τοῦ Περσέωσ· πᾶν δὲ μετάφρενον εἶχε <κάρα> δεινοῖο πελώρου <Γοργοῦσ>, ἀμφὶ δέ μιν κίβισισ θέε. εἴρηται δὲ παρὰ τὸ κεῖσθαι ἐκεῖ ἐσθῆτα καὶ τὴν τροφήν. εἶχον δὲ καὶ τὴν <Αἴ̈δοσ> κυνῆν. ὑφηγησαμένων δὲ τῶν Φορκίδων, ἀποδοὺσ τόν τε ὀδόντα καὶ τὸν ὀφθαλμὸν αὐταῖσ, καὶ παραγενόμενοσ πρὸσ τὰσ νύμφασ, καὶ τυχὼν ὧν ἐσπούδαζε, τὴν μὲν κίβισιν περιεβάλετο, τὰ δὲ πέδιλα τοῖσ σφυροῖσ προσήρμοσε, τὴν δὲ κυνῆν τῇ κεφαλῇ ἐπέθετο. ταύτην ἔχων αὐτὸσ μὲν οὓσ ἤθελεν ἔβλεπεν, ὑπὸ ἄλλων δὲ οὐχ ἑωρᾶτο. λαβὼν δὲ καὶ παρὰ Ἑρμοῦ ἀδαμαντίνην ἁρ́πην, πετόμενοσ εἰσ τὸν Ὠκεανὸν ἧκε καὶ κατέλαβε τὰσ Γοργόνασ κοιμωμένασ. ἦσαν δὲ αὗται Σθενὼ Εὐρυάλη Μέδουσα. μόνη δὲ ἦν θνητὴ Μέδουσα· διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν ταύτησ κεφαλὴν Περσεὺσ ἐπέμφθη. εἶχον δὲ αἱ Γοργόνεσ κεφαλὰσ μὲν περιεσπειραμένασ φολίσι δρακόντων, ὀδόντασ δὲ μεγάλουσ ὡσ συῶν, καὶ χεῖρασ χαλκᾶσ, καὶ πτέρυγασ χρυσᾶσ, δι’ ὧν ἐπέτοντο. τοὺσ δὲ ἰδόντασ λίθουσ ἐποίουν. ἐπιστὰσ οὖν αὐταῖσ ὁ Περσεὺσ κοιμωμέναισ, κατευθυνούσησ τὴν χεῖρα Ἀθηνᾶσ, ἀπεστραμμένοσ καὶ βλέπων εἰσ ἀσπίδα χαλκῆν, δι’ ἧσ τὴν εἰκόνα τῆσ Γοργόνοσ ἔβλεπεν, ἐκαρατόμησεν αὐτήν. ἀποτμηθείσησ δὲ τῆσ κεφαλῆσ, ἐκ τῆσ Γοργόνοσ ἐξέθορε Πήγασοσ πτηνὸσ ἵπποσ, καὶ Χρυσάωρ ὁ Γηρυόνου πατήρ· τούτουσ δὲ ἐγέννησεν ἐκ Ποσειδῶνοσ.

ὁ μὲν οὖν Περσεὺσ ἐνθέμενοσ εἰσ τὴν κίβισιν τὴν κεφαλὴν τῆσ Μεδούσησ ὀπίσω πάλιν ἐχώρει, αἱ δὲ Γοργόνεσ ἐκ τῆσ κοίτησ ἀναστᾶσαι τὸν Περσέα ἐδίωκον, καὶ συνιδεῖν αὐτὸν οὐκ ἠδύναντο διὰ τὴν κυνῆν. ἀπεκρύπτετο γὰρ ὑπ’ αὐτῆσ. παραγενόμενοσ δὲ εἰσ Αἰθιοπίαν, ἧσ ἐβασίλευε Κηφεύσ, εὑρ͂ε τὴν τούτου θυγατέρα Ἀνδρομέδαν παρακειμένην βορὰν θαλασσίῳ κήτει. Κασσιέπεια γὰρ ἡ Κηφέωσ γυνὴ Νηρηίσιν ἤρισε περὶ κάλλουσ, καὶ πασῶν εἶναι κρείσσων ηὔχησεν· ὅθεν αἱ Νηρηίδεσ ἐμήνισαν, καὶ Ποσειδῶν αὐταῖσ συνοργισθεὶσ πλήμμυράν τε ἐπὶ τὴν χώραν ἔπεμψε καὶ κῆτοσ. Ἄμμωνοσ δὲ χρήσαντοσ τὴν ἀπαλλαγὴν τῆσ συμφορᾶσ, ἐὰν ἡ Κασσιεπείασ θυγάτηρ Ἀνδρομέδα προτεθῇ τῷ κήτει βορά, τοῦτο ἀναγκασθεὶσ ὁ Κηφεὺσ ὑπὸ τῶν Αἰθιόπων ἔπραξε, καὶ προσέδησε τὴν θυγατέρα πέτρα. ταύτην θεασάμενοσ ὁ Περσεὺσ καὶ ἐρασθεὶσ ἀναιρήσειν ὑπέσχετο Κηφεῖ τὸ κῆτοσ, εἰ μέλλει σωθεῖσαν αὐτὴν αὐτῷ δώσειν γυναῖκα. ἐπὶ τούτοισ γενομένων ὁρ́κων, ὑποστὰσ τὸ κῆτοσ ἔκτεινε καὶ τὴν Ἀνδρομέδαν ἔλυσεν. ἐπιβουλεύοντοσ δὲ αὐτῷ Φινέωσ, ὃσ ἦν ἀδελφὸσ τοῦ Κηφέωσ ἐγγεγυημένοσ πρῶτοσ τὴν Ἀνδρομέδαν, μαθὼν τὴν ἐπιβουλήν, τὴν Γοργόνα δείξασ μετὰ τῶν συνεπιβουλευόντων αὐτὸν ἐλίθωσε παραχρῆμα. παραγενόμενοσ δὲ εἰσ Σέριφον, καὶ καταλαβὼν προσπεφευγυῖαν τοῖσ βωμοῖσ μετὰ τοῦ Δίκτυοσ τὴν μητέρα διὰ τὴν Πολυδέκτου βίαν, εἰσελθὼν εἰσ τὰ βασίλεια, συγκαλέσαντοσ τοῦ Πολυδέκτου τοὺσ φίλουσ ἀπεστραμμένοσ τὴν κεφαλὴν τῆσ Γοργόνοσ ἔδειξε· τῶν δὲ ἰδόντων, ὁποῖον ἕκαστοσ ἔτυχε σχῆμα ἔχων, ἀπελιθώθη. καταστήσασ δὲ τῆσ Σερίφου Δίκτυν βασιλέα, ἀπέδωκε τὰ μὲν πέδιλα καὶ τὴν κίβισιν καὶ τὴν κυνῆν Ἑρμῇ, τὴν δὲ κεφαλὴν τῆσ Γοργόνοσ Ἀθηνᾷ. Ἑρμῆσ μὲν οὖν τὰ προειρημένα πάλιν ἀπέδωκε ταῖσ νύμφαισ, Ἀθηνᾶ δὲ ἐν μέσῃ τῇ ἀσπίδι τῆσ Γοργόνοσ τὴν κεφαλὴν ἐνέθηκε. λέγεται δὲ ὑπ’ ἐνίων ὅτι δι’ Ἀθηνᾶν ἡ Μέδουσα ἐκαρατομήθη· φασὶ δὲ ὅτι καὶ περὶ κάλλουσ ἠθέλησεν ἡ Γοργὼ αὐτῇ συγκριθῆναι. Περσεὺσ δὲ μετὰ Δανάησ καὶ Ἀνδρομέδασ ἔσπευδεν εἰσ Ἄργοσ, ἵνα Ἀκρίσιον θεάσηται.

ὁ δὲ <τοῦτο μαθὼν καὶ> δεδοικὼσ. τὸν χρησμόν, ἀπολιπὼν Ἄργοσ εἰσ τὴν Πελασγιῶτιν ἐχώρησε γῆν. Τευταμίδου δὲ τοῦ Λαρισσαίων βασιλέωσ ἐπὶ κατοιχομένῳ τῷ πατρὶ διατιθέντοσ γυμνικὸν ἀγῶνα, παρεγένετο καὶ ὁ Περσεὺσ ἀγωνίσασθαι θέλων, ἀγωνιζόμενοσ δὲ πένταθλον, τὸν δίσκον ἐπὶ τὸν Ἀκρισίου πόδα βαλὼν παραχρῆμα ἀπέκτεινεν αὐτόν. αἰσθόμενοσ δὲ τὸν χρησμὸν τετελειωμένον τὸν μὲν Ἀκρίσιον ἔξω τῆσ πόλεωσ ἔθαψεν, αἰσχυνόμενοσ δὲ εἰσ Ἄργοσ ἐπανελθεῖν ἐπὶ τὸν κλῆρον τοῦ δι’ αὐτοῦ τετελευτηκότοσ, παραγενόμενοσ εἰσ Τίρυνθα πρὸσ τὸν Προίτου παῖδα Μεγαπένθην ἠλλάξατο, τούτῳ τε τὸ Ἄργοσ ἐνεχείρισε. καὶ Μεγαπένθησ μὲν ἐβασίλευσεν Ἀργείων, Περσεὺσ δὲ Τίρυνθοσ, προστειχίσασ Μίδειαν καὶ Μυκήνασ. ἐγένοντο δὲ ἐξ Ἀνδρομέδασ παῖδεσ αὐτῷ, πρὶν μὲν ἐλθεῖν εἰσ τὴν Ἑλλάδα Πέρσησ, ὃν παρὰ Κηφεῖ κατέλιπεν ἀπὸ τούτου δὲ τοὺσ Περσῶν βασιλέασ λέγεται γενέσθαι, ἐν Μυκήναισ δὲ Ἀλκαῖοσ καὶ Σθένελοσ καὶ Ἕλειοσ Μήστωρ τε καὶ Ἠλεκτρύων, καὶ θυγάτηρ Γοργοφόνη, ἣν Περιήρησ ἔγημεν.

ὅτε γὰρ Ἡρακλῆσ ἔμελλε γεννᾶσθαι, Ζεὺσ ἐν θεοῖσ ἔφη τὸν ἀπὸ Περσέωσ γεννηθησόμενον τότε βασιλεύσειν Μυκηνῶν, Ἥρα δὲ διὰ ζῆλον Εἰλειθυίασ ἔπεισε τὸν μὲν Ἀλκμήνησ τόκον ἐπισχεῖν, Εὐρυσθέα δὲ τὸν Σθενέλου παρεσκεύασε γεννηθῆναι ἑπταμηνιαῖον ὄντα. ἐκ μὲν οὖν Ἀλκαίου καὶ Ἀστυδαμείασ τῆσ Πέλοποσ, ὡσ δὲ ἔνιοι λέγουσι Λαονόμησ τῆσ Γουνέωσ, ὡσ δὲ ἄλλοι πάλιν Ἱππονόμησ τῆσ Μενοικέωσ, Ἀμφιτρύων ἐγένετο καὶ θυγάτηρ Ἀναξώ, ἐκ δὲ Μήστοροσ καὶ Λυσιδίκησ τῆσ Πέλοποσ Ἱπποθόη. ταύτην ἁρπάσασ Ποσειδῶν καὶ κομίσασ ἐπὶ τὰσ Ἐχινάδασ νήσουσ μίγνυται, καὶ γεννᾷ Τάφιον, ὃσ ᾤκισε Τάφον καὶ τοὺσ λαοὺσ Τηλεβόασ ἐκάλεσεν, ὅτι τηλοῦ τῆσ πατρίδοσ ἔβη. ἐκ Ταφίου δὲ παῖσ Πτερέλαοσ ἐγένετο· τοῦτον ἀθάνατον ἐποίησε Ποσειδῶν, ἐν τῇ κεφαλῇ χρυσῆν ἐνθεὶσ τρίχα. Πτερελάῳ δὲ ἐγένοντο παῖδεσ Χρομίοσ Τύραννοσ Ἀντίοχοσ Χερσιδάμασ Μήστωρ Εὐήρησ. Ἠλεκτρύων δὲ γήμασ τὴν Ἀλκαίου θυγατέρα Ἀναξώ, ἐγέννησε θυγατέρα. μὲν Ἀλκμήνην, παῖδασ δὲ <Στρατοβάτην> Γοργοφόνον Φυλόνομον Κελαινέα Ἀμφίμαχον Λυσίνομον Χειρίμαχον Ἀνάκτορα Ἀρχέλαον, μετὰ δὲ τούτουσ καὶ νόθον ἐκ Φρυγίασ γυναικὸσ Μιδέασ Λικύμνιον. Σθενέλου δὲ καὶ Νικίππησ τῆσ Πέλοποσ Ἀλκυόνη καὶ Μέδουσα, ὕστερον δὲ καὶ Εὐρυσθεὺσ ἐγένετο, ὃσ καὶ Μυκηνῶν ἐβασίλευσεν. Ἠλεκτρύονοσ δὲ βασιλεύοντοσ Μυκηνῶν, μετὰ Ταφίων οἱ Πτερελάου παῖδεσ ἐλθόντεσ τὴν Μήστοροσ ἀρχὴν τοῦ μητροπάτοροσ ἀπῄτουν, καὶ μὴ προσέχοντοσ Ἠλεκτρύονοσ ἀπήλαυνον τὰσ βόασ·

ἀμυνομένων δὲ τῶν Ἠλεκτρύονοσ παίδων, ἐκ προκλήσεωσ ἀλλήλουσ ἀπέκτειναν. ἐσώθη δὲ τῶν Ἠλεκτρύονοσ παίδων Λικύμνιοσ ἔτι νέοσ ὑπάρχων, τῶν δὲ Πτερελάου Εὐήρησ, ὃσ καὶ τὰσ ναῦσ ἐφύλασσε. τῶν δὲ Ταφίων οἱ διαφυγόντεσ ἀπέπλευσαν τὰσ ἐλαθείσασ βόασ ἑλόντεσ, καὶ παρέθεντο τῷ βασιλεῖ τῶν Ἠλείων Πολυξένῳ· Ἀμφιτρύων δὲ παρὰ Πολυξένου λυτρωσάμενοσ αὐτὰσ ἤγαγεν εἰσ Μυκήνασ. ὁ δὲ Ἠλεκτρύων τὸν τῶν παίδων θάνατον βουλόμενοσ ἐκδικῆσαι, παραδοὺσ τὴν βασιλείαν Ἀμφιτρύωνι καὶ τὴν θυγατέρα Ἀλκμήνην, ἐξορκίσασ ἵνα μέχρι τῆσ ἐπανόδου παρθένον αὐτὴν φυλάξῃ, στρατεύειν ἐπὶ Τηλεβόασ διενοεῖτο. ἀπολαμβάνοντοσ δὲ αὐτοῦ τὰσ βόασ, μιᾶσ ἐκθορούσησ Ἀμφιτρύων ἐπ’ αὐτὴν ἀφῆκεν ὃ μετὰ χεῖρασ εἶχε ῥόπαλον, τὸ δὲ ἀποκρουσθὲν ἀπὸ τῶν κεράτων εἰσ τὴν Ἠλεκτρύονοσ κεφαλὴν ἐλθὸν ἀπέκτεινεν αὐτόν. ὅθεν λαβὼν ταύτην τὴν πρόφασιν Σθένελοσ παντὸσ Ἄργουσ ἐξέβαλεν Ἀμφιτρύωνα, καὶ τὴν ἀρχὴν τῶν Μυκηνῶν καὶ τῆσ Τίρυνθοσ αὐτὸσ κατέσχε· τὴν δὲ Μίδειαν, μεταπεμψάμενοσ τοὺσ Πέλοποσ παῖδασ Ἀτρέα καὶ Θυέστην, παρέθετο τούτοισ. Ἀμφιτρύων δὲ σὺν Ἀλκμήνῃ καὶ Λικυμνίῳ παραγενόμενοσ ἐπὶ Θήβασ ὑπὸ Κρέοντοσ ἡγνίσθη, καὶ δίδωσι τὴν ἀδελφὴν Περιμήδην Λικυμνίῳ. λεγούσησ δὲ Ἀλκμήνησ γαμηθήσεσθαι αὐτῷ τῶν ἀδελφῶν αὐτῆσ ἐκδικήσαντι τὸν θάνατον, ὑποσχόμενοσ ἐπὶ Τηλεβόασ στρατεύει Ἀμφιτρύων, καὶ παρεκάλει συλλαβέσθαι Κρέοντα. ὁ δὲ ἔφη στρατεύσειν, ἐὰν πρότερον ἐκεῖνοσ τὴν Καδμείαν τῆσ ἀλώπεκοσ ἀπαλλάξῃ· ἔφθειρε γὰρ τὴν Καδμείαν ἀλώπηξ θηρίον. ὑποστάντοσ δὲ ὅμωσ εἱμαρμένον ἦν αὐτὴν μηδέ τινα καταλαβεῖν. ἀδικουμένησ δὲ τῆσ χώρασ, ἕνα τῶν ἀστῶν παῖδα οἱ Θηβαῖοι κατὰ μῆνα προετίθεσαν αὐτῇ, πολλοὺσ ἁρπαξούσῃ, τοῦτ’ εἰ μὴ γένοιτο.

ἀπαλλαγεὶσ οὖν Ἀμφιτρύων εἰσ Ἀθήνασ πρὸσ Κέφαλον τὸν Δηιονέωσ, συνέπειθεν ἐπὶ μέρει τῶν ἀπὸ Τηλεβοῶν λαφύρων ἄγειν ἐπὶ τὴν θήραν τὸν κύνα ὃν Πρόκρισ ἤγαγεν ἐκ Κρήτησ παρὰ Μίνωοσ λαβοῦσα· ἦν δὲ καὶ τούτῳ πεπρωμένον πᾶν, ὅ τι ἂν διώκῃ, λαμβάνειν. διωκομένησ οὖν ὑπὸ τοῦ κυνὸσ τῆσ ἀλώπεκοσ, Ζεὺσ ἀμφοτέρουσ λίθουσ ἐποίησεν. Ἀμφιτρύων δὲ ἔχων ἐκ μὲν Θορικοῦ τῆσ Ἀττικῆσ Κέφαλον συμμαχοῦντα, ἐκ δὲ Φωκέων Πανοπέα, ἐκ δὲ Ἕλουσ τῆσ Ἀργείασ Ἕλειον τὸν Περσέωσ, ἐκ δὲ Θηβῶν Κρέοντα, τὰσ τῶν Ταφίων νήσουσ ἐπόρθει. ἄχρι μὲν οὖν ἔζη Πτερέλαοσ, οὐκ ἐδύνατο τὴν Τάφον ἑλεῖν· ὡσ δὲ ἡ Πτερελάου θυγάτηρ Κομαιθὼ ἐρασθεῖσα Ἀμφιτρύωνοσ τὴν χρυσῆν τρίχα τοῦ πατρὸσ ἐκ τῆσ κεφαλῆσ ἐξείλετο, Πτερελάου τελευτήσαντοσ ἐχειρώσατο τὰσ νήσουσ ἁπάσασ. τὴν μὲν οὖν Κομαιθὼ κτείνει Ἀμφιτρύων καὶ τὴν λείαν ἔχων εἰσ Θήβασ ἔπλει, καὶ τὰσ νήσουσ Ἑλείῳ καὶ Κεφάλῳ δίδωσι. κἀκεῖνοι πόλεισ αὐτῶν ἐπωνύμουσ κτίσαντεσ κατῴκησαν. πρὸ τοῦ δὲ Ἀμφιτρύωνα παραγενέσθαι εἰσ Θήβασ Ζεύσ, διὰ νυκτὸσ ἐλθὼν καὶ τὴν μίαν τριπλασιάσασ νύκτα, ὅμοιοσ Ἀμφιτρύωνι γενόμενοσ Ἀλκμήνῃ συνευνάσθη καὶ τὰ γενόμενα περὶ Τηλεβοῶν διηγήσατο.

Ἀμφιτρύων δὲ παραγενόμενοσ, ὡσ οὐχ ἑώρα φιλοφρονουμένην πρὸσ αὐτὸν τὴν γυναῖκα, ἐπυνθάνετο τὴν αἰτίαν· εἰπούσησ δὲ ὅτι τῇ προτέρᾳ νυκτὶ παραγενόμενοσ αὐτῇ συγκεκοίμηται, μανθάνει παρὰ Τειρεσίου τὴν γενομένην τοῦ Διὸσ συνουσίαν. Ἀλκμήνη δὲ δύο ἐγέννησε παῖδασ, Διὶ μὲν Ἡρακλέα, μιᾷ νυκτὶ πρεσβύτερον, Ἀμφιτρύωνι δὲ Ἰφικλέα. τοῦ δὲ παιδὸσ ὄντοσ ὀκταμηνιαίου δύο δράκοντασ ὑπερμεγέθεισ Ἥρα ἐπὶ τὴν εὐνὴν ἔπεμψε, διαφθαρῆναι τὸ βρέφοσ θέλουσα. ἐπιβοωμένησ δὲ Ἀλκμήνησ Ἀμφιτρύωνα, Ἡρακλῆσ διαναστὰσ ἄγχων ἑκατέραισ ταῖσ χερσὶν αὐτοὺσ διέφθειρε. Φερεκύδησ δέ φησιν Ἀμφιτρύωνα, βουλόμενον μαθεῖν ὁπότεροσ ἦν τῶν παίδων ἐκείνου, τοὺσ δράκοντασ εἰσ τὴν εὐνὴν ἐμβαλεῖν, καὶ τοῦ μὲν Ἰφικλέουσ φυγόντοσ τοῦ δὲ Ἡρακλέουσ ὑποστάντοσ μαθεῖν ὡσ Ἰφικλῆσ ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται. ἐδιδάχθη δὲ Ἡρακλῆσ ἁρματηλατεῖν μὲν ὑπὸ Ἀμφιτρύωνοσ, παλαίειν δὲ ὑπὸ Αὐτολύκου, τοξεύειν δὲ ὑπὸ Εὐρύτου, ὁπλομαχεῖν δὲ ὑπὸ Κάστοροσ, κιθαρῳδεῖν δὲ ὑπὸ Λίνου.

οὗτοσ δὲ ἦν ἀδελφὸσ Ὀρφέωσ· ἀφικόμενοσ δὲ εἰσ Θήβασ καὶ Θηβαῖοσ γενόμενοσ ὑπὸ Ἡρακλέουσ τῇ κιθάρᾳ πληγεὶσ ἀπέθανεν· ἐπιπλήξαντα γὰρ αὐτὸν ὀργισθεὶσ ἀπέκτεινε. δίκην δὲ ἐπαγόντων τινῶν αὐτῷ φόνου, παρανέγνω νόμον Ῥαδαμάνθυοσ λέγοντοσ, ὃσ ἂν ἀμύνηται τὸν χειρῶν ἀδίκων κατάρξαντα, ἀθῷον εἶναι, καὶ οὕτωσ ἀπελύθη. δείσασ δὲ Ἀμφιτρύων μὴ πάλιν τι ποιήσῃ τοιοῦτον, ἔπεμψεν αὐτὸν εἰσ τὰ βουφόρβια. κἀκεῖ τρεφόμενοσ μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ πάντων διήνεγκεν. ἦν δὲ καὶ θεωρηθεὶσ φανερὸσ ὅτι Διὸσ παῖσ ἦν· τετραπηχυαῖον μὲν γὰρ εἶχε τὸ σῶμα, πυρὸσ δ’ ἐξ ὀμμάτων ἔλαμπεν αἴγλην. οὐκ ἠστόχει δὲ οὔτε τοξεύων οὔτε ἀκοντίζων. ἐν δὲ τοῖσ βουκολίοισ ὑπάρχων ὀκτωκαιδεκαέτησ τὸν Κιθαιρώνειον ἀνεῖλε λέοντα. οὗτοσ γὰρ ὁρμώμενοσ ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνοσ τὰσ Ἀμφιτρύωνοσ ἔφθειρε βόασ καὶ τὰσ Θεσπίου. βασιλεὺσ δὲ ἦν οὗτοσ Θεσπιῶν, πρὸσ ὃν ἀφίκετο Ἡρακλῆσ ἑλεῖν βουλόμενοσ τὸν λέοντα.

ὁ δὲ αὐτὸν ἐξένισε πεντήκοντα ἡμέρασ, καὶ ἐπὶ τὴν θήραν ἐξιόντι νυκτὸσ ἑκάστησ μίαν συνεύναζε θυγατέρα πεντήκοντα δὲ αὐτῷ ἦσαν ἐκ Μεγαμήδησ γεγεννημέναι τῆσ Ἀρνέου· ἐσπούδαζε γὰρ πάσασ ἐξ Ἡρακλέουσ τεκνοποιήσασθαι. Ἡρακλῆσ δὲ μίαν νομίζων εἶναι τὴν ἀεὶ συνευναζομένην, συνῆλθε πάσαισ. καὶ χειρωσάμενοσ τὸν λέοντα τὴν μὲν δορὰν ἠμφιέσατο, τῷ χάσματι δὲ ἐχρήσατο κόρυθι. ἀνακάμπτοντι δὲ αὐτῷ ἀπὸ τῆσ θήρασ συνήντησαν κήρυκεσ παρὰ Ἐργίνου πεμφθέντεσ, ἵνα παρὰ Θηβαίων τὸν δασμὸν λάβωσιν.

ἐτέλουν δὲ Θηβαῖοι τὸν δασμὸν Ἐργίνῳ δι’ αἰτίαν τήνδε. Κλύμενον τὸν Μινυῶν βασιλέα λίθῳ βαλὼν Μενοικέωσ ἡνίοχοσ, ὄνομα Περιήρησ, ἐν Ὀγχηστῷ Ποσειδῶνοσ τεμένει τιτρώσκει· ὁ δὲ κομισθεὶσ εἰσ Ὀρχομενὸν ἡμιθνὴσ ἐπισκήπτει τελευτῶν Ἐργίνῳ τῷ παιδὶ ἐκδικῆσαι τὸν θάνατον αὐτοῦ. στρατευσάμενοσ δὲ Ἐργῖνοσ ἐπὶ Θήβασ, κτείνασ οὐκ ὀλίγουσ ἐσπείσατο μεθ’ ὁρ́κων, ὅπωσ πέμπωσιν αὐτῷ Θηβαῖοι δασμὸν ἐπὶ εἴκοσιν ἔτη, κατὰ ἔτοσ ἑκατὸν βόασ. ἐπὶ τοῦτον τὸν δασμὸν εἰσ Θήβασ τοὺσ κήρυκασ ἀπιόντασ συντυχὼν Ἡρακλῆσ ἐλωβήσατο· ἀποτεμὼν γὰρ αὐτῶν τὰ ὦτα καὶ τὰσ ῥῖνασ, καὶ διὰ σχοινίων τὰσ χεῖρασ δήσασ ἐκ τῶν τραχήλων, ἔφη τοῦτον Ἐργίνῳ καὶ Μινύαισ δασμὸν κομίζειν. ἐφ’ οἷσ ἀγανακτῶν ἐστράτευσεν ἐπὶ Θήβασ. Ἡρακλῆσ δὲ λαβὼν ὅπλα παρ’ Ἀθηνᾶσ καὶ πολεμαρχῶν Ἐργῖνον μὲν ἔκτεινε, τοὺσ δὲ Μινύασ ἐτρέψατο καὶ τὸν δασμὸν διπλοῦν ἠνάγκασε Θηβαίοισ φέρειν. συνέβη δὲ κατὰ τὴν μάχην Ἀμφιτρύωνα γενναίωσ μαχόμενον τελευτῆσαι. λαμβάνει δὲ Ἡρακλῆσ παρὰ Κρέοντοσ ἀριστεῖον τὴν πρεσβυτάτην θυγατέρα Μεγάραν, ἐξ ἧσ αὐτῷ παῖδεσ ἐγένοντο τρεῖσ, Θηρίμαχοσ Κρεοντιάδησ Δηικόων. τὴν δὲ νεωτέραν θυγατέρα Κρέων Ἰφικλεῖ δίδωσιν, ἤδη παῖδα Ιὄλαον ἔχοντι ἐξ Αὐτομεδούσησ τῆσ Ἀλκάθου. ἔγημε δὲ καὶ Ἀλκμήνην μετὰ τὸν Ἀμφιτρύωνοσ θάνατον Διὸσ παῖσ Ῥαδάμανθυσ, κατῴκει δὲ ἐν Ὠκαλέαισ τῆσ Βοιωτίασ πεφευγώσ. προμαθὼν δὲ παρ’ Εὐρύτου τὴν τοξικὴν Ἡρακλῆσ ἔλαβε παρὰ Ἑρμοῦ μὲν ξίφοσ, παρ’ Ἀπόλλωνοσ δὲ τόξα, παρὰ δὲ Ἡφαίστου θώρακα χρυσοῦν, παρὰ δὲ Ἀθηνᾶσ πέπλον· ῥόπαλον μὲν γὰρ αὐτὸσ ἔτεμεν ἐκ Νεμέασ. μετὰ δὲ τὴν πρὸσ Μινύασ μάχην συνέβη αὐτῷ κατὰ ζῆλον Ἥρασ μανῆναι, καὶ τούσ τε ἰδίουσ παῖδασ, οὓσ ἐκ Μεγάρασ εἶχεν, εἰσ πῦρ ἐμβαλεῖν καὶ τῶν Ἰφικλέουσ δύο·

διὸ καταδικάσασ ἑαυτοῦ φυγὴν καθαίρεται μὲν ὑπὸ Θεσπίου, παραγενόμενοσ δὲ εἰσ Δελφοὺσ πυνθάνεται τοῦ θεοῦ ποῦ κατοικήσει. ἡ δὲ Πυθία τότε πρῶτον Ἡρακλέα αὐτὸν προσηγόρευσε· τὸ δὲ πρώην Ἀλκείδησ προσηγορεύετο. κατοικεῖν δὲ αὐτὸν εἶπεν ἐν Τίρυνθι, Εὐρυσθεῖ λατρεύοντα ἔτη δώδεκα, καὶ τοὺσ ἐπιτασσομένουσ ἄθλουσ δέκα ἐπιτελεῖν, καὶ οὕτωσ ἔφη, τῶν ἄθλων συντελεσθέντων, ἀθάνατον αὐτὸν ἔσεσθαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 4

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION