Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 8

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8)

μεταστάντοσ δὲ Ἡρακλέουσ εἰσ θεοὺσ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ φυγόντεσ Εὐρυσθέα πρὸσ Κήυκα παρεγένοντο. ὡσ δὲ ἐκείνουσ ἐκδιδόναι λέγοντοσ Εὐρυσθέωσ καὶ πόλεμον ἀπειλοῦντοσ ἐδεδοίκεσαν, Τραχῖνα καταλιπόντεσ διὰ τῆσ Ἑλλάδοσ ἔφυγον. διωκόμενοι δὲ ἦλθον εἰσ Ἀθήνασ, καὶ καθεσθέντεσ ἐπὶ τὸν ἐλέου βωμὸν ἠξίουν βοηθεῖσθαι. Ἀθηναῖοι δὲ οὐκ ἐκδιδόντεσ αὐτοὺσ πρὸσ τὸν Εὐρυσθέα πόλεμον ὑπέστησαν, καὶ τοὺσ μὲν παῖδασ αὐτοῦ Ἀλέξανδρον Ἰφιμέδοντα Εὐρύβιον Μέντορα Περιμήδην ἀπέκτειναν· αὐτὸν δὲ Εὐρυσθέα φεύγοντα ἐφ’ ἁρ́ματοσ καὶ πέτρασ ἤδη παριππεύοντα Σκειρωνίδασ κτείνει διώξασ Ὕλλοσ, καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμὼν Ἀλκμήνῃ δίδωσιν· ἡ δὲ κερκίσι τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἐξώρυξεν αὐτοῦ. ἀπολομένου δὲ Εὐρυσθέωσ ἐπὶ Πελοπόννησον ἦλθον οἱ Ἡρακλεῖδαι, καὶ πάσασ εἷλον τὰσ πόλεισ.

ἐνιαυτοῦ δὲ αὐτοῖσ ἐν τῇ καθόδῳ διαγενομένου φθορὰ πᾶσαν Πελοπόννησον κατέσχε, καὶ ταύτην γενέσθαι χρησμὸσ διὰ τοὺσ Ἡρακλείδασ ἐδήλου· πρὸ γὰρ τοῦ δέοντοσ αὐτοὺσ κατελθεῖν. ὅθεν ἀπολιπόντεσ Πελοπόννησον ἀνεχώρησαν εἰσ Μαραθῶνα κἀκεῖ κατῴκουν. Τληπόλεμοσ οὖν κτείνασ οὐχ ἑκὼν Λικύμνιον τῇ βακτηρίᾳ γὰρ αὐτοῦ θεράποντα πλήσσοντοσ ὑπέδραμε πρὶν ἐξελθεῖν αὐτοὺσ ἐκ Πελοποννήσου, φεύγων μετ’ οὐκ ὀλίγων ἧκεν εἰσ Ῥόδον, κἀκεῖ κατῴκει. Ὕλλοσ δὲ τὴν μὲν Ιὄλην κατὰ τὰσ τοῦ πατρὸσ ἐντολὰσ ἔγημε, τὴν δὲ κάθοδον ἐζήτει τοῖσ Ἡρακλείδαισ κατεργάσασθαι. διὸ παραγενόμενοσ εἰσ Δελφοὺσ ἐπυνθάνετο πῶσ ἂν κατέλθοιεν. ὁ δὲ θεὸσ ἔφησε περιμείναντασ τὸν τρίτον καρπὸν κατέρχεσθαι. νομίσασ δὲ Ὕλλοσ τρίτον καρπὸν λέγεσθαι τὴν τριετίαν, τοσοῦτον περιμείνασ χρόνον σὺν τῷ στρατῷ κατῄει τοῦ Ἡρακλέουσ ἐπὶ Πελοπόννησον, Τισαμενοῦ τοῦ Ὀρέστου βασιλεύοντοσ Πελοποννησίων. καὶ γενομένησ πάλιν μάχησ νικῶσι Πελοποννήσιοι καὶ Ἀριστόμαχοσ θνήσκει. ἐπεὶ δὲ ἠνδρώθησαν οἱ Κλεοδαίου παῖδεσ, ἐχρῶντο περὶ καθόδου. τοῦ θεοῦ δὲ εἰπόντοσ ὅ τι καὶ τὸ πρότερον, Τήμενοσ ᾐτιᾶτο λέγων τούτῳ πεισθέντασ ἀτυχῆσαι. ὁ δὲ θεὸσ ἀνεῖλε τῶν ἀτυχημάτων αὐτοὺσ αἰτίουσ εἶναι· τοὺσ γὰρ χρησμοὺσ οὐ συμβάλλειν. λέγειν γὰρ οὐ γῆσ ἀλλὰ γενεᾶσ καρπὸν τρίτον, καὶ στενυγρὰν τὴν εὐρυγάστορα, δεξιὰν κατὰ τὸν Ἰσθμὸν ἔχοντι τὴν θάλασσαν. ταῦτα Τήμενοσ ἀκούσασ ἡτοίμαζε τὸν στρατόν, καὶ ναῦσ ἐπήξατο τῆσ Λοκρίδοσ ἔνθα νῦν ἀπ’ ἐκείνου ὁ τόποσ Ναύπακτοσ λέγεται. ἐκεῖ δ’ ὄντοσ τοῦ στρατεύματοσ Ἀριστόδημοσ κεραυνωθεὶσ ἀπέθανε, παῖδασ καταλιπὼν ἐξ Ἀργείασ τῆσ Αὐτεσίωνοσ διδύμουσ, Εὐρυσθένη καὶ Προκλέα. συνέβη δὲ καὶ τὸν στρατὸν ἐν Ναυπάκτῳ συμφορᾷ περιπεσεῖν.

θνήσκουσι δὲ συμμαχοῦντεσ αὐτοῖσ οἱ Αἰγιμίου παῖδεσ, Πάμφυλοσ καὶ Δύμασ. ἐφάνη γὰρ αὐτοῖσ μάντισ χρησμοὺσ λέγων καὶ ἐνθεάζων, ὃν ἐνόμισαν μάγον εἶναι ἐπὶ λύμῃ τοῦ στρατοῦ πρὸσ Πελοποννησίων ἀπεσταλμένον. τοῦτον βαλὼν ἀκοντίῳ Ἱππότησ ὁ Φύλαντοσ τοῦ Ἀντιόχου τοῦ Ἡρακλέουσ τυχὼν ἀπέκτεινεν. οὕτωσ δὲ γενομένου τούτου τὸ μὲν ναυτικὸν διαφθαρεισῶν τῶν νεῶν ἀπώλετο, τὸ δὲ πεζὸν ἠτύχησε λιμῷ, καὶ διελύθη τὸ στράτευμα. χρωμένου δὲ περὶ τῆσ συμφορᾶσ Τημένου, καὶ τοῦ θεοῦ διὰ τοῦ μάντεωσ γενέσθαι ταῦτα λέγοντοσ, καὶ κελεύοντοσ φυγαδεῦσαι δέκα ἔτη τὸν ἀνελόντα καὶ χρήσασθαι ἡγεμόνι τῷ τριοφθάλμῳ, τὸν μὲν Ἱππότην ἐφυγάδευσαν, τὸν δὲ τριόφθαλμον ἐζήτουν. καὶ περιτυγχάνουσιν Ὀξύλῳ τῷ Ἀνδραίμονοσ, ἐφ’ ἵππου καθημένῳ μονοφθάλμου τὸν γὰρ ἕτερον τῶν ὀφθαλμῶν ἐκκέκοπτο τόξῳ. ἐπὶ φόνῳ γὰρ οὗτοσ φυγὼν εἰσ Ἦλιν, ἐκεῖθεν εἰσ Αἰτωλίαν ἐνιαυτοῦ διελθόντοσ ἐπανήρχετο. συμβαλόντεσ οὖν τὸν χρησμόν, τοῦτον ἡγεμόνα ποιοῦνται. καὶ συμβαλόντεσ τοῖσ πολεμίοισ καὶ τῷ πεζῷ καὶ τῷ ναυτικῷ προτεροῦσι στρατῷ, καὶ Τισαμενὸν κτείνουσι τὸν Ὀρέστου. ἐπειδὴ <δὲ> ἐκράτησαν Πελοποννήσου, τρεῖσ ἱδρύσαντο βωμοὺσ πατρῴου Διόσ, καὶ ἐπὶ τούτων ἔθυσαν, καὶ ἐκληροῦντο τὰσ πόλεισ.

πρώτη μὲν οὖν λῆξισ Ἄργοσ, δευτέρα <δὲ> Λακεδαίμων, τρίτη δὲ Μεσσήνη. κομισάντων δὲ ὑδρίαν ὕδατοσ, ἔδοξε ψῆφον βαλεῖν ἕκαστον. Τήμενοσ οὖν καὶ οἱ Ἀριστοδήμου παῖδεσ Προκλῆσ καὶ Εὐρυσθένησ ἔβαλον λίθουσ, Κρεσφόντησ δὲ βουλόμενοσ Μεσσήνην λαχεῖν γῆσ ἐνέβαλε βῶλον. ταύτησ δὲ διαλυθείσησ ἔδει τοὺσ δύο κλήρουσ ἀναφανῆναι. ἑλκυσθείσησ δὲ πρώτησ μὲν τῆσ Τημένου, δευτέρασ δὲ τῆσ τῶν Ἀριστοδήμου παίδων, Μεσσήνην ἔλαβε Κρεσφόντησ. ἐπὶ δὲ τοῖσ βωμοῖσ οἷσ ἔθυσαν εὑρ͂ον σημεῖα κείμενα οἱ μὲν λαχόντεσ Ἄργοσ φρῦνον, οἱ δὲ Λακεδαίμονα δράκοντα, οἱ δὲ Μεσσήνην ἀλώπεκα.

οὗτοσ ἀνδρωθεὶσ καὶ κρύφα κατελθὼν ἔκτεινε Πολυφόντην καὶ τὴν πατρῴαν βασιλείαν ἀπέλαβεν. περὶ δὲ τῶν σημείων ἔλεγον οἱ μάντεισ, τοῖσ μὲν τὸν φρῦνον καταλαβοῦσιν ἐπὶ τῆσ πόλεωσ μένειν ἄμεινον μὴ γὰρ ἔχειν ἀλκὴν πορευόμενον τὸ θηρίον, τοὺσ δὲ δράκοντα καταλαβόντασ δεινοὺσ ἐπιόντασ ἔλεγον ἔσεσθαι, τοὺσ δὲ τὴν ἀλώπεκα δολίουσ. Τήμενοσ μὲν οὖν παραπεμπόμενοσ τοὺσ παῖδασ Ἀγέλαον καὶ Εὐρύπυλον καὶ Καλλίαν, τῇ θυγατρὶ προσανεῖχεν Ὑρνηθοῖ καὶ τῷ ταύτησ ἀνδρὶ Δηιφόντῃ. ὅθεν οἱ παῖδεσ πείθουσί τινασ ἐπὶ μισθῷ τὸν πατέρα αὐτῶν φονεῦσαι. γενομένου δὲ τοῦ φόνου τὴν βασιλείαν ὁ στρατὸσ ἔχειν ἐδικαίωσεν Ὑρνηθὼ καὶ Δηιφόντην. Κρεσφόντησ δὲ οὐ πολὺν Μεσσήνησ βασιλεύσασ χρόνον μετὰ δύο παίδων φονευθεὶσ ἀπέθανε. Πολυφόντησ δὲ ἐβασίλευσεν, αὐτῶν τῶν Ἡρακλειδῶν ὑπάρχων, καὶ τὴν τοῦ φονευθέντοσ γυναῖκα Μερόπην ἄκουσαν ἔλαβεν. ἀνῃρέθη δὲ καὶ οὗτοσ. τρίτον γὰρ ἔχουσα παῖδα Μερόπη καλούμενον Αἴπυτον ἔδωκε τῷ ἑαυτῆσ πατρὶ τρέφειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION