헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́3́06́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6)

μετὰ δὲ τοὺσ ἄθλουσ Ἡρακλῆσ ἀφικόμενοσ εἰσ Θήβασ Μεγάραν μὲν ἔδωκεν Ιὀλάῳ, αὐτὸσ δὲ γῆμαι θέλων ἐπυνθάνετο Εὔρυτον Οἰχαλίασ δυνάστην ἆθλον προτεθεικέναι τὸν Ιὄλησ τῆσ θυγατρὸσ γάμον τῷ νικήσαντι τοξικῇ αὐτόν τε καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτῷ ὑπάρχοντασ. ἀφικόμενοσ οὖν εἰσ Οἰχαλίαν καὶ τῇ τοξικῇ κρείττων αὐτῶν γενόμενοσ οὐκ ἔτυχε τοῦ γάμου, Ἰφίτου μὲν τοῦ πρεσβυτέρου τῶν παίδων λέγοντοσ διδόναι τῷ Ἡρακλεῖ τὴν Ιὄλην, Εὐρύτου δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἀπαγορευόντων καὶ δεδοικέναι λεγόντων μὴ τεκνοποιησάμενοσ τὰ γεννηθησόμενα πάλιν ἀποκτείνῃ. μετ’ οὐ πολὺ δὲ κλαπεισῶν ἐξ Εὐβοίασ ὑπὸ Αὐτολύκου βοῶν, Εὔρυτοσ μὲν ἐνόμιζεν ὑφ’ Ἡρακλέουσ γεγονέναι τοῦτο, Ἴφιτοσ δὲ ἀπιστῶν ἀφικνεῖται πρὸσ Ἡρακλέα, καὶ συντυχὼν ἥκοντι ἐκ Φερῶν αὐτῷ, σεσωκότι τὴν ἀποθανοῦσαν Ἄλκηστιν Ἀδμήτῳ, παρακαλεῖ συζητῆσαι τὰσ βόασ.

καὶ τοῦτον διαλυθέντων τὸν τρόπον, λαμβάνει χρησμὸν Ἡρακλῆσ, ὃσ ἔλεγεν ἀπαλλαγὴν αὐτῷ τῆσ νόσου ἔσεσθαι πραθέντι καὶ τρία ἔτη λατρεύσαντι καὶ δόντι ποινὴν τοῦ φόνου τὴν τιμὴν Εὐρύτῳ. Ἡρακλῆσ δὲ ὑπισχνεῖται· καὶ ξενίζει μὲν αὐτόν, μανεὶσ δὲ αὖθισ ἀπὸ τῶν Τιρυνθίων ἔρριψεν αὐτὸν τειχῶν. καθαρθῆναι δὲ θέλων τὸν φόνον ἀφικνεῖται πρὸσ Νηλέα· Πυλίων ἦν οὗτοσ δυνάστησ. ἀπωσαμένου δὲ Νηλέωσ αὐτὸν διὰ τὴν πρὸσ Εὔρυτον φιλίαν, εἰσ Ἀμύκλασ παραγενόμενοσ ὑπὸ Δηιφόβου τοῦ Ἱππολύτου καθαίρεται. κατασχεθεὶσ δὲ δεινῇ νόσῳ διὰ τὸν Ἰφίτου φόνον, εἰσ Δελφοὺσ παραγενόμενοσ ἀπαλλαγὴν ἐπυνθάνετο τῆσ νόσου. μὴ χρησμῳδούσησ δὲ αὐτῷ τῆσ Πυθίασ τόν τε ναὸν συλᾶν ἤθελε, καὶ τὸν τρίποδα βαστάσασ κατασκευάζειν μαντεῖον ἴδιον. μαχομένου δὲ αὐτῷ Ἀπόλλωνοσ, ὁ Ζεὺσ ἱήσι μέσον αὐτῶν κεραυνόν. τοῦ δὲ χρησμοῦ δοθέντοσ Ἑρμῆσ Ἡρακλέα πιπράσκει·

καὶ αὐτὸν ὠνεῖται Ὀμφάλη Ιἀρδάνου, βασιλεύουσα Λυδῶν, ᾗ τὴν ἡγεμονίαν τελευτῶν ὁ γήμασ Τμῶλοσ κατέλιπε. τὴν μὲν οὖν τιμὴν κομισθεῖσαν Εὔρυτοσ οὐ προσεδέξατο, Ἡρακλῆσ δὲ Ὀμφάλῃ δουλεύων τοὺσ μὲν περὶ τὴν Ἔφεσον Κέρκωπασ συλλαβὼν ἔδησε, Συλέα δὲ ἐν Αὐλίδι τοὺσ παριόντασ ξένουσ σκάπτειν ἀναγκάζοντα, σὺν ταῖσ ῥίζαισ τὰσ ἀμπέλουσ καύσασ μετὰ τῆσ θυγατρὸσ Ξενοδόκησ ἀπέκτεινε. καὶ προσσχὼν νήσῳ Δολίχῃ, τὸ Ἰκάρου σῶμα ἰδὼν τοῖσ αἰγιαλοῖσ προσφερόμενον ἔθαψε, καὶ τὴν νῆσον ἀντὶ Δολίχησ Ἰκαρίαν ἐκάλεσεν. ἀντὶ τούτου Δαίδαλοσ ἐν Πίσῃ εἰκόνα παραπλησίαν κατεσκεύασεν Ἡρακλεῖ· ἣν νυκτὸσ ἀγνοήσασ Ἡρακλῆσ λίθῳ βαλὼν ὡσ ἔμπνουν ἔπληξε. καθ’ ὃν δὲ χρόνον ἐλάτρευε παρ’ Ὀμφάλῃ, λέγεται τὸν ἐπὶ Κόλχουσ πλοῦν γενέσθαι καὶ τὴν τοῦ Καλυδωνίου κάπρου θήραν, καὶ Θησέα παραγενόμενον ἐκ Τροιζῆνοσ τὸν Ἰσθμὸν καθᾶραι. μετὰ δὲ τὴν λατρείαν ἀπαλλαγεὶσ τῆσ νόσου ἐπὶ Ἴλιον ἔπλει πεντηκοντόροισ ὀκτωκαίδεκα, συναθροίσασ στρατὸν ἀνδρῶν ἀρίστων ἑκουσίωσ θελόντων στρατεύεσθαι.

καταπλεύσασ δὲ εἰσ Ἴλιον τὴν μὲν τῶν νεῶν φυλακὴν Οἰκλεῖ κατέλιπεν, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν ἄλλων ἀριστέων ὡρ́μα ἐπὶ τὴν πόλιν. παραγενόμενοσ δὲ ἐπὶ τὰσ ναῦσ σὺν τῷ πλήθει Λαομέδων Οἰκλέα μὲν ἀπέκτεινε μαχόμενον, ἀπελασθεὶσ δὲ ὑπὸ τῶν μετὰ Ἡρακλέουσ ἐπολιορκεῖτο. τῆσ δὲ πολιορκίασ ἐνεστώσησ ῥήξασ τὸ τεῖχοσ Τελαμὼν πρῶτοσ εἰσῆλθεν εἰσ τὴν πόλιν, καὶ μετὰ τοῦτον Ἡρακλῆσ. ὡσ δὲ ἐθεάσατο Τελαμῶνα πρῶτον εἰσεληλυθότα, σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ ἐπ’ αὐτὸν ὡρ́μα, μηδένα θέλων ἑαυτοῦ κρείττονα νομίζεσθαι. συνιδὼν δὲ τοῦτο Τελαμὼν λίθουσ πλησίον κειμένουσ συνήθροιζε, τοῦ δὲ ἐρομένου τί πράττοι βωμὸν εἶπεν Ἡρακλέουσ κατασκευάζειν καλλινίκου. ὁ δὲ ἐπαινέσασ; ὡσ εἷλε τὴν πόλιν, κατατοξεύσασ Λαομέδοντα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ χωρὶσ Ποδάρκου, Τελαμῶνι ἀριστεῖον Ἡσιόνην τὴν Λαομέδοντοσ θυγατέρα δίδωσι, καὶ ταύτῃ συγχωρεῖ τῶν αἰχμαλώτων ὃν ἤθελεν ἄγεσθαι. τῆσ δὲ αἱρουμένησ τὸν ἀδελφὸν Ποδάρκην, ἔφη δεῖν πρῶτον αὐτὸν δοῦλον γενέσθαι, καὶ τότε τί ποτε δοῦσαν ἀντ’ αὐτοῦ λαβεῖν αὐτόν. ἡ δὲ πιπρασκομένου τὴν καλύπτραν ἀφελομένη τῆσ κεφαλῆσ ἀντέδωκεν· ὅθεν Ποδάρκησ Πρίαμοσ ἐκλήθη.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 6

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION