헬라어 문장 검색 - ΑριστίΑρσΡηετ́2́13́22́

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:)

πάνυ δὲ καλὸν ἐν τοῖσ ἀφελέσι τῶν λόγων τὸ τὰσ πλάσεισ ποιεῖν καὶ ἐνάργειαν θαυμαστὴν ἔχει, οἱο͂ν σὺ εἰ ἤθελεσ πλάσασ εἰπεῖν, αὐτὸσ δὲ προσῆλθε καὶ εἶπεν ὅτι κατὰ καιρὸν αὐτοῖσ ἐντετυχηκὼσ εἰή, ὁ δὲ Ξενοφῶν, εἰσ καλόν γε ὑμῖν συντετύχηκα· καὶ γὰρ κόπτειν καὶ ἀρχὰσ ποιεῖσθαι τῆσ ἀφελείασ ἐστίν. ἐν δὲ τοῖσ τοιούτοισ, ὅταν μὲν ἐξαλλάξῃσ καὶ ἀπαρτίζων εἰσ πολλὰσ ἀρχὰσ τὸν λόγον ἐπάγῃσ, δοκεῖ τῆσ καινοπρεπείασ καὶ τῆσ λεπτοτέρασ ἰδέασ εἶναι, οἱο͂ν ἐνταῦθα ἦν παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη ἡ Μίδου καλουμένη τοῦ Φρυγῶν βασιλέωσ, εἶτα ἄλλη ἀρχή, ἐπὶ ταύτῃ Μίδασ τὸν σάτυρον ἐθήρασε, καὶ ἄλλη ἀρχή, ὁ [δὲ] τρόποσ τῆσ θηράσεωσ, οἴνῳ κίρνησιν αὐτήν. αἱ μὲν οὖν τοιαῦται ἀρχαὶ καὶ τὸ ὀρθοῦν συνεχῶσ οὕτω τὸν λόγον τῆσ λεπτοτέρασ ἰδέασ. τοῦ δὲ ἀρχαιοτέρου τρόπου ἀποτείναντα μιᾷ διεξόδῳ τοῦ λόγου τὸ πᾶν διεξελθεῖν· ἐνταῦθα ἦν παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη Μίδου καλουμένη τοῦ Φρυγῶν βασιλέωσ, ἐφ’ ᾗ λέγεται Μίδασ τὸν σάτυρον θηρᾶσαι· καὶ ὁ τρόποσ πῶσ; οἴνῳ κεράσασ αὐτήν· ἀπὸ μιᾶσ γὰρ ἀρχῆσ εἰσ ἓν τέλοσ συμπεπέρασται ὁ λόγοσ. καὶ ἔστι τοῦτο τοῦ Ξενοφῶντοσ τύπου. περὶ τῶν ἀφανῶν πολλάκισ εἶπον ὅτι δεῖ ὡσ ἐξ ἀκοῆσ λέγειν. ἁρμόζει δὲ τοῦτο καὶ τῷ ἀφελεῖ λόγῳ, οἱο͂ν ἐλέγετο, καὶ ἐλέγετο Κύρῳ δοῦναι χρήματα πολλά. περὶ τῶν μυθωδῶν, οὐχ ὅτι ἐγένετο, ἀλλ’ ὅτι λέγεται γενέσθαι. εἴπομεν δὲ ὅτι καὶ αἱ καινοπρέπειαι τῆσ ἀφελείασ εἰσίν· οὐ χεῖρον οὖν κἀνταῦθα παραδείγματι χρήσασθαι, ὡσ ἐν τῇ Ἀναβάσει Κύρου φησὶν ὁ Ξενοφῶν, τὰ Λύκαια ἔθυσε. πάνυ δὲ τοῦτο καινοπρεπὲσ καὶ ἰδία τισ σύνταξισ τὰ Λύκαια ἔθυσε. τῷ γὰρ ὀνόματι τῆσ ἑορτῆσ οὕτω κέχρηται ὡσ αὐτῷ τῷ θυομένῳ, εἰπὼν τὸ γινόμενον κατὰ τοῦ ἐν ᾧ γίνεται καὶ δι’ ὃ γίνεται· θύειν μὲν γὰρ ἐν Λυκαίοισ σύνηθεσ εἰπεῖν, θύειν δὲ τὰ Λύκαια τῆσ καινοπρεπείασ, οἱο͂ν εἰ σὺ λέγοισ, ἔθυσε τὰ Παναθήναια καὶ ἔθυσε τὰ Ὀλύμπια· σύνηθέσ ἐστι λέγειν καὶ θῦσαι θυσίασ. [καὶ τοῦτο σύνηθέσ ἐστι λέγειν. ] εἰργασμένου δὲ λόγου ἐστὶ τὸ παρατιθέναι τὰ ἐκ τῶν τόπων, ποῦ καὶ τίνοσ πλησίον καὶ ὑπὸ τῶν, ὡσ καὶ ἐν τῇ Ἀναβάσει ἔχει τῇ Κύρου, ἔστι δὲ καὶ μεγάλου βασιλέωσ βασίλεια ἐν Κελαιναῖσ ἔρυμνα ἐπὶ ταῖσ πηγαῖσ τοῦ Μαρσύου ποταμοῦ ὑπὸ τῇ ἀκροπόλει. εἶτα ἡ αὐτὴ ἐπανάληψισ, ὡσ εἶναι καὶ ἄλλην ἀρχήν, ῥεῖ δὲ οὗτοσ καὶ διὰ τῆσ πόλεωσ καὶ εἰσβάλλει εἰσ τὸν Μαίανδρον ποταμόν. καὶ ἄλλο πάλιν ἐκ τοῦ τόπου ἔνδοξον, ἐνταῦθα λέγεται Ἀπόλλων ἐκδεῖραι Μαρσύαν ἐρίσαντά οἱ περὶ σοφίασ. ἐκεῖνο μὲν οὖν, ὡσ προείπομεν, εἰδέναι δεῖ ἐπὶ τῶν μύθων, ὅτι εἰσάγεται οὐχ ὡσ ἐγένετο, ἀλλ’ ὅτι λέγεται γενέσθαι. εἶτα καὶ ἐκεῖνο εἰδέναι δεῖ, ὅτι ἀρχαῖοσ τρόποσ, ἐπειδὰν καὶ σφόδρα ἐπὶ ἐνδόξων πραγμάτων ᾖ, οὐκ ἔχει τὴν αὐτὴν περιέργειαν ἐν ἑαυτῷ, ἀλλ’ ἐξαρκεῖ αὐτῷ τὰ πράγματα εἰπεῖν καὶ ὃν τρόπον ἐπράχθη, μηδὲν περιειργασμένον αὐτοῖσ· τὸ γὰρ περιεργάζεσθαι καὶ διατρίβειν ἐν αὐτοῖσ ἐνδόξοισ οὖσι, τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου. ἐνταῦθα λέγεται, μή τι εἶπεν, ἐνταῦθά ἐστι Μαρσύασ αὐλητήσ, Φρὺξ τὸ γένοσ, ᾧ τοσοῦτον ἐπῄει φρονεῖν. διατριβὴ γὰρ γίνεται καὶ περιέργεια. κἀκεῖνο δὲ ὁρ́α· ἀνέστρεψε γὰρ τὴν τάξιν· τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἦν εἰπεῖν ὅτι ἤρισεν, εἶτα ὅτι ἡττήθη, εἶτα τί ἔπαθε, τὰ δὲ τοιαῦτα, ὅταν ἀναστρέψῃσ τὴν τάξιν καὶ τὸ τελευταῖον πρῶτον θῇσ, εἶτα οὕτωσ ἐφεξῆσ τὰ πρὸ τούτου, τάχοσ ποιήσεισ τῷ λόγῳ καὶ κάλλοσ· ὅταν εἰπόντοσ ὃ ἔπαθεν ὁ λόγοσ χητήσῃ διὰ τί ἔπαθεν· ἐρίσασ οὐ περὶ αὐλητικῆσ ἢ μουσικῆσ, ἀλλὰ περὶ σοφίασ. καὶ τὸ δέρμα ἄλλοσ μὲν ἂν εἶπεν ὅτι κρέμαται, ἀλλὰ πάλιν νεαροπρεπέσ· οὗτοσ δὲ καὶ τὸ δέρμα κρεμάσαι ἐν τῷ ἄντρῳ, ὅθεν αἱ πηγαί. εἶτα ὡσ ἀναγκαῖον καὶ οὐ περιειργασμένον, διὰ δὲ τοῦτο ὁ ποταμὸσ καλεῖται Μαρσύασ. ὁρ́α δὲ καὶ ἐν τούτῳ τὴν ἐγκράτειαν τῶν ἀρχαίων· οὐ γὰρ εἶπε τὸ πάθημα δι’ ὃ τοὔνομα προσέθηκεν τὸ τοῦ Μαρσύου τῷ ποταμῷ, ἢ τὴν συμφορὰν τοῦ αὐλητοῦ· οὐδὲν γὰρ τούτων Ξενοφῶν ποιεῖ, ἀλλ’ ἀρκεῖ αὐτῷ τοσοῦτον μόνον, διὰ δὲ τοῦτο ὁ ποταμὸσ καλεῖται Μαρσύασ. εἶτα ἄλλη ἀρχὴ ἐξ ἐνδόξου, ἐνταῦθα Ξέρξησ, ὅτε ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἡττηθεὶσ τῇ μάχῃ ἀπεχώρει. ὁρ́α καὶ ἐνταῦθα τὴν ἐγκράτειαν· οὔτε γὰρ Σαλαμὶσ ἐνταῦθα οὔτε στόλοσ καὶ πλῆθοσ πεζῶν καὶ τριήρων, οὐδὲ ὅπωσ ἡττήθη, οὐδὲ ὅπωσ ἔφυγεν, οὐδὲ ἄλλο οὐδέν, τοσούτων ὄντων τῶν προσόντων Ξέρξῃ, ἀλλὰ ψιλὸν ὅτε ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ. μεμάθηκασ οὖν ὅπωσ οἱ ἀρχαῖοι ἐπεξέρχονται καὶ ὅση ἐν τούτοισ ἐγκράτεια.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION