Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 11

(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 11)

"ὅλωσ δὲ πῶσ λέγεται καὶ τίνοσ ἡ γῆ μέση κεῖται; "τὸ γὰρ πᾶν ἄπειρόν ἐστι; "τῷ δ’ ἀπείρῳ μήτε ἀρχὴν ἔχοντι μήτε πέρασ οὐ προσήκει μέσον ἔχειν· "πέρασ γάρ τι καὶ τὸ μέσον, ἡ δ’ ἀπειρία περάτων στέρησισ. "ὁ δὲ μὴ τοῦ παντὸσ ἀλλὰ τοῦ κόσμου μέσην εἶναι τὴν γῆν ἀποφαινόμενοσ ἡδύσ ἐστιν, εἰ μὴ καὶ τὸν κόσμον αὐτὸν ἐνέχεσθαι ταῖσ αὐταῖσ ἀπορίαισ νομίζει· "τὸ γὰρ πᾶν οὐδὲ τούτῳ μέσην ἀπέλιπεν , ἀλλ’ ἀνέστιοσ καὶ ἀνίδρυτόσ ἐστιν ἐν ἀπείρῳ κενῷ φερόμενοσ πρὸσ οὐδὲν οἰκεῖον, ἢ ἄλλην τινὰ τοῦ μένειν εὑράμενοσ αἰτίαν ἕστηκεν, οὐ κατὰ τὴν τοῦ τόπου φύσιν. "ὅμοια καὶ περὶ γῆσ καὶ περὶ σελήνησ εἰκάζειν τινὶ πάρεστιν, ὡσ ἑτέρᾳ τινὶ ψυχῇ καὶ φύσει μᾶλλον διαφορᾷ, τῆσ μὲν ἀτρεμούσησ ἐνταῦθα τῆσ δὲ καὶ φερομένησ. "ἄνευ δὲ τούτων, ὁρ́α μὴ μέγα τι λέληθεν αὐτούσ· "εἰ γὰρ ὅ τι ἂν καὶ ὁπωσοῦν ἐκτὸσ γένηται τοῦ κέντρου τῆσ γῆσ ἄνω ἐστίν, οὐδέν ἐστι τοῦ κόσμου κάτω μέροσ, ἀλλ’ ἄνω καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἐπὶ γῆσ καὶ πᾶν ἁπλῶσ σῶμα τὸ κέντρῳ περιεστηκὸσ ἢ περικείμενον ἄνω γίγνεται· "κάτω δὲ μόνον ἕν, τὸ ἀσώματον σημεῖον ἐκεῖνο , ὃ πρὸσ πᾶσαν ἀντικεῖσθαι τὴν τοῦ κόσμου φύσιν ἀναγκαῖον εἴ γε δὴ τὸ κάτω πρὸσ τὸ ἄνω κατὰ φύσιν ἀντίκειται. "καὶ οὐ τοῦτο μόνον · "τὸ ἄτοπον, ἀλλὰ καὶ τὴν αἰτίαν ἀπόλλυσι τὰ βάρη, δι’ ἣν δεῦρο καταρρέπει καὶ φέρεται· "σῶμα μὲν γὰρ οὐθέν ἐστι κάτω πρὸσ ὃ κινεῖται, τὸ δ’’ ἀσώματον οὔτ’ εἰκὸσ οὔτε βούλονται τοσαύτην ἔχειν δύναμιν, ὥστε πάντα κατατείνειν ἐφ’ ἑαυτὸ καὶ περὶ αὑτὸ συνέχειν. "ἀλλ’ ὅλωσ ἄλογον εὑρίσκεται καὶ μαχόμενον τοῖσ πράγμασι τὸ ἄνω τὸν κόσμον ὅλον εἶναι, τὸ δὲ κάτω μηδὲν ἀλλ’ ἢ πέρασ ἀσώματον καὶ ἀδιάστατον· "ἐκεῖνο δ’ εὔλογον, ὡσ λέγομεν ἡμεῖσ, τῷ τ’ ἄνω χώραν καὶ· "τῷ κάτω πολλὴν καὶ πλάτοσ ἔχουσαν διῃρῆσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION