Ancient Greek-English Dictionary Language

χρύσειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: χρύσειος χρύσειᾱ χρύσειον

Structure: χρυσει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: epic for xru/seos q. v., Hom., Hes.

Sense

Examples

  • κόρον δ’ οὐκ εἶχεν ὀπωπῆσ ἄλλοτε δὴ χρύσειον ὀισαμένη Κυθερείησ κοῦρον ὀπιπεύειν θαλαμηπόλον ‐ ὀψὲ δ’ ἀνέγνω, ὡσ οὐκ ἔστιν Ἔρωσ· (Colluthus, Rape of Helen, book 1122)
  • δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνε καλὸν χρύσειον πολυδαίδαλον, ὅν οἱ ἔδωκε Παλλὰσ Ἀθηναίη, κούρη Διόσ, ὁππότ’ ἔμελλε τὸ πρῶτον στονόεντασ ἐφορμήσεσθαι ἀέθλουσ. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 11:2)
  • τῷ μὲν ἐπώνυμον ἠε͂ν, ὅτ’ Ὠκεανοῦ περὶ πηγὰσ γένθ’, ὃ δ’ ἀόρ χρύσειον ἔχων μετὰ χερσὶ φίλῃσιν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 29:5)
  • Ὅμηροσ δὲ τὴν αὐλὴν ἀεὶ τάττει ἐπὶ τῶν ὑπαίθρων τόπων, ἔνθα ἦν ὁ τοῦ ἑρκείου Ζηνὸσ βωμόσ, ὁ μέντοι γε Πηλεὺσ καταλαμβάνεται αὐλῆσ ἐν χόρτῳ ἔχε δὲ χρύσειον ἄλεισον, σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπ’ αἰθομένοισ1’ ἱεροῖσι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 15 3:3)
  • "ἢ μᾶλλον χρύσειον ἐπ’ ὀφρύσιν ἱερὸν ἰχθὺν ἢ πέρκασ ὅσα τ’ ἄλλα φέρει βυθὸσ ἄσπετοσ ἅλμησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 20 1:5)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION