Sense

1. to make of copper, of metal, to forge, to forge for oneself, to be wrought or forged
2. to be a smith, work as a smith, ply the hammer, the smith's art

Examples

• καὶ κατέβαινον πᾶσ Ἰσραὴλ εἰσ γῆν ἀλλοφύλων χαλκεύειν ἕκαστοσ τὸ θέριστρον αὐτοῦ καὶ τὸ σκεῦοσ αὐτοῦ καὶ ἕκαστοσ τὴν ἀξίνην αὐτοῦ καὶ τὸ δρέπανον αὐτοῦ. (Septuagint, Liber I Samuelis 13:19)
• ἀμφοῖν δ’ ὑμῖν τούτοιν ἀφανισθέντοιν ἐθελήσει τίσ χαλκεύειν ἢ ναυπηγεῖν ἢ ῥάπτειν ἢ τροχοποιεῖν, ἢ σκυτοτομεῖν ἢ πλινθουργεῖν ἢ πλύνειν ἢ σκυλοδεψεῖν, ἢ γῆσ ἀρότροισ ῥήξασ δάπεδον καρπὸν Δηοῦσ θερίσασθαι, ἢν ἐξῇ ζῆν ἀργοῖσ ὑμῖν πάντων ἀμελοῦσιν; (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme15)
• ἆρ’ οὖν διὰ τὴν τοῦ χαλκεύειν ἀμαθίαν τοῦ ὀνόματοσ τούτου τυγχάνουσιν; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 23:5)
• ἀλλὰ χρὴ τὸν ἐνθάδε ὑπομένοντα ἤδη τείχη τ’ ἀνορθοῦν, ὅσα πέπτωκε, καὶ τάφρουσ ἀνακαθαίρειν καὶ φρούρια ὀχυροῦν, ἵνα τοῖσ γεωργοῦσι τὴν χώραν ὑπάρχωσι καταφυγαί, στρατιάν τ’ ἄλλην προσκαταγράφειν καὶ τροφὰσ τοῖσ ἔξω οὖσιν ἐπιχορηγεῖν καὶ ὅπλα χαλκεύειν καὶ εἴ τι ἄλλο ἀναγκαῖον ἔσται πρᾶγμα ὀξέωσ ὑπηρετεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 13 3:2)
• πρῶτον τίνα χαλκεύειν προσήκει, οἶσθα; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 397:2)

Similar forms

• χάλκεον (109)
• χάλκεος (49)
• χάλκεα (25)
• χαλκεὺς (24)
• χαλκέων (17)
• χαλκέα (16)
• χαλκείη (14)
• χαλκεῖον (14)
• χαλκείῳ (14)
• χάλκειον (13)
• χαλκεῖς (12)
• χαλκέως (11)
• χαλκέας (10)
• χαλκείην (9)
• χαλκέοις (9)
• χαλκείων (8)
• χαλκείῃ (8)
• χαλκέῳ (8)
• χαλκέους (6)
• χαλκεύς (6)
• χαλκείοις (6)
• χαλκεύειν (6)
• χάλκεοι (5)
• χάλκεαι (5)
• χαλκέου (5)
• χαλκείας (5)
• χαλκέῃ (4)
• χαλκείης (4)
• χαλκευτικὴ (4)
• χαλκεῖα (4)
• χαλκείαις (3)
• χαλκείου (3)
• χάλκεός (3)
• χαλκείαν (3)
• χαλκέῃσιν (2)
• χάλκειοι (2)
• χαλκεύων (2)
• χαλκέη (2)
• χάλκειαι (2)
• χαλκέοισι (2)
• χαλκεύεται (2)
• χαλκέην (2)
• χαλκείῃσι (2)
• χάλκεόν (2)
• χαλκεῶνα (2)
• χαλκεῖ (2)
• χαλκεύσατο (2)
• χάλκεά (1)
• χάλκειόν (1)
• χαλκελάτῳ (1)
• χάλκεὐ (1)
• χαλκεύῃ (1)
• χαλκεὺσ] (1)
• χάλκε (1)
• χάλκειά (1)
• χαλκείοισι (1)
• χαλκέος (1)
• χάλκευεν (1)
• χαλκεύουσι (1)
• χαλκεῦσι (1)
• ̔χαλκέων (1)
• Χάλκειαν (1)
• χάλκειος (1)
• χαλκεντέα (1)
• χαλκεόπλων (1)
• χάλκευε (1)
• χαλκεύματι (1)
• χαλκεύσας (1)
• χαλκείῃς (1)
• χαλκευτάν (1)
• χαλκεᾶν (1)
• χαλκεοφώνῳ (1)
• χαλκεύοντα (1)
• χάλκευσε (1)
• χαλκέᾳ (1)
• χαλκεῖόν (1)
• χαλκεμβόλῳ (1)
• χαλκεῦ (1)
• χαλκεύμασι (1)
• χαλκεῦσαι (1)
• χαλκευτὸν (1)
• χαλκεγχέων (1)
• χαλκεία (1)
• χαλκεύεσθε (1)
• χαλκεῦσιν (1)
• χαλκέαις (1)
• χαλκείοιο (1)
• χάλκειός (1)
• χαλκεντέος (1)
• χαλκεύει (1)
• χάλκευον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.