Sense

1. a throwing or laying under
2. a substitution by stealth, of supposititious children
3. a suggesting, admonition
4. the subject-matter

Examples

• καὶ προσαγγελθέντων τούτων ἐξ ὑποβολῆσ παρεκάλουν οἱ περὶ τὸν Ιὠνάθην μὴ περιιδεῖν ὑπὸ τῶν πολεμίων λεηλατουμένην αὐτῶν τὴν γῆν. (Flavius Josephus, 336:1)
• κέχρηται δὲ καὶ ἀπ’ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασιν, ὥστε ἄντικρυσ δόξαι δικανικὸν εἶναι τὸν λόγον κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆσ πρώτησ ὑποβολῆσ τῶν πραγμάτων μὴ ἀπηρτισμένου τοῦ νοήματοσ, πολλάκισ φησὶν ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοισ Ἀθηναίουσ ἔπεισαν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 4:1)
• ὁ δὲ τῆσ κόρησ πατὴρ καὶ οἱ λοιποὶ συγγενεῖσ ἀπελογοῦντο περὶ τῆσ ὑποβολῆσ πολλὰ καὶ δίκαια καὶ ἀληθῆ λέγοντεσ, ὡσ οὔτ’ αἰτίαν οὐδεμίαν εἶχεν ὑποβολῆσ εὔλογον ἡ Νομιτωρίου μὲν ἀδελφή, Οὐεργινίου δὲ γυνή, παρθένοσ γαμηθεῖσα νέῳ ἀνδρὶ καὶ οὐ μετὰ πολλοὺσ τοῦ γάμου τεκοῦσα χρόνουσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 34 1:1)
• ὧν γὰρ ἂν ὀψιμαθεῖσ ἄνθρωποι γένωνται, οὐδὲν θαυμαστὸν εἴ τινεσ αὐτῶν καὶ τοῦ ὑπομιμνῄσκοντοσ δέοιντο, ἀλλ’ ἀγαπητὸν εἰ καὶ ἐξ ὑποβολῆσ δύναιντο ἄνδρεσ ἀγαθοὶ εἶναι. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 3 45:2)

Similar forms

• ὑποβολῆς (8)
• ὑποβολὰς (4)
• ὑποβολῇ (3)
• ὑποβολήν (3)
• ὑποβολή (2)
• ὑποβολαῖς (1)
• ὑποβολέως (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.