- Ἔρωτες δέ τινες μειδιῶντες ὁ μὲν κατόπιν ἐφεστὼς ἀπάγει τῆς κεφαλῆς τὴν καλύπτραν καὶ δείκνυσι τῷ νυμφίῳ τὴν Ῥωξάνην, ὁ δέ τις μάλα δουλικῶς ἀφαιρεῖ τὸ σανδάλιον ἐκ τοῦ ποδός, ὡς κατακλίνοιτο ἤδη, ἄλλος τῆς χλανίδος τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπειλημμένος, Ἔρως καὶ οὗτος, ἕλκει αὐτὸν πρὸς τὴν Ῥωξάνην πάνυ βιαιως ἐπισπώμενος, ὁ βασιλεὺς δὲ αὐτὸς μὲν στέφανόν τινα ὀρέγει τῇ παιδί, πάροχος δὲ καὶ νυμφαγωγὸς Ἡφαιστίων συμπάρεστι δᾷδα καιομένην ἔχων, μειρακίῳ πάνυ ὡραίῳ ἐπερειδόμενος, Ὑμέναιος οἶμαί ἐστιν: (Lucian, Herodotus 9:3)
(루키아노스, Herodotus 9:3)
- τοὶ μὲν γὰρ ἐυσσώτρου ἐπ ἀπήνης ἤγοντ ἀνδρὶ γυναῖκα, πολὺς δ ὑμέναιος ὀρώρει: (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 25:17)
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 25:17)
- οὐχ ὑπὸ λαμπάδων οὐδὲ χορευμάτων ὑμέναιος ἐμός, τέκνον, ἔτικτε σὸν κάρα. (Euripides, Ion, episode, lyric 1:8)
(에우리피데스, Ion, episode, lyric 1:8)
- Ὑμέναιός τις ἢ τί πράσσεται· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:20)
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:20)
- τίν ἄρ Ὑμέναιος διὰ λωτοῦ Λίβυος μετά τε φιλοχόρου κιθάρας συρίγγων θ ὑπὸ καλαμοες- σᾶν ἔστασεν ἰαχάν, ὅτ ἀνὰ Πήλιον αἱ καλλιπλόκαμοι δαιτὶ θεῶν ἔνι Πιερίδες χρυσεοσάνδαλον ἴχνος ἐν γᾷ κρούουσαι Πηλέως ἐς γάμον ἦλθον, μελῳδοῖς Θέτιν ἀχήμασι τόν τ Αἰακίδαν, Κενταύρων ἐν ὄρεσι κλέουσαι Πηλιάδα καθ ὕλαν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, strophe 11)
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, choral, strophe 11)
