Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τυφλότης?

Third declension Adjective; Transliteration: typhlotēs

Principal Part: τυφλότης τυφλότες

Structure: τυφλοτη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: τυφλός

Sense

  1. blindness

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative τυφλότης τύφλοτες
Genitive τυφλότους τυφλότους
Dative τυφλότει τυφλότει
Accusative τυφλότη τύφλοτες
Vocative τυφλότες τύφλοτες
DualN/A/V τυφλότει τυφλότει
G/D τυφλότοιν τυφλότοιν
PluralNominative τυφλότεις τυφλότη
Genitive τυφλότων τυφλότων
Dative τυφλότεσι(ν) τυφλότεσι(ν)
Accusative τυφλότεις τυφλότη
Vocative τυφλότεις τυφλότη
Positive Comparative Superlative
Adjective τυφλότης τυφλότους τυφλοτέστερος τυφλοτεστέρου τυφλοτέστατος τυφλοτεστάτου
Adverb τυφλοτέως τυφλοτέστερον τυφλοτέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειθ ὅτι πᾶσα στέρησις ἀργόν ἐστι καὶ ἄπρακτον, ὡς τυφλότης· (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 2 1:2)
  • φαίνεται, νοεῖται στέρησις, οὐσίας ἀπόφασις οὖσα, καθάπερ ὄψεως τυφλότης καὶ φωνῆς σιωπὴ καὶ σώματος ἐρημία καὶ κενόν. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 4 1:1)
  • ἡ γὰρ τυφλότης στέρησίς τις, τυφλὸς δ οὐ κατὰ πᾶσαν ἡλικίαν, ἀλλ ἐν ᾗ πέφυκεν ἔχειν, ἂν μὴ ἔχῃ. (Aristotle, Metaphysics, Book 5 216:1)
  • τὸ δὲ ψεῦδος οὐκ ἔστιν, οὐδὲ ἀπάτη, ἀλλὰ ἄγνοια, οὐχ οἱά ἡ τυφλότης: (Aristotle, Metaphysics, Book 9 133:2)
  • ἡ μὲν γὰρ τυφλότης ἐστὶν ὡς ἂν εἰ τὸ νοητικὸν ὅλως μὴ ἔχοι τις. (Aristotle, Metaphysics, Book 9 133:3)

Synonyms

  1. blindness

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION