Sense

1. of a turning or change
2. of or for defeat
3. causing rout

Examples

• σύ τ’, ὦ ποτ’ οὖσα καλλίνικε, μυρίων μῆτερ τροπαίων, Ἕκτοροσ φίλον σάκοσ, στεφανοῦ· (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric 1:2)
• ἀλλὰ πλήθει γε πολέμων καὶ τροπαίων ἡ Φιλοποίμενοσ ἐμπειρία βεβαιοτέρα, τῷ μὲν γὰρ τὰ πρὸσ Φίλιππον ἐκρίθη δυοῖν ἀγώνοιν, ὁ δὲ μυρίασ μάχασ κατορθώσασ οὐδεμίαν ἀμφισβήτησιν τῇ τύχῃ πρὸσ τὴν ἐπιστήμην ἀπολέλοιπεν. (Plutarch, Comparison of Philopoemen and Titus, chapter 2 1:1)
• καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ οὔπω συντεταραγμένων τῶν Ἑλληνικῶν, ἀλλ’ ἀκμὴν ἐχόντων ἐτελεύτησεν, ἐπὶ στρατοπέδου μέντοι καὶ στρατηγῶν, οὐκ ἀπειρηκὼσ οὐδ’ ἀλύων, οὐδέ τῶν ὅπλων καὶ τῶν στρατηγιῶν καὶ τῶν τροπαίων ἔπαθλον ποιούμενοσ εὐωχίασ καὶ πότουσ, ὥσπερ Πλάτων ἐπισκώπτει τοὺσ περὶ τὸν Ὀρφέα, τοῖσ εὖ βεβιωκόσι φάσκοντασ ἀποκεῖσθαι γέρασ ἐν ̣ (Plutarch, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 1 2:1)
• πολέμων δὲ ἀγῶσι καὶ στρατηγικαῖσ πράξεσι καὶ πλήθει τροπαίων καὶ μεγέθει κινδύνων ἀσύγκριτοσ ὁ Σύλλασ. (Plutarch, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 4 1:1)
• τῶν δ’ ἄλλων ἑκάστησ ἂν πύθῃ τί τῇ πόλει γέγονεν ἐξ αὐτῆσ ἀγαθόν, ἡ μὲν ἐρεῖ Λέσβον, ἡ δὲ Σάμον, ἡ δὲ Κύπρον, ἡ δὲ Πόντον Εὔξεινον, ἡ δὲ πεντακοσίασ τριήρεισ, ἡ δὲ μυρία τάλαντα, προῖκα τῆσ δόξησ καὶ τῶν τροπαίων. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 7 3:2)

Similar forms

• τρόπαιον (145)
• τρόπαια (90)
• τροπαίων (30)
• τροπαῖον (30)
• τροπαίου (23)
• τροπαίοις (19)
• τροπαὶ (14)
• τροπαῖς (14)
• τροπαῖα (8)
• τροπαῖόν (6)
• τροπαίῳ (6)
• τρόπαιόν (4)
• τρόπαι (3)
• Τροπαῖ (2)
• τροπαίαν (2)
• τροπαιούχῳ (2)
• τρόπαιά (2)
• τροπαῖοι (1)
• τροπαιοῦχον (1)
• τροπαίας (1)
• τροπαίᾳ (1)
• τροπαί (1)
• τροπαιοφόρε (1)
• τροπαῖε (1)
• τροπαῖος (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary