τίτθη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
τίτθη
Structure:
τιτθ
(Stem)
+
η
(Ending)
Etym.: Qa/w
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- μίσθωσόν μοι τὴν τίτθην. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric5)
- ἄλλοισ ἀλλὰ καὶ σκεύεσιν, οἷσ ἐτέρπετο, καὶ παιγνίοισ ἐκέλευε τὴν τίτθην διδόναι καὶ προσφέρειν τὸν μαστὸν καὶ προσεκαλεῖτο καθάπερ πρὸσ τράπεζαν ἰδίαν ὑπὸ φιλανθρωπίασ, ὧνπερ ἐγίγνωσκε καὶ εἶχε τὰ ἥδιστα κοινουμένη τοῖσ εὐφραίνουσιν αὐτήν. (Plutarch, Consolatio ad uxorem, section 2 4:1)
- λέγεται δ’ οὐ κακῶσ ὅτι τῆσ Σωκράτουσ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίασ καὶ φιλανθρωπίασ οὐ μικρὰ πρὸσ δόξαν ἀπέλαυσεν, εἴγε Νικίου μὲν καὶ Δημοσθένουσ καὶ Λαμάχου καὶ Φορμίωνοσ Θρασυβούλου τε καὶ Θηραμένουσ, ἐπιφανῶν ἀνδρῶν γενομένων κατ’ αὐτόν, οὐδενὸσ οὐδ’ ἡ μήτηρ ὀνόματοσ τετύχηκεν, Ἀλκιβιάδου δὲ καὶ τίτθην, γένοσ Λάκαιναν, Ἀμύκλαν ὄνομα, καὶ Ζώπυρον παιδαγωγὸν ἴσμεν, ὧν τὸ μὲν Ἀντισθένησ, τὸ δὲ Πλάτων ἱστόρηκε. (Plutarch, , chapter 1 2:1)
- οὕτω δὲ μεταπεμφθεῖσαν καὶ γενομένην συνήθη ποιήσασθαι τοῦ παιδίου τίτθην. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 15 4:3)
- τὴν τίτθην Ιἕρων Σειληνίδα, τήν, ὅτε πίνοι ζωρόν, ὑπ’ οὐδεμιῆσ θλιβομένην κύλικοσ, ἀγρῶν ἐντὸσ ἔθηκεν, ἵν’ ἡ φιλάκρητοσ ἐκείνη καὶ φθιμένη ληνῶν γείτονα τύμβον ἔχοι. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4561)
- πανηγύρεωσ οὔσησ ποθ’ ἡ Γναθαίνιον εἰσ Πειραιᾶ κατέβαινε πρὸσ ξένον τινὰ ἔμπορον ἐραστὴν εὐτελῶσ ἐπ’ ἀστράβησ, τὰ πάντ’ ἔχουσ1’ ὀνάρια μεθ’ ἑαυτῆσ τρία καὶ τρεῖσ θεραπαίνασ καὶ νέαν τιτθὴν μίαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 44 7:1)
