Sense

1. help, aid, succour given
2. an act of vengeance: a penalty

Examples

• ἐὰν δέ τισ ἀπειθῇ καὶ πρῶτον μὲν ἀκάθαρτοσ ὢν εἰσ τὰ ἱερὰ τολμᾷ πορεύεσθαι καὶ θύειν, ἔτι δὲ τοὺσ χρόνουσ μὴ ἐθέλῃ πληροῦν ἀποξενούμενοσ τοὺσ εἰρημένουσ, ὁ τοῦ τελευτήσαντοσ γένει ἐγγύτατα ἐπεξίτω μὲν φόνου τῷ κτείναντι, διπλᾶ δὲ πάντα ἔστω τὰ τιμωρήματα τῷ ὀφλόντι. (Plato, Laws, book 9 82:2)
• τοὺσ δὲ ἀνοσίουσ αὖ καὶ ἀδίκουσ εἰσ πηλόν τινα κατορύττουσιν ἐν Αἵδου καὶ κοσκίνῳ ὕδωρ ἀναγκάζουσι φέρειν, ἔτι τε ζῶντασ εἰσ κακὰσ δόξασ ἄγοντεσ, ἅπερ Γλαύκων περὶ τῶν δικαίων δοξαζομένων δὲ ἀδίκων διῆλθε τιμωρήματα, ταῦτα περὶ τῶν ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔχουσιν. (Plato, Republic, book 2 65:4)

Similar forms

• τιμωρήσεσθε (14)
• τιμωρῆσαι (13)
• τιμωρήσομαι (10)
• τιμωρήσεται (9)
• τιμωρήσασθε (8)
• τιμωρήσειν (8)
• τιμωρητέον (4)
• τιμωρήσαιτο (4)
• τιμωρήσησθε (4)
• τιμωρηθῆναι (3)
• τιμωρηθεὶς (3)
• τιμωρήσων (3)
• τιμωρῆσαί (3)
• τιμωρήσωμαι (3)
• τιμωρήσομεν (2)
• τιμωρήματα (2)
• τιμωρήσεις (2)
• τιμωρητικός (2)
• τιμωρητικόν (2)
• τιμωρήσατε (2)
• τιμωρήσας (2)
• τιμωρήσομαί (2)
• τιμωρῇ (2)
• τιμωρητικὸν (2)
• τιμωρησάσθω (1)
• τιμωρητέος (1)
• τιμωρήσαντα (1)
• τιμώρησίν (1)
• τιμωρῆται (1)
• τιμωρήσει (1)
• τιμωρήσεων (1)
• τιμωρῆσθε (1)
• τιμωρητικά (1)
• τιμώρημα (1)
• τιμωρήσητε (1)
• τιμωρηθῶσιν (1)
• τιμωρήσεταί (1)
• τιμωρήσοντά (1)
• τιμωρητήρων (1)
• τιμωρημάτων (1)
• τ[ιμ]ωρήσεσθε (1)
• τιμωρητὰς (1)
• τιμωρητικὸς (1)
• τιμωρήσειεν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.