Sense

1. help, aid, succour given
2. an act of vengeance: a penalty

Examples

• τὸ δὲ τιμώρημα ποῖόν τι τὸ Κορινθίων εἰσ Σαμίουσ; (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 22 7:1)

Similar forms

• τιμωρήσεσθε (14)
• τιμωρῆσαι (13)
• τιμωρήσομαι (10)
• τιμωρήσεται (9)
• τιμωρήσασθε (8)
• τιμωρήσειν (8)
• τιμωρήσησθε (4)
• τιμωρητέον (4)
• τιμωρήσαιτο (4)
• τιμωρῆσαί (3)
• τιμωρήσωμαι (3)
• τιμωρηθῆναι (3)
• τιμωρηθεὶς (3)
• τιμωρήσων (3)
• τιμωρήσατε (2)
• τιμωρήσας (2)
• τιμωρήσομαί (2)
• τιμωρῇ (2)
• τιμωρητικὸν (2)
• τιμωρήσομεν (2)
• τιμωρήματα (2)
• τιμωρήσεις (2)
• τιμωρητικός (2)
• τιμωρητικόν (2)
• τιμωρηθῶσιν (1)
• τιμωρήσεταί (1)
• τιμωρήσοντά (1)
• τιμωρητήρων (1)
• τιμωρημάτων (1)
• τ[ιμ]ωρήσεσθε (1)
• τιμωρητὰς (1)
• τιμωρητικὸς (1)
• τιμωρήσειεν (1)
• τιμωρησάσθω (1)
• τιμωρητέος (1)
• τιμωρήσαντα (1)
• τιμώρησίν (1)
• τιμωρῆται (1)
• τιμωρήσει (1)
• τιμωρήσεων (1)
• τιμωρῆσθε (1)
• τιμωρητικά (1)
• τιμώρημα (1)
• τιμωρήσητε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.