- Ἀρίσταρχοσ δὲ καὶ τὸν καρπὸν καὶ τὸ δένδρον ὁμοίωσ προφέρεται κατ’ ὀξεῖαν τάσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 40 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 40 1:1)
- ὠνόμασται δὲ ταὧσ ἀπὸ τῆσ τάσεωσ τῶν πτερῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 57 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 57 2:1)
- ἐν δὲ ταῖσ πλαγίοισ τὰ τοιαῦτα ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ συλλαβῆσ φυλάττειν τὴν τάσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 76 3:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 76 3:1)
- οὐ μὴν ἅπασα λέξισ ἡ καθ’ ἓν μόριον λόγου ταττομένη ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ λέγεται τάσεωσ, ἀλλ’ ἣ μὲν ἐπὶ τῆσ ὀξείασ, ἣ δ’ ἐπὶ τῆσ βαρείασ, ἣ δ’ ἐπ’ ἀμφοῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1125)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1125)
- τῶν δὲ ἀμφοτέρασ τὰσ τάσεισ ἐχουσῶν αἳ μὲν κατὰ μίαν συλλαβὴν συνεφθαρμένον ἔχουσι τῷ ὀξεῖ τὸ βαρύ, ἃσ δὴ περισπωμένασ καλοῦμεν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1126)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1126)
- οὐ λαμβάνει τὴν τῆσ μέσησ συλλαβῆσ προσῳδίαν ὀξεῖαν, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν τετάρτην συλλαβὴν μεταβέβηκεν ἡ τάσισ ἡ τῆσ τρίτησ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1139)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1139)
- πρόσωπα ἐρυθρὰ, πεποικιλμένα, ὀφθαλμοὶ μικροῦ δεῖν ἀτενέεσ, μόλισ περιδινούμενοι, πνὶξ ἰσχυρὴ, ἀναπνοὴ κακὴ, χειρῶν καὶ σκελέων τάσισ, μύεσ παλλόμενοι, πρόσωπα ποικίλωσ διάστροφα, μῆλα καὶ χείλεα τρομώδεα, γένυσ παλλομένη, ὀδόντων ἄραβοσ· ἐπ’ ἄλλῳ δ’ ἄν τινι καὶ τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ ἐθηεύμην καὶ ἐθωύμαζον. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 39)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 39)
- Λέγουσι δέ τινεσ ὡσ φρονέομεν τῇ καρδίῃ καὶ τὸ ἀνιώμενον τοῦτό ἐστι καὶ τὸ φροντίζον‧ τὸ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλὰ σπᾶται μὲν ὥσπερ αἱ φρένεσ καὶ μᾶλλον διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ‧ ἐξ ἅπαντοσ γαρ τοῦ σώματοσ φλέβεσ ἐσ αὐτὴν συντείνουσι, καὶ ξυγκλείσασα ἔχει ὥστε αἰσθάνεσθαι, ἤν τισ πόνοσ ἢ τάσισ γίνηται τῷ ἀνθρώπῳ‧ ἀνάγκη γὰρ καὶ ἀνιώμενον φρίσσειν τὸ σῶμα καὶ συντείνεσθαι, καὶ ὑπερχαίροντα τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχειν‧ διότι ἡ καρδίη αἰσθάνεταί τε μάλιστα καὶ αἱ φρένεσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 17.3)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 17.3)
- θᾶττον γὰρ ἢ εἴρηκα ἀνείθη ἡ τάσισ. (Aristides, Aelius, Orationes, 6:22)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 6:22)