- ΓΕΝΟΜΕΝΩΝ τῶν συνθηκῶν τούτων, ὁ μὲν Λυσίασ ἀπῄει πρὸσ τὸν βασιλέα, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι περὶ τὴν γεωργίαν ἐγίνοντο. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:1)
(70인역 성경, Liber Maccabees II 12:1)
- ἦλθεν εἰσ Πτολεμαί̈δα. ἐδυσφόρουν περὶ τῶν συνθηκῶν οἱ Πτολεμαεῖσ, ἐδείναζον γὰρ ὑπὲρ ὧν ἠθέλησαν ἀθετεῖν τὰσ διαστάλσεισ. (Septuagint, Liber Maccabees II 13:25)
(70인역 성경, Liber Maccabees II 13:25)
- ὁ δὲ βασιλεὺσ ἔκθυμοσ γενόμενοσ καὶ ταῖσ τοῦ παμπονήρου ἐρεθισθεὶσ διαβολαῖσ, ἔγραψε Νικάνορι φάσκων ὑπὲρ μὲν τῶν συνθηκῶν βαρέωσ φέρειν, κελεύων δὲ τὸν Μακκαβαῖον δέσμιον ἐξαποστέλλειν ταχέωσ εἰσ Ἀντιόχειαν. (Septuagint, Liber Maccabees II 14:27)
(70인역 성경, Liber Maccabees II 14:27)
- Ἀσεβεῖσ δὲ ταῖσ χερσὶ καὶ τοῖσ λόγοισ προσεκαλέσαντο αὐτόν, φίλον ἡγησάμενοι αὐτὸν ἐτάκησαν καὶ συνθήκην ἔθεντο πρὸσ αὐτόν, ὅτι ἄξιοί εἰσι τῆσ ἐκείνου μερίδοσ εἶναι. (Septuagint, Liber Sapientiae 1:16)
(70인역 성경, 지혜서 1:16)
- μετὰ τὴν Ὀλυνθίων ἅλωσιν ἄρχοντοσ Θεμιστοκλέουσ συνθῆκαι Φιλίππῳ πρὸσ Ἀθηναίουσ ἐγένοντο περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 11 1:4)
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 11 1:4)
- Συνθήκη τὰ μὲν το[ίν]υν πεπραγμένα, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καθ’ ἓν ἕκαστον ἀκηκόατε. (Hyperides, Speeches, 12:8)
(히페레이데스, Speeches, 12:8)
- καὶ μὴν καὶ συνθήκῃ τῶν ὀνομάτων εὐκράτῳ καὶ μέσῃ χρηστέον, οὔτε ἄγαν ἀφιστάντα καὶ ἀπαρτῶντα ‐ τραχὺ γάρ ‐ οὔτε ῥυθμῷ παῤ ὀλίγον, ὡσ οἱ πολλοί, συνάπτοντα· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 461)
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 461)
- ἔστι γάρ τι ὃ μαντεύονται πάντεσ, φύσει κοινὸν δίκαιον καὶ ἄδικον, κἂν μηδεμία κοινωνία πρὸσ ἀλλήλουσ ᾖ μηδὲ συνθήκη, οἱο͂ν καὶ ἡ Σοφοκλέουσ Ἀντιγόνη φαίνεται λέγουσα, ὅτι δίκαιον ἀπειρημένου θάψαι τὸν Πολυνείκη, ὡσ φύσει ὂν τοῦτο δίκαιον· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 13 2:2)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 13 2:2)
- ἡ γὰρ συνθήκη νόμοσ ἐστὶν ἴδιοσ καὶ κατὰ μέροσ, καὶ αἱ μὲν συνθῆκαι οὐ ποιοῦσι τὸν νόμον κύριον, οἱ δὲ νόμοι τὰσ κατὰ νόμουσ συνθήκασ, καὶ ὅλωσ αὐτὸσ ὁ νόμοσ συνθήκη τίσ ἐστιν, ὥστε ὅστισ ἀπιστεῖ ἢ ἀναιρεῖ συνθήκην τοὺσ νόμουσ ἀναιρεῖ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 15 21:4)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 21:4)