Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνήδομαι

Non-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: συνήδομαι συνησθήσομαι συνήσθην

Structure: συν (Prefix) + ή̔δ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to rejoice together, to rejoice with, sympathise with
  2. to rejoice at, be pleased, gratified

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήδομαι συνήδει, συνήδῃ συνήδεται
Dual συνήδεσθον συνήδεσθον
Plural συνηδόμεθα συνήδεσθε συνήδονται
SubjunctiveSingular συνήδωμαι συνήδῃ συνήδηται
Dual συνήδησθον συνήδησθον
Plural συνηδώμεθα συνήδησθε συνήδωνται
OptativeSingular συνηδοίμην συνήδοιο συνήδοιτο
Dual συνήδοισθον συνηδοίσθην
Plural συνηδοίμεθα συνήδοισθε συνήδοιντο
ImperativeSingular συνήδου συνηδέσθω
Dual συνήδεσθον συνηδέσθων
Plural συνήδεσθε συνηδέσθων, συνηδέσθωσαν
Infinitive συνήδεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνηδομενος συνηδομενου συνηδομενη συνηδομενης συνηδομενον συνηδομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνησθήσομαι συνησθήσει, συνησθήσῃ συνησθήσεται
Dual συνησθήσεσθον συνησθήσεσθον
Plural συνησθησόμεθα συνησθήσεσθε συνησθήσονται
OptativeSingular συνησθησοίμην συνησθήσοιο συνησθήσοιτο
Dual συνησθήσοισθον συνησθησοίσθην
Plural συνησθησοίμεθα συνησθήσοισθε συνησθήσοιντο
Infinitive συνησθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνησθησομενος συνησθησομενου συνησθησομενη συνησθησομενης συνησθησομενον συνησθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηδόμην συνήδου συνήδετο
Dual συνήδεσθον συνηδέσθην
Plural συνηδόμεθα συνήδεσθε συνήδοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπιφανείασ καὶ τὰσ γραμμὰσ λέγουσι μήτε κάμπτεσθαι μήτε διατείνεσθαι μήτε κινεῖσθαι καθ’ ἑαυτάσ, νοητὰσ καὶ ἀσωμάτουσ οὔσασ, συγκάμπτεσθαι δὲ καὶ συνδιατείνεσθαι καὶ συμμεθίστασθαι τοῖσ σώμασιν ὧν πέρατὰ εἰσιν, οὕτω τὸν κόλακα φωράσεισ ἀεὶ συνεπιφάσκοντα καὶ συναποφαινόμενον καὶ συνηδόμενον νὴ Δία καὶ συνοργιζόμενον , ὥστε παντελῶσ ἔν γε τούτοισ εὐφώρατον εἶναι τὴν διαφοράν. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22 14:1)
  • τούτων δὲ ὑποκειμένων ἀνάγκη φίλον εἶναι τὸν συνηδόμενον τοῖσ ἀγαθοῖσ καὶ συναλγοῦντα τοῖσ λυπηροῖσ μὴ διά τι ἕτερον ἀλλὰ δι’ ἐκεῖνον· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 4 3:1)
  • ὡσ ἔγωγε οὐδ̓ ἂν εὐτυχεῖν ἐκεῖνον τὸν ἄνδρα φαίην ὃσ οὐδένα ἔχει τὸν συνηδόμενον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 23:4)
  • ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδ’ εὐτυχίαν ἐκείνην νενόμικα, ἥ μηδένα ἔχει τὸν συνηδόμενον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 118:2)
  • ἐν δὲ ταῖσ εὐτυχίαισ οὐδένα τὸν συνηδόμενον. (Dio, Chrysostom, Orationes, 119:1)

Synonyms

  1. to rejoice together

  2. to rejoice at

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION