Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαθέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπαθέω συμπαθήσω

Structure: συμπαθέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sympathise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάθω συμπάθεις συμπάθει
Dual συμπάθειτον συμπάθειτον
Plural συμπάθουμεν συμπάθειτε συμπάθουσιν*
SubjunctiveSingular συμπάθω συμπάθῃς συμπάθῃ
Dual συμπάθητον συμπάθητον
Plural συμπάθωμεν συμπάθητε συμπάθωσιν*
OptativeSingular συμπάθοιμι συμπάθοις συμπάθοι
Dual συμπάθοιτον συμπαθοίτην
Plural συμπάθοιμεν συμπάθοιτε συμπάθοιεν
ImperativeSingular συμπᾶθει συμπαθεῖτω
Dual συμπάθειτον συμπαθεῖτων
Plural συμπάθειτε συμπαθοῦντων, συμπαθεῖτωσαν
Infinitive συμπάθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθων συμπαθουντος συμπαθουσα συμπαθουσης συμπαθουν συμπαθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάθουμαι συμπάθει, συμπάθῃ συμπάθειται
Dual συμπάθεισθον συμπάθεισθον
Plural συμπαθοῦμεθα συμπάθεισθε συμπάθουνται
SubjunctiveSingular συμπάθωμαι συμπάθῃ συμπάθηται
Dual συμπάθησθον συμπάθησθον
Plural συμπαθώμεθα συμπάθησθε συμπάθωνται
OptativeSingular συμπαθοίμην συμπάθοιο συμπάθοιτο
Dual συμπάθοισθον συμπαθοίσθην
Plural συμπαθοίμεθα συμπάθοισθε συμπάθοιντο
ImperativeSingular συμπάθου συμπαθεῖσθω
Dual συμπάθεισθον συμπαθεῖσθων
Plural συμπάθεισθε συμπαθεῖσθων, συμπαθεῖσθωσαν
Infinitive συμπάθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθουμενος συμπαθουμενου συμπαθουμενη συμπαθουμενης συμπαθουμενον συμπαθουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαθήσω συμπαθήσεις συμπαθήσει
Dual συμπαθήσετον συμπαθήσετον
Plural συμπαθήσομεν συμπαθήσετε συμπαθήσουσιν*
OptativeSingular συμπαθήσοιμι συμπαθήσοις συμπαθήσοι
Dual συμπαθήσοιτον συμπαθησοίτην
Plural συμπαθήσοιμεν συμπαθήσοιτε συμπαθήσοιεν
Infinitive συμπαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθησων συμπαθησοντος συμπαθησουσα συμπαθησουσης συμπαθησον συμπαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαθήσομαι συμπαθήσει, συμπαθήσῃ συμπαθήσεται
Dual συμπαθήσεσθον συμπαθήσεσθον
Plural συμπαθησόμεθα συμπαθήσεσθε συμπαθήσονται
OptativeSingular συμπαθησοίμην συμπαθήσοιο συμπαθήσοιτο
Dual συμπαθήσοισθον συμπαθησοίσθην
Plural συμπαθησοίμεθα συμπαθήσοισθε συμπαθήσοιντο
Infinitive συμπαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθησομενος συμπαθησομενου συμπαθησομενη συμπαθησομενης συμπαθησομενον συμπαθησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ οὐ μιαροφαγοῦμεν. πιστεύοντεσ γὰρ Θεοῦ καθεστάναι τὸν νόμον οἴδαμεν ὅτι κατὰ φύσιν ἡμῖν συμπαθεῖ νομοθετῶν ὁ τοῦ κόσμου κτίστησ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:25)
  • ἄλληλα συναφὰσ καὶ περιπλοκὰσ ἐνδίδωσι ταῦτα δ’ ὥσπερ νοσήματα συμπαθεῖ ταῖσ ἀλλήλων φλεγμοναῖσ. (Plutarch, De invidia et odio, section 1 2:1)
  • παραλόγου συμφορᾶσ, καὶ συμπαθεῖν δ’ ἦν 10 ἀναγκαῖον οὐδὲ γὰρ οἱ βέλτιστοι τῶν ἰατρῶν πρὸσ τὰσ ἀθρόασ τῶν ῥευμάτων ἐπιφορὰσ εὐθὺσ· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 1 3:1)
  • παραδιδόντεσ, ἀλλ’ αἴσχιον ἀνατρέπονται καὶ πίπτουσιν, οἱ μὲν ἔχθρασ καὶ κολάσεισ ἀνιέντεσ ἀνθρώποισ πονηροῖσ, ἵν’ ἐλεήμονεσ καὶ φιλάνθρωποι καὶ συμπαθεῖσ κληθῶσιν οἱ δὲ τοὐναντίον ἀπεχθείασ καὶ κατηγορίασ οὐκ ἀναγκαίασ οὐδ’ ἀκινδύνουσ ἀναδέξασθαι πεισθέντεσ ὑπὸ τῶν ἐπαινούντων ὡσ μόνουσ ἄνδρασ καὶ μόνουσ ἀκολακεύτουσ καὶ νὴ Δία στόματα καὶ φωνὰσ προσαγορευόντων. (Plutarch, De vitioso pudore, section 18 7:1)
  • καὶ φιλοφρονούμενοσ, ὥστε πάντασ ἀνθρώπουσ καὶ Καίσαρα παρῆν γὰρ ὁ γέρων Οὐεσπασιανὸσ ἐν τῷ Μαρκέλλου θεάτρῳ συμπαθεῖσ γενέσθαι. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 19 21:1)

Synonyms

  1. to sympathise

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION