뜻

1. to help in working out, to help in achieving or effecting
2. to assist to the utmost
3. to assist in supporting

예문

• ἐγὼ μὲν οὖν σοι καὶ συνεκπονεῖν θέλω, καὶ συμφονεύειν παῖδ’ ἐπεισελθὼν δόμουσ οὗ δαῖθ’ ὁπλίζει, καὶ τροφεῖα δεσπόταισ ἀποδοὺσ θανεῖν τε ζῶν τε φέγγοσ εἰσορᾶν. (Euripides, Ion, episode, iambic 3:9)

  (에우리피데스, Ion, episode, iambic 3:9)

• θεοὶ δὲ σοί τε δοῖεν οἷ’ ἐγὼ θέλω, καὶ τῷ ξένῳ τῷδ’, ὅτι συνεκπονεῖ τάδε. (Euripides, Helen, episode18)

  (에우리피데스, Helen, episode18)

• σὺ δ’, ὦ τύραννε θεῶν τε κἀνθρώπων Ἔρωσ, ἢ μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλὰ ἢ τοῖσ ἐρῶσιν ὧν σὺ δημιουργὸσ εἶ μοχθοῦσι μόχθουσ εὐτυχῶσ συνεκπόνει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 11 1:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 11 1:3)

• ἁμαρτήμασι τῶν φίλων ἐπεμβαίνειν βαρὺν ὁ πολιτικὸσ οὐκ ἀναγκάζει λόγοσ, ἀλλὰ καὶ δίδωσιν εἰσ ἀσφαλὲσ θεμένουσ τὰ μέγιστα τῶν κοινῶν ἐκ περιουσίασ βοηθεῖν τοῖσ φίλοισ καὶ παρίστασθαι ’καὶ συνεκπονεῖν ὑπὲρ αὐτῶν. (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 13 24:1)

  (플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 13 24:1)

• καθαρὸν τοῦ πυρὸσ ἄπεισιν ἀστραπὴ γενόμενον, τὸ δ’ ἐμβριθὲσ καὶ πνευματῶδεσ ἐνειλούμενον τῷ νέφει καὶ συμμεταβάλλον ἐξαιρεῖ τὴν ψυχρότητα καὶ συνεκπονεῖ τὸ ὑγρόν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, 9:1)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, 9:1)

유사 형태

• συνεκπονεῖν (3)
• συνεκπονεῖ (2)
• συνεκπονήσατε (1)
• συνεκπονοῦσα (1)
• συνεκπονήσειεν (1)
• συνεκπόνει (1)
• συνεκπονῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.