Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναποκτείνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναποκτείνω συναποκτενῶ

Structure: συν (Prefix) + ἀπο (Prefix) + κτείν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to kill together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναποκτείνω συναποκτείνεις συναποκτείνει
Dual συναποκτείνετον συναποκτείνετον
Plural συναποκτείνομεν συναποκτείνετε συναποκτείνουσιν*
SubjunctiveSingular συναποκτείνω συναποκτείνῃς συναποκτείνῃ
Dual συναποκτείνητον συναποκτείνητον
Plural συναποκτείνωμεν συναποκτείνητε συναποκτείνωσιν*
OptativeSingular συναποκτείνοιμι συναποκτείνοις συναποκτείνοι
Dual συναποκτείνοιτον συναποκτεινοίτην
Plural συναποκτείνοιμεν συναποκτείνοιτε συναποκτείνοιεν
ImperativeSingular συναποκτείνε συναποκτεινέτω
Dual συναποκτείνετον συναποκτεινέτων
Plural συναποκτείνετε συναποκτεινόντων, συναποκτεινέτωσαν
Infinitive συναποκτείνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποκτεινων συναποκτεινοντος συναποκτεινουσα συναποκτεινουσης συναποκτεινον συναποκτεινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναποκτείνομαι συναποκτείνει, συναποκτείνῃ συναποκτείνεται
Dual συναποκτείνεσθον συναποκτείνεσθον
Plural συναποκτεινόμεθα συναποκτείνεσθε συναποκτείνονται
SubjunctiveSingular συναποκτείνωμαι συναποκτείνῃ συναποκτείνηται
Dual συναποκτείνησθον συναποκτείνησθον
Plural συναποκτεινώμεθα συναποκτείνησθε συναποκτείνωνται
OptativeSingular συναποκτεινοίμην συναποκτείνοιο συναποκτείνοιτο
Dual συναποκτείνοισθον συναποκτεινοίσθην
Plural συναποκτεινοίμεθα συναποκτείνοισθε συναποκτείνοιντο
ImperativeSingular συναποκτείνου συναποκτεινέσθω
Dual συναποκτείνεσθον συναποκτεινέσθων
Plural συναποκτείνεσθε συναποκτεινέσθων, συναποκτεινέσθωσαν
Infinitive συναποκτείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναποκτεινομενος συναποκτεινομενου συναποκτεινομενη συναποκτεινομενης συναποκτεινομενον συναποκτεινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπέκτεινον συναπέκτεινες συναπέκτεινεν*
Dual συναπεκτείνετον συναπεκτεινέτην
Plural συναπεκτείνομεν συναπεκτείνετε συναπέκτεινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναπεκτεινόμην συναπεκτείνου συναπεκτείνετο
Dual συναπεκτείνεσθον συναπεκτεινέσθην
Plural συναπεκτεινόμεθα συναπεκτείνεσθε συναπεκτείνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to kill together

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION