Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συλέω

Structure: συλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to steal for oneself

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συλῶ συλεῖς συλεῖ
Dual συλεῖτον συλεῖτον
Plural συλοῦμεν συλεῖτε συλοῦσιν*
SubjunctiveSingular συλῶ συλῇς συλῇ
Dual συλῆτον συλῆτον
Plural συλῶμεν συλῆτε συλῶσιν*
OptativeSingular συλοῖμι συλοῖς συλοῖ
Dual συλοῖτον συλοίτην
Plural συλοῖμεν συλοῖτε συλοῖεν
ImperativeSingular σύλει συλείτω
Dual συλεῖτον συλείτων
Plural συλεῖτε συλούντων, συλείτωσαν
Infinitive συλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συλων συλουντος συλουσα συλουσης συλουν συλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συλοῦμαι συλεῖ, συλῇ συλεῖται
Dual συλεῖσθον συλεῖσθον
Plural συλούμεθα συλεῖσθε συλοῦνται
SubjunctiveSingular συλῶμαι συλῇ συλῆται
Dual συλῆσθον συλῆσθον
Plural συλώμεθα συλῆσθε συλῶνται
OptativeSingular συλοίμην συλοῖο συλοῖτο
Dual συλοῖσθον συλοίσθην
Plural συλοίμεθα συλοῖσθε συλοῖντο
ImperativeSingular συλοῦ συλείσθω
Dual συλεῖσθον συλείσθων
Plural συλεῖσθε συλείσθων, συλείσθωσαν
Infinitive συλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συλουμενος συλουμενου συλουμενη συλουμενης συλουμενον συλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσύλουν ἐσύλεις ἐσύλειν*
Dual ἐσυλεῖτον ἐσυλείτην
Plural ἐσυλοῦμεν ἐσυλεῖτε ἐσύλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυλούμην ἐσυλοῦ ἐσυλεῖτο
Dual ἐσυλεῖσθον ἐσυλείσθην
Plural ἐσυλούμεθα ἐσυλεῖσθε ἐσυλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συλλεγέντων δὲ χρημάτων συχνῶν, τοὺσ μὲν στρατιώτασ ἀπήλλαξαν, ὑπὲρ δὲ τῶν σύλων διεδικάσαντο. (Aristotle, Economics, Book 2 42:5)
  • ἐν γὰρ τῇ πόλει τῇ ἡμετέρᾳ αὐτῶν, οὐδὲν ἀδικοῦντεσ οὐδὲ δίκην οὐδεμίαν ὠφληκότεσ τούτοισ, σεσυλήμεθα τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν ὑπὸ τούτων Φασηλιτῶν ὄντων, ὥσπερ δεδομένων συλῶν Φασηλίταισ κατ’ Ἀθηναίων. (Demosthenes, Speeches 31-40, 42:2)
  • ἐνταῦθα νῦν ὕβριζε καὶ θεῶν γέρα συλῶν ἐφημέροισι προστίθει. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 5:19)
  • ὠμῶσ δ’ αὐτοὺσ καὶ πικρῶσ κτείνων τε καὶ συλῶν ὁ Πύρροσ οὐδὲ τῶν ἀναθημάτων τῆσ Περσεφόνησ ἀπέσχετο, ἐπισκώψασ τὴν ἄκαιρον θεοσέβειαν εἶναι δεισιδαιμονίαν, τὸ δὲ συλλέξαι πλοῦτον ἄπονον εὐβουλίαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 24:5)
  • Ἀναχθέντα δ’ αὐτὸν μετὰ τῶν σύλων χειμὼν ὑπέλαβε, καὶ τῶν νεῶν τὰσ μὲν κατέδυσε καὶ διέφθειρεν αὐτοῖσ ἀνδράσι, τὰσ δ’ ἐσ τὴν γῆν ἐξέρριψεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 25:1)

Synonyms

  1. to steal for oneself

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION