뜻

2. 잘 섞다, 결합하다, 참여하다, 연합하다
3. 이루다, 쓰다, 작곡하다

1. to mix up with, commingle or blend with, temper by mixing with
2. to mix together, commingle, to make a mixture
3. to attemper, compose
4. to be commingled, blended together
5. to be formed by close union, to form a close
6. to be closely attached to, to become involved in, deeply affected

예문

• ὅσον μὲν οὖν ἂν παλαιότατον ὂν τῆσ σαρκὸσ τακῇ, δύσπεπτον γιγνόμενον μελαίνει μὲν ὑπὸ παλαιᾶσ συγκαύσεωσ, διὰ δὲ τὸ πάντῃ διαβεβρῶσθαι πικρὸν ὂν παντὶ χαλεπὸν προσπίπτει τοῦ σώματοσ ὅσον ἂν μήπω διεφθαρμένον ᾖ, καὶ τοτὲ μὲν ἀντὶ τῆσ πικρότητοσ ὀξύτητα ἔσχεν τὸ μέλαν χρῶμα, ἀπολεπτυνθέντοσ μᾶλλον τοῦ πικροῦ, τοτὲ δὲ ἡ πικρότησ αὖ βαφεῖσα αἵματι χρῶμα ἔσχεν ἐρυθρώτερον, τοῦ δὲ μέλανοσ τούτῳ συγκεραννυμένου χλοῶδεσ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 431:1)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 431:1)

유사 형태

• συγκεραννύντες (5)
• συγκεράσας (5)
• συγκεραννύμενον (2)
• συγκεράννυσι (2)
• συγκεραννύμενα (2)
• συγκέρασον (2)
• συγκεραννύναι (2)
• συγκεράννυσθαι (2)
• συγκεράσαι (2)
• συγκεραννυμένου (1)
• συγκεράννυται (1)
• συγκεραννυμένης (1)
• συγκεραννὺς (1)
• συγκεραυνώσω (1)
• συγκεραννύμενος (1)
• συγκεραννυμένῃ (1)
• συγκεραννύντος (1)
• συγκερασθεὶς (1)
• συγκεραννυμένων (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.