Ancient Greek-English Dictionary Language

συγκατασκηνόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συγκατασκηνόω συγκατασκηνώσω

Structure: συγ (Prefix) + κατα (Prefix) + σκηνό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring into one dwelling with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκατασκηνῶ συγκατασκηνοῖς συγκατασκηνοῖ
Dual συγκατασκηνοῦτον συγκατασκηνοῦτον
Plural συγκατασκηνοῦμεν συγκατασκηνοῦτε συγκατασκηνοῦσιν*
SubjunctiveSingular συγκατασκηνῶ συγκατασκηνοῖς συγκατασκηνοῖ
Dual συγκατασκηνῶτον συγκατασκηνῶτον
Plural συγκατασκηνῶμεν συγκατασκηνῶτε συγκατασκηνῶσιν*
OptativeSingular συγκατασκηνοῖμι συγκατασκηνοῖς συγκατασκηνοῖ
Dual συγκατασκηνοῖτον συγκατασκηνοίτην
Plural συγκατασκηνοῖμεν συγκατασκηνοῖτε συγκατασκηνοῖεν
ImperativeSingular συγκατασκήνου συγκατασκηνούτω
Dual συγκατασκηνοῦτον συγκατασκηνούτων
Plural συγκατασκηνοῦτε συγκατασκηνούντων, συγκατασκηνούτωσαν
Infinitive συγκατασκηνοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκατασκηνων συγκατασκηνουντος συγκατασκηνουσα συγκατασκηνουσης συγκατασκηνουν συγκατασκηνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκατασκηνοῦμαι συγκατασκηνοῖ συγκατασκηνοῦται
Dual συγκατασκηνοῦσθον συγκατασκηνοῦσθον
Plural συγκατασκηνούμεθα συγκατασκηνοῦσθε συγκατασκηνοῦνται
SubjunctiveSingular συγκατασκηνῶμαι συγκατασκηνοῖ συγκατασκηνῶται
Dual συγκατασκηνῶσθον συγκατασκηνῶσθον
Plural συγκατασκηνώμεθα συγκατασκηνῶσθε συγκατασκηνῶνται
OptativeSingular συγκατασκηνοίμην συγκατασκηνοῖο συγκατασκηνοῖτο
Dual συγκατασκηνοῖσθον συγκατασκηνοίσθην
Plural συγκατασκηνοίμεθα συγκατασκηνοῖσθε συγκατασκηνοῖντο
ImperativeSingular συγκατασκηνοῦ συγκατασκηνούσθω
Dual συγκατασκηνοῦσθον συγκατασκηνούσθων
Plural συγκατασκηνοῦσθε συγκατασκηνούσθων, συγκατασκηνούσθωσαν
Infinitive συγκατασκηνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκατασκηνουμενος συγκατασκηνουμενου συγκατασκηνουμενη συγκατασκηνουμενης συγκατασκηνουμενον συγκατασκηνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκατασκηνώσω συγκατασκηνώσεις συγκατασκηνώσει
Dual συγκατασκηνώσετον συγκατασκηνώσετον
Plural συγκατασκηνώσομεν συγκατασκηνώσετε συγκατασκηνώσουσιν*
OptativeSingular συγκατασκηνώσοιμι συγκατασκηνώσοις συγκατασκηνώσοι
Dual συγκατασκηνώσοιτον συγκατασκηνωσοίτην
Plural συγκατασκηνώσοιμεν συγκατασκηνώσοιτε συγκατασκηνώσοιεν
Infinitive συγκατασκηνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκατασκηνωσων συγκατασκηνωσοντος συγκατασκηνωσουσα συγκατασκηνωσουσης συγκατασκηνωσον συγκατασκηνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκατασκηνώσομαι συγκατασκηνώσει, συγκατασκηνώσῃ συγκατασκηνώσεται
Dual συγκατασκηνώσεσθον συγκατασκηνώσεσθον
Plural συγκατασκηνωσόμεθα συγκατασκηνώσεσθε συγκατασκηνώσονται
OptativeSingular συγκατασκηνωσοίμην συγκατασκηνώσοιο συγκατασκηνώσοιτο
Dual συγκατασκηνώσοισθον συγκατασκηνωσοίσθην
Plural συγκατασκηνωσοίμεθα συγκατασκηνώσοισθε συγκατασκηνώσοιντο
Infinitive συγκατασκηνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκατασκηνωσομενος συγκατασκηνωσομενου συγκατασκηνωσομενη συγκατασκηνωσομενης συγκατασκηνωσομενον συγκατασκηνωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to bring into one dwelling with

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION