Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασκηνόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασκηνόω διασκηνώσω

Structure: δια (Prefix) + σκηνό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = diaskhna/w 1, Xen.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνῶ διασκηνοῖς διασκηνοῖ
Dual διασκηνοῦτον διασκηνοῦτον
Plural διασκηνοῦμεν διασκηνοῦτε διασκηνοῦσιν*
SubjunctiveSingular διασκηνῶ διασκηνοῖς διασκηνοῖ
Dual διασκηνῶτον διασκηνῶτον
Plural διασκηνῶμεν διασκηνῶτε διασκηνῶσιν*
OptativeSingular διασκηνοῖμι διασκηνοῖς διασκηνοῖ
Dual διασκηνοῖτον διασκηνοίτην
Plural διασκηνοῖμεν διασκηνοῖτε διασκηνοῖεν
ImperativeSingular διασκήνου διασκηνούτω
Dual διασκηνοῦτον διασκηνούτων
Plural διασκηνοῦτε διασκηνούντων, διασκηνούτωσαν
Infinitive διασκηνοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνων διασκηνουντος διασκηνουσα διασκηνουσης διασκηνουν διασκηνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνοῦμαι διασκηνοῖ διασκηνοῦται
Dual διασκηνοῦσθον διασκηνοῦσθον
Plural διασκηνούμεθα διασκηνοῦσθε διασκηνοῦνται
SubjunctiveSingular διασκηνῶμαι διασκηνοῖ διασκηνῶται
Dual διασκηνῶσθον διασκηνῶσθον
Plural διασκηνώμεθα διασκηνῶσθε διασκηνῶνται
OptativeSingular διασκηνοίμην διασκηνοῖο διασκηνοῖτο
Dual διασκηνοῖσθον διασκηνοίσθην
Plural διασκηνοίμεθα διασκηνοῖσθε διασκηνοῖντο
ImperativeSingular διασκηνοῦ διασκηνούσθω
Dual διασκηνοῦσθον διασκηνούσθων
Plural διασκηνοῦσθε διασκηνούσθων, διασκηνούσθωσαν
Infinitive διασκηνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνουμενος διασκηνουμενου διασκηνουμενη διασκηνουμενης διασκηνουμενον διασκηνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνώσω διασκηνώσεις διασκηνώσει
Dual διασκηνώσετον διασκηνώσετον
Plural διασκηνώσομεν διασκηνώσετε διασκηνώσουσιν*
OptativeSingular διασκηνώσοιμι διασκηνώσοις διασκηνώσοι
Dual διασκηνώσοιτον διασκηνωσοίτην
Plural διασκηνώσοιμεν διασκηνώσοιτε διασκηνώσοιεν
Infinitive διασκηνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνωσων διασκηνωσοντος διασκηνωσουσα διασκηνωσουσης διασκηνωσον διασκηνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκηνώσομαι διασκηνώσει, διασκηνώσῃ διασκηνώσεται
Dual διασκηνώσεσθον διασκηνώσεσθον
Plural διασκηνωσόμεθα διασκηνώσεσθε διασκηνώσονται
OptativeSingular διασκηνωσοίμην διασκηνώσοιο διασκηνώσοιτο
Dual διασκηνώσοισθον διασκηνωσοίσθην
Plural διασκηνωσοίμεθα διασκηνώσοισθε διασκηνώσοιντο
Infinitive διασκηνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκηνωσομενος διασκηνωσομενου διασκηνωσομενη διασκηνωσομενης διασκηνωσομενον διασκηνωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκήνουν διεσκήνους διεσκήνουν*
Dual διεσκηνοῦτον διεσκηνούτην
Plural διεσκηνοῦμεν διεσκηνοῦτε διεσκήνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκηνούμην διεσκηνοῦ διεσκηνοῦτο
Dual διεσκηνοῦσθον διεσκηνούσθην
Plural διεσκηνούμεθα διεσκηνοῦσθε διεσκηνοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐδόκει δὴ τοῖσ στρατηγοῖσ οὐκ ἀσφαλὲσ εἶναι διασκηνοῦν, ἀλλὰ συναγαγεῖν τὸ στράτευμα πάλιν. (Xenophon, Anabasis, , chapter 4 12:1)
  • διασκηνούντων δὲ μετὰ δεῖπνον ἐπήρετο ὁ Κῦροσ· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 43:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION